Γιατί είναι τόσο ικανοποιητικό το να βλέπεις μια ταινία τρόμου και να μας φοβούνται τα μυαλά; Εάν οι καλύτερες ταινίες είναι υπέροχες φαντασιώσεις απόδρασης, τότε οι καλύτερες ταινίες τρόμου είναι οι φαντασιώσεις που έχουμε απόλυτα ποτέ θέλω να συμβεί σε ένα εκατομμύριο χρόνια. Είναι το αντίθετο μιας ταινίας δράσης ή μιας ρομαντικής κωμωδίας. Δεν ζούμε εναλλακτικά μέσω αυτών των χαρακτήρων - απλώς δεν ανακουφίζουμε τίποτα στην οθόνη που μοιάζει με τον πραγματικό κόσμο. Τουλάχιστον ελπίζουμε να μην το κάνει. Ωστόσο, υπάρχουν λίγα πράγματα τόσο ευχάριστα όσο το να κάθεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ή σε κινηματογράφο και να βλέπουμε τους εφιάλτες μας να παίζονται για εμάς.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό μας. Ο διάσημος ψυχαναλυτής Δρ. Carl Jung κάποτε ισχυρίστηκε ότι οι ταινίες τρόμου «μπήκαν σε αρχέγονα αρχέτυπα θαμμένα βαθιά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο». Άλλοι ερευνητές Πιστεύουμε ότι πολλοί από εμάς απολαμβάνουμε να είμαστε δυσαρεστημένοι, ειδικά όταν είναι με διαχειρίσιμους τρόπους όπως οι ταινίες τρόμου. (Η δυστυχία τελειώνει όταν φεύγετε από το θέατρο.) Όποιος και αν είναι ο λόγος, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ορισμένοι από εμάς δεν μπορούν να πάρουν αρκετές ταινίες που μας κάνουν να ασχολούμαστε με τον φόβο.
Εδώ είναι 40 ταινίες, και οι δύο κλασικές που πιθανώς θυμάστε και οι νεότερες ταινίες που ίσως δεν έχετε ελέγξει ακόμη, οι οποίες είναι εγγυημένες ότι θα σας τρομάξουν τον bejesus από εσάς και θα σας αφήσουν να κοιμάστε με τα φώτα για τον επόμενο μήνα.
1. Ο εξορκιστής (1973)
Δεν θα υπάρξει ποτέ μια ταινία πιο τρομακτική από αυτήν. Συγγνώμη, κάθε άλλη ταινία. Δεν αξίζει καν να δοκιμάσετε. Αυτή η διαχρονική ιστορία ενός μικρού κοριτσιού που κατέχει ένας δαίμονας, και του ιερέα που προσπαθεί να την ελευθερώσει (και καλύπτεται με πράσινα goo για την προσπάθειά του), είναι ακόμα τόσο πειστική που ακόμη και η προσπάθεια να γράψει για αυτό είναι αρκετή για να προκαλέσει εφιάλτες απόψε .
δύο. Το μωρό της Rosemary (1968)
Τι κάνει Ρωμαίος Πολάνσκι ιστορία μιας γυναίκας που είναι αρκετά σίγουρη ότι έχει το μωρό του Σατανά τόσο ανατριχιαστικό είναι αυτό Η Μία Φάροου ο χαρακτήρας (και το κοινό) δεν είναι ποτέ απόλυτα σίγουρος για την αλήθεια. Η Polanski, μια αγνωστικιστική που δεν ήταν ποτέ άνετη με τις πνευματικές υποδηλώσεις, ήθελε να βεβαιωθεί ότι υπήρχε πάντα μια ερώτηση σχετικά με το αν «οι υπερφυσικές εμπειρίες της Rosemary ήταν φαντασίες της φαντασίας της. Ολόκληρη η ιστορία, όπως φαίνεται από τα μάτια της, θα μπορούσε να ήταν μια αλυσίδα μόνο επιφανειακά απαισιόδοξων συμπτώσεων, προϊόν των πυρετών της. Είναι μια από τις πιο κλασικές καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.
3. Ακολουθεί (2015)
Ποτέ δεν έχει μια ταινία τρόμου τόσο τέλεια ενσωματωμένη παράνοια. Το «αυτό» που κυνηγάει την 19χρονη ηρωίδα είναι πάντα ασαφές. Είναι ένα άτομο ή ένα τέρας; Ό, τι κι αν είναι, δεν βιάζεται. Ο αυξανόμενος φόβος ότι ό, τι προσπαθεί να σε σκοτώσει δεν έχει καμία ιδιαίτερη βιασύνη και ποτέ δεν είσαι απόλυτα σίγουρος τι είναι, κάνει αυτήν την ταινία μια κλασική στιγμή στο «Μαντέψτε ότι θα κοιτάζω την οροφή όλη τη νύχτα και πηδώντας σε κάθε κραυγή που ακούω το είδος του κάτω ορόφου.
Τέσσερα. Απόκριες (1978)
Για μια ταινία που ενέπνευσε τόσα πολλά μανιακά-με-a-cleaver ripoffs, το πρωτότυπο Απόκριες έχει πολύ λίγο αίμα. Δεν είναι τόσο τρομακτικό το σφαγείο, αλλά η προσδοκία του σφαγίου. Μια φευγαλέα ματιά του Μάικλ Μάγερς που εξαφανίζεται πίσω από κάποιους φράκτες είναι πιο τρομακτική από κάθε μια Απόκριες συνέχεια που ακολούθησε.
5. Νύχτα των ζωντανών νεκρών (1968)
Η πρωτότυπη ταινία επιβίωσης ζόμπι δεν αφορά πραγματικά τα ζόμπι, αλλά αφορά την κοινωνική δυναμική πέντε ανθρώπων που οριοθετούνται σε μια αγροικία, προσπαθώντας να συνυπάρξουν. Αυτή η ταινία σταματά γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό που πραγματικά μας φοβίζει είναι αναμονή για κάτι τρομερό να συμβεί, την τρομερή αναμονή για το τι βρίσκεται πίσω από αυτήν την πόρτα.
6. Βγες έξω (2017)
Σκηνοθέτης και συγγραφέας Τζόρνταν Πέλε κάνει το φαινομενικά αδύνατο: δημιουργεί μια ταινία που είναι και μια λαμπρή αναλογία για τον αγώνα στην Αμερική και μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου της σύγχρονης εποχής. Η υπόθεση είναι απλή: Μια λευκή γυναίκα φέρνει τον μαύρο φίλο της για να συναντήσει τους γονείς της, οι οποίοι φαίνεται να είναι προοδευτικοί και αποδεκτοί. Ω, αλλά αν έχετε δει οποιαδήποτε ταινία τρόμου ποτέ , γνωρίζετε ότι οι πρώτες εμφανίσεις είναι σχεδόν πάντα λανθασμένες.
7. Οι κακοί νεκροί (1981) και The Evil Dead II (1987)
Τόσο το πρωτότυπο όσο και η συνέχεια του σκηνοθέτη Σαμ Ράιμι - ναι, ο τύπος που πήγε στο τιμόνι στα μέσα της δεκαετίας του 2000 Ανθρωπος αράχνη επανάληψη franchise — απαιτείται προβολή για όσους αγαπούν το είδος τρόμου. Μπρους Κάμπελ παίζει τον πιο εμβληματικό του ρόλο, ως ο απρόθυμος ήρωας Ash, ο οποίος μάχεται τα αρχαία πνεύματα ενώ παγιδεύτηκε σε μια καμπίνα στο Tennessee. Είναι ίσα μέρη αστεία και τρομακτικά, με αρκετό ψεύτικο αίμα για να γεμίσει μερικές δωδεκάδες σκουπίδια.
8. Μην αναπνέετε (2016)
Τρεις κλέφτες εισέρχονται στο σπίτι του Ντιτρόιτ ενός τυφλού βετεράνου του Ιράκ, με σκοπό να τον κλέψουν τυφλό. Δυστυχώς για τους κλέφτες, ο τυφλός έχει άλλα σχέδια. Φανταστείτε ένα κλειστοφοβικό παιχνίδι γάτας και ποντικιού που συμβαίνει σχεδόν εξ ολοκλήρου στο σκοτάδι και το άτομο που κυνηγάτε δεν χρειάζεται το φως.
9. Ηδονοβλεψίας (1960)
Βγήκε την ίδια χρονιά με Ψυχοπαθής , αλλά ακόμη και σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο ενοχλητικές και ψυχολογικά τρομακτικές ταινίες που θα δείτε ποτέ. (Είναι επίσης μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου ποτέ.) Πρόκειται για έναν καμεραμάν που εργάζεται σε ένα «ντοκιμαντέρ», στο οποίο παίρνει συνέντευξη από διάφορες γυναίκες. Δεν ανακαλύπτουν έως ότου είναι πολύ αργά ότι το τρίποδο της κάμερας του περιέχει μια κρυφή ακίδα και ο σαδιστής σκηνοθέτης προσπαθεί να συλλάβει την κυτταρίνη των τρομοκρατημένων μορφασμών όταν κάποιος αντιληφθεί ότι πρόκειται να πεθάνουν.
10. Η Τεξανή σφαγή με αλυσοπρίονο (1974)
Φαίνεται σαν η τελευταία ταινία που θα πρέπει να είναι ακόμα τρομακτική για το σύγχρονο κοινό. Ένα indie τρόμου, που βασίζεται αόριστα σε πραγματικό δολοφόνο Ed Gein , για μια ανατριχιαστική οικογένεια που σφαγιάζει και μερικές φορές τρώει οποιονδήποτε μπορεί να δελεάσει την αιματηρή σύνθεσή τους και ο κύριος τύπος είναι ένα βουβό θηρίο με μάσκα από ανθρώπινο δέρμα που κυνηγά ανθρώπους με αλυσοπρίονο. Ακούγεται σαν γελοίο κάμπινγκ, αλλά κάθε φορά που το παρακολουθούμε, μας κρύβει κάτω από τα σκεπάσματα και ευχόμαστε να το παρακολουθούσαμε Η Μεγάλη Βρετανική παράσταση ψησίματος αντι αυτου.
έντεκα. Σπίτι 1000 πτώματα (2003)
Ρομπ Ζόμπι - Ναι, ο βασικός τραγουδιστής του White Zombie - κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του με αυτήν την τρελή ιστορία ταξιδιού ομάδας εφήβων που σκοντάφτησαν σε ένα αξιοθέατο στο δρόμο που ονομάζεται Μουσείο των Τραπεζών και των Τρελών του Captain Spaulding και όλοι δολοφονούνται. Ναι, ακούγεται σαν spoiler, αλλά όπως και με τις καλύτερες ταινίες τρόμου, ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Σε αυτήν την περίπτωση, Κυριολεκτικά . (Επίσης, ίσως δεν εμπιστεύεσαι έναν κλόουν σε μια στάση βενζινάδικου. Πάντα.)
12. Αφησε το σωστό μέσα (2008)
Είναι απλώς μια άλλη ιστορία προφορικής αγωνίας στην οποία ένας από τους πρωταγωνιστές είναι βαμπίρ. Ένα 12χρονο αγόρι με το όνομα Όσκαρ, που κακοποιήθηκε τακτικά στο σχολείο του, φιλίζει ένα χλωμό κορίτσι με το όνομα Έλι, που είναι πολύ πιο ευγενικό και σοφότερο από τους περισσότερους από τους συνομηλίκους του. «Ήμουν 12 για πολύ καιρό», του λέει. Υπάρχουν πολλοί τρόμοι και περισσότερα από μερικά θύματα, αλλά αυτή μπορεί να είναι η πρώτη ταινία βαμπίρ που καρφώνει πραγματικά το άγχος να είσαι νέος και να νιώθεις σαν ξένος.
13. Μαύρα Χριστούγεννα (1974)
Μαύρα Χριστούγεννα , μια ταινία για μια ομάδα αδελφών πόνου που μένουν στην πανεπιστημιούπολη κατά τη διάρκεια των διακοπών και αρχίζουν να λαμβάνουν μια σειρά από ανατριχιαστικά και απειλητικά τηλεφωνήματα από έναν άντρα που αποκαλείται «Μπίλι», είναι μια από τις πρώτες (αν όχι το πρωτότυπο) σπάσιμο ταινίες και εύκολα μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών. Τα κορίτσια αρχίζουν να δολοφονούνται και όλα οδηγούν σε μια έκπληξη που τελείωσε πολλούς μια απομίμηση - αλλά κανείς δεν ήταν ποτέ αυτό το απολιθωμένο σώμα.
14. Κύβος (1997)
Φανταστείτε εάν η ταινία Είδε ήταν ένα επεισόδιο του Η ζώνη του λυκόφωτος , και υπήρχαν 17.576 αίθουσες πιθανών βασανιστηρίων, και αφορούσε λιγότερο τους τρομερούς θανάτους και περισσότερο την ψυχολογική δοκιμασία της προσπάθειας επιβίωσης και της καταγραφής του τι συμβαίνει στον κόσμο. Αυτό είναι Κύβος .
δεκαπέντε. Η ΛΑΜΨΗ (1980)
Κάθε φαν του τρόμου (και, ειλικρινά, ταινιών γενικά) έχει δει το αριστούργημα του Στάνλεϊ Κούμπρικ τουλάχιστον μία φορά. Αλλά αξίζει να το επανεξετάσετε - ειδικά ως διπλό χαρακτηριστικό παράλληλα με το ντοκιμαντέρ Δωμάτιο 237 , η οποία παρουσιάζει μερικές πολύ τρελές θεωρίες σχετικά με κρυμμένα θέματα στην ταινία του Kubrick. Αυτή είναι μια από αυτές τις κλασικές ταινίες τρόμου όπου θα βρείτε κάτι νέο σε κάθε προβολή που θα σας τρομάξει το παντελόνι.
16. Το στοίχειωμα (1963)
Μια ιστορία φαντασμάτων όπου δεν βλέπετε ποτέ όποιος φαντάσματα; Η αίρεση της ταινίας τρόμου! Αλλά αυτή η τέλεια δημιουργημένη ταινία για μια παραφυσική έρευνα δημιουργεί ένα τρομακτικό σύμπαν βασισμένο σχεδόν στις αντιδράσεις του προσώπου και στον ήχο των πραγμάτων που χτυπούν τη νύχτα.
17. Οι άγνωστοι (2008)
'Γιατί το κάνεις αυτό σε εμάς;' Λιβ Τάιλερ Ο χαρακτήρας ρωτά έναν από τους μασκοφόρους ξένους που μπαίνει και αρχίζει να κάνει ανείπωτα πράγματα σε αυτήν και τον άντρα της. «Επειδή ήσουν σπίτι», έρχεται η συναισθηματική απάντηση από έναν χαρακτήρα γνωστό μόνο ως Dollhouse. Αν είχατε ποτέ εφιάλτες εισβολείς στο σπίτι που έσπασαν απλά επειδή , αυτή είναι σίγουρα η ταινία που καταστρέφει την αίσθηση ασφάλειας.
18. Κάρι (1976)
Ακόμα κι αν δεν ήσουν ποτέ έφηβος που ένιωθε σαν εξωφρενικός εξαιτίας των τηλεκινητικών σας ικανοτήτων και της κακοποιημένης θρησκευτικής μητέρας σας, η τελική σκηνή όπου ο τίτλος χαρακτήρας ταπεινωθεί από τους συνομηλίκους της στο χορό θα σας δώσει άγχος όχι μόνο επειδή οδηγεί σε τρομακτικό σφαγή, αλλά η απελπισία ενός εφήβου που παλεύει με απόλυτη απόρριψη.
19. Ακοή (1999)
Αυτή η στοιχειώδης ιαπωνική ταινία ξεκινά αρκετά αθώα, με έναν μεσήλικη χήρα να προσπαθεί να βρει έναν νέο συνεργάτη πραγματοποιώντας ακροάσεις. Μοιάζει σχεδόν σαν ένα goofball, μια ρομαντική υπόθεση κωμωδίας. Αλλά τότε συναντά αυτό που φαίνεται να είναι η τέλεια γυναίκα για αυτόν, και όλοι οι οπαδοί της ταινίας τρόμου γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό, σωστά; Ναι, πρόκειται να γίνει τρομακτικό. Ας πούμε ότι κατέχει μερικές βελόνες βελονισμού και ξέρει πώς να τις χρησιμοποιήσει με πολύ κακούς τρόπους.
είκοσι. Wolf Creek (2005)
Εάν υπάρχει ένα μάθημα που πρέπει να αντλήσετε από αυτό το σιντριβάνι του Sundance Festival, είναι ότι δεν πρέπει ποτέ, να κάνετε ποτέ οδικό ταξίδι σε απομακρυσμένες περιοχές της Αυστραλίας χωρίς πρώτα να ελέγξετε για να βεβαιωθείτε ότι η μπαταρία του αυτοκινήτου σας είναι σε άριστη κατάσταση. Διότι εάν το αυτοκίνητό σας σπάσει, λοιπόν, έτσι θα καταλήξετε έναν κρατούμενο σε κάποιο σαδιστικό στρατόπεδο εξόρυξης κανναβών αγροτών.
είκοσι ένα. Απαίσιος (2012)
Ένας πατέρας (παίζεται από Ethan Hawke προσπαθεί να γράψει ένα βιβλίο για μια βάναυση οικογενειακή δολοφονία, οπότε μεταφέρει τη δική του οικογένεια στο σπίτι όπου σκοτώθηκαν τα παιδιά. Βλέπετε που πηγαίνει αυτό, σωστά; Ο κακός ονομάζεται Mr. Boogie, ο οποίος μοιάζει περισσότερο με κιθαρίστας στο Funkadelic, αλλά εμπιστευτείτε μας: γίνεται πολύ, πολύ τρομακτικό.
22. Μην κοιτάς τώρα (1973)
Αυτό το αριστούργημα τρόμου, από σκηνοθέτη Νικολά Ρογκ , για έναν άντρα και μια σύζυγο (παίζεται από Ντόναλντ Σάδερλαντ και Τζούλι Κρίστι ) που είναι αρκετά σίγουροι ότι το φάντασμα της νεκρής κόρης τους τους στοιχειώνει, είναι τρομακτικό περισσότερο για ό, τι δεν φαίνεται από ό, τι είναι. Ποιος ήξερε ότι η ματιά ενός κόκκινου αδιάβροχου θα μπορούσε να είναι τόσο τρομακτική.
2. 3. Η κάθοδος (2005)
Εάν η παγίδευση σε μια σπηλιά δεν είναι αρκετά κλειστοφοβική, φανταστείτε να κολλήσετε εκεί θα κάνουμε κανιβαλιστικούς «ανιχνευτές» που σας θεωρούν ως δείπνο. Ναι, τουλάχιστον τα θύματα σε άλλες ταινίες τρόμου έχουν κάπου τρέξιμο . Οι έξι γυναίκες σε αυτήν τη σκληρή ταινία δεν έχουν πουθενά.
όνειρο έννοια των γατών
24. Φάντασμα (1979)
Εάν απλώς ακούγοντας το όνομα «Ο ψηλός άνθρωπος» δεν σας γεμίζει αμέσως με φόβο και σας κάνει να αποφασίσετε να πιείτε δώδεκα φλιτζάνια καφέ, επειδή υπάρχει με τιποτα θα κοιμηθείτε απόψε, πρέπει να σταματήσετε τα πάντα και να δείτε αυτήν την ταινία αμέσως. Ο Freddy Krueger θα αισθανθεί σαν μια απαλή απομίμηση.
25. Μια ιστορία δύο αδελφών (2003)
Αν έχετε δει το «meh» remake του Χόλιγουντ, Οι απρόσκλητοι , οφείλετε στον εαυτό σας να παρακολουθήσετε το πρωτότυπο της Νότιας Κορέας. Φιλμ Τζε Γουουν Κιμ ζωγραφίζει ένα στοιχειωμένο πορτρέτο μιας δυσλειτουργικής οικογένειας με σκοτεινά μυστικά, γεμάτη θλίψη και αυξανόμενη τρέλα.
26. Το έργο Blair Witch (1999)
Ορισμένοι επικριτές παραπονέθηκαν ότι το ασταθές βίντεο της βιντεοκάμερας τους έκανε ναυτία, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το ανατριχιαστικό ψευδο-έγγραφο δεν προοριζόταν να δει στη μεγάλη οθόνη. Είναι πολύ πιο αποτελεσματικό στο βίντεο, όπου είναι πιο εύκολο να πείσετε τον εαυτό σας ότι παρακολουθείτε μια ηχογράφηση που έμεινε στο δάσος από τρία παιδιά που εξαφανίστηκαν και πιθανώς σκοτώθηκαν από υπερφυσικές δυνάμεις.
27. Ο Λυγαριάς (1973)
Κρίστοφερ Λι μπορεί να θυμόμαστε καλύτερα για το παιχνίδι του Dracula, αλλά τον αγαπήσαμε καλύτερα σε αυτό το ανατριχιαστικό κλασικό λατρείας. Ο Lee παίζει τον Λόρδο Summerisle, τον υπερβολικά ευγενικό αρχηγό μιας σκωτσέζικης νησιωτικής κοινότητας που απολαμβάνει παράξενες ειδωλολατρικές τελετές που περιλαμβάνουν μάσκες ζώων (και μπορεί ή όχι να είναι υπεύθυνη για την εξαφάνιση ενός 12χρονου κοριτσιού).
28. Δαχτυλίδι (1998)
Με όλο τον σεβασμό στο remake του Χόλιγουντ του 2002, το οποίο δεν αγκαλιάζει αυτήν τη λίστα με τις καλύτερες ταινίες τρόμου, εξακολουθούμε να προτιμούμε το ιαπωνικό πρωτότυπο, στο οποίο ένας δημοσιογράφος ερευνά τους μυστηριώδεις θανάτους που υποτίθεται ότι συνδέονται με μια στοιχειωμένη βιντεοκασέτα. Με βάση την ιαπωνική ιστορία φαντασμάτων του 18ου αιώνα «Bancho Sarayashiki» (μια γυναίκα πέφτει κάτω από ένα πηγάδι και επιστρέφει για να στοιχειώσει τα ζωντανά), η ταινία λειτουργεί επειδή δεν φοβάται να πάρει τον γλυκό χρόνο της, αποκαλύπτοντας το πλήρες εύρος του τι συμβαίνει μόνο σε κομμάτια.
29. Ψυχοπαθής (1960)
Ακόμα κι αν δεν το έχετε δει ποτέ, ίσως γνωρίζετε για τη σκηνή του ντους. Λοιπόν, αυτή είναι μια από τις απειλητικές στιγμές σε αυτό Άλφρεντ Χίτσκοκ κλασσικός. Και ακόμη και αν γνωρίζετε το τέλος (δεν θα το χαλάσουμε για εσάς), ο αργός τρόπος που μαθαίνουμε για τα σκοτεινά μυστικά του ιδιοκτήτη του μοτέλ Norman Bates (έπαιξε στην τελειότητα από Άντονι Πέρκινς είναι απλώς αριστοτεχνικός.
30. Εξωγήινο (1979)
Η αρχική ετικέτα της ταινίας τα λέει όλα: «Στο διάστημα, κανείς δεν μπορεί να σας ακούσει να ουρλιάζετε». Αυτό είναι πραγματικά η ιδιοφυΐα αυτού Σαγόνι Υποδοχή s-in-space. Δεν είναι ο γλοιώδης εξωγήινος που βγαίνει από τις οροφές (και περιστασιακά τα στήθη των ανθρώπων), έτοιμος να γιορτάσει την ανθρώπινη σάρκα. Είναι η αναμονή για κάτι φρικτό να συμβεί, η προσδοκία της αδρεναλίνης. Ξέρετε ότι έρχεται - μπορείτε να το πείτε από τον πανικό στο πρόσωπο του Ripley (παίζεται από Σιγκούρνι Γουίβερ στον ρόλο της ξεμπλοκαρίσματος) - αλλά απλά δεν ξέρετε πότε.
31. 28 ημέρες μετά (2002)
Δεν μας τρομάζουν τα τρέχοντα ζόμπι, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αποκαλύπτεται αυτός ο μεταποκαλυπτικός κόσμος, μέσω των ματιών ενός ποδηλάτου Cillian Murphy ) που ξυπνά σε νοσοκομείο και πρέπει να καταλάβει γιατί ο κόσμος φαίνεται πολύ διαφορετικός. Καθώς τα θρίλερ δυστοπικών ζόμπι πηγαίνουν, αυτό αισθάνεται τρομακτικά ρεαλιστικό. Και όταν η ταινία στρίβει στο τέλος - και τα τραπέζια φαίνεται να στρέφονται - αυτή η ταινία ανεβαίνει σε κάτι ακόμη πιο βαθύ από ένα από τα καλύτερα φρίκη κινηματογράφος. Γίνεται μια πολύ καλή ταινία.
32. Νύχτα του Δαίμονα (1957)
Μάρτιν Σκορσέζε ανέφερε αυτό το θρίλερ, για έναν καθηγητή που διερευνά μια λατρεία που λατρεύει τον διάβολο, ως μία από τις αγαπημένες του και μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών. «Ξεχάστε τον ίδιο τον δαίμονα», έγραψε ο σκηνοθέτης. «Αυτό είναι εσύ όχι δείτε ότι είναι τόσο ισχυρό. '
33. Candyman (1992)
Εάν έχετε φοβάσει ποτέ τον εαυτό σας ή τους φίλους σας να επαναλαμβάνουν αστικούς θρύλους όπως το Bloody Mary, αυτή η ταινία τρόμου δημιουργήθηκε για εσάς. Το Candyman έπρεπε να είναι ένα από αυτά ανόητοι αστικοί θρύλοι, για ένα boogeyman που έρχεται στη ζωή κάθε φορά που κάποιος λέει το όνομά του πέντε φορές κοιτάζοντας έναν καθρέφτη. Αποδεικνύεται, είναι πολύ αληθινός και πολύ, θανατηφόρος.
3. 4. Σαγόνια (1975)
Μπορεί να σας εκπλήξει να δείτε αυτό το blockbuster ποπ κορν σε μια λίστα με τις καλύτερες ταινίες τρόμου. Αλλά κοιτάξτε τα γεγονότα: Είναι εντελώς τρομακτικό. Στην πραγματικότητα δεν βλέπουμε τον καρχαρία μέχρι τη μέση της ταινίας, αλλά σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ αποδεικνύει ότι δεν είναι αυτό που βλέπουμε τρομακτικό αλλά αυτό που μπορεί να κρύβεται κάτω από την επιφάνεια. Ακριβώς οι σκηνές από την άποψη του καρχαρία, των ποδιών του κολυμβητή που κρέμονται στο νερό, όπως τηγανιτές πατάτες που περιμένουν να καταβροχθίσουν, αρκούν για να μας κάνουν να τρέμουμε με άγχος.
35. Βρυκόλακας (1932)
Ο Δανός σκηνοθέτης Carl Theodor Dreyer κάποτε είπε ότι «ήθελε να δημιουργήσει ένα ξύπνημα όνειρο στην οθόνη και να δείξει ότι ο τρόμος δεν μπορεί να βρεθεί στα πράγματα γύρω μας αλλά στο δικό μας υποσυνείδητο». Λοιπόν, η αποστολή ολοκληρώθηκε. Η ταινία που ορισμένοι κριτικοί ονόμασαν «Η καλύτερη ταινία βαμπίρ που δεν έχετε δει ποτέ» δεν εντυπωσιάζει με την πλοκή της - έχει να κάνει με γυναικείους βαμπίρ - αλλά στοιχειώδεις, σχεδόν υπαρξιακές εικόνες που θα σας καθησυχάσουν.
36. Αποστροφή (1965)
Catherine Deneuve παίζει μια ψυχολογικά κατεστραμμένη αισθητική που δεν εμπιστεύεται τους άντρες και μένει μόνη της στο διαμέρισμα της αδελφής της στο Λονδίνο, με τίποτα άλλο από ένα σάπιο κουνέλι πτώμα (υποτίθεται ότι ήταν δείπνο) για να κρατήσει τη συντροφιά της. Απλώς χειροτερεύει από εκεί, καθώς περίεργοι ήχοι και ψευδαισθήσεις στο περιορισμένο διαμέρισμα την ωθούν ήδη στον ψυχασμένο ψυχισμό προς την τρέλα.
37. Μπάμπουκ (2014)
Το ντεμπούτο της ταινίας από τον Αυστραλό σκηνοθέτη Τζένιφερ Κεντ ακούγεται σαν μια ταινία τρόμου κλισέ - ένα παιδί και η μαμά του είναι αρκετά σίγουροι ότι το hobgoblin σε ένα παιδικό βιβλίο έχει ζήσει ζωή - αλλά καταφέρνει να είναι μια από τις πιο πρωτότυπες και συναρπαστικές σύγχρονες ταινίες τρόμου αυτού του αιώνα. Εάν είστε το είδος του ατόμου που πιστεύει ότι δεν κάνει καλό ψυχολογικό τρόμο όπως στο παρελθόν, φροντίστε να το ελέγξετε.
38. Ο οιωνός (1976)
Αυτό το σούπερ ανατριχιαστικό χορωδικό soundtrack μόνο - τα πάντα σχεδόν ουρλιάζει «Πρέπει να φύγουμε από εδώ!» - το κάνει αυτή μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών, αλλά είναι το απόκοσμο παιδί που ονομάζεται Damien που μπορεί ή όχι να είναι το γόνο του. Ο Σατανάς (εντάξει, σίγουρα είναι) που κλέβει την παράσταση. Λειτουργεί ιδιαίτερα καλά όταν συνδυάζει την αθωότητα της παιδικής ηλικίας με κάποιες πραγματικά σκοτεινές εικόνες. Το πάρτι γενεθλίων ενός παιδιού υποτίθεται ότι αφορά κέικ και διασκέδαση. Αλλά αν το αγόρι γενεθλίων είναι καθαρό κακό, υπάρχει μια καλή πιθανότητα η νταντά να βγει από ένα παράθυρο.
39. Χένρι: Πορτρέτο ενός Σειριακού Δολοφόνου (1986)
Αυτό που το καθιστά μια τόσο ανησυχητική ταινία δεν είναι ότι βασίζεται (χαλαρά) σε έναν πραγματικό σειριακό δολοφόνο, Χένρι Λέ Λούκας , αλλά πόσο αναπόφευκτος ο κύριος χαρακτήρας είναι η δολοφονία άλλων ανθρώπων. Υπάρχει κάποιος μηδενισμός σε αυτό το ανεξάρτητο χτύπημα, ο τρόπος που κάνει το κακό να φαίνεται τόσο συνηθισμένο, που μπορεί να έχεις να κοιτάξεις δύο φορές σε κάθε ξένο που περνάς στο δρόμο, αναρωτιέσαι, «Έχει μια μυστική ζωή ως σειριακός δολοφόνος;»
40. Ο φρουρός (1977)
Μια ταινία που τελικά αποδεικνύει ότι, όταν ανοίγουν οι πύλες της κόλασης, και οι δαίμονες κατεβαίνουν στον κόσμο μας, έτοιμοι να μας καταστρέψουν όλους, πιθανότατα θα συμβεί στο Μπρούκλιν. Ο σκηνοθέτης έριξε πραγματικούς παραμορφωμένους ανθρώπους για να παίξουν τους δαίμονες, κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί, εκτός από μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου, είναι μια από αυτές τις ταινίες τρόμου που θα μείνουν στο μυαλό σας, θα σας στοιχειώνουν με εικόνες, πολύ μετά από εσάς » σταμάτησα να βλέπω.
