Αισθάνεστε νοσταλγικά για έναν απλούστερο χρόνο τελευταία; Δεν είσαι μόνος. Εδώ είναι ένα πράγμα που όλοι όσοι ήταν ζωντανοί τη δεκαετία του 1970 μπορούν να συμφωνήσουν: Όλη η δεκαετία εξακολουθεί να αισθάνεται ότι συνέβη μόνο χθες. Σοβαρά, πώς μπορεί τη δεκαετία του '70 είναι πέντε δεκαετίες στο παρελθόν? Απλώς δεν είναι δυνατόν η εποχή που διέπεται από τζιν με καμπάνα και κασέτες 8 κομματιών πριν από μισό αιώνα. Για όσους από εμάς ζούσαμε - και επιβίωσαν σε αυτόν τον βλαβερό αλλά επικίνδυνο χρόνο - θα είναι για πάντα μέρος των ψυχών μας. Εδώ είναι 50 πράγματα που θυμάστε ακόμα από τη δεκαετία που θα σας γεμίσουν με τη νοσταλγία της δεκαετίας του 1970. Και για μια αναδρομή ταινιών, επανεξετάστε τα 30 αποσπάσματα ταινιών Κάθε παιδί της δεκαετίας του '70 γνωρίζει από την καρδιά .
Alamy
Όλη η διασκέδαση μιας ντισκοτέκ με την επιπλέον αμηχανία να έχετε τροχούς στα πόδια σας. Ίσως όλοι να θυμόμαστε αυτά τα πάρτι με αγάπη, αλλά είναι ένα θαύμα που δεν σπάσαμε κανένα οστά προσπαθώντας να χορέψουμε μαζί με ένα τραγούδι Bee Gees ενώ πατινάζ με τρομακτικές ταχύτητες. Και για περισσότερες μελωδίες, ίσως χρειαστεί να το κάνετε ξανά, ρίξτε μια ματιά σε αυτά 25 τεράστιες μπάντες από τη δεκαετία του '70 που ξεχάσατε εντελώς .
Σάττερκοκ
Όχι, μπορεί να μην είχατε μια κονσόλα Atari κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, αλλά τουλάχιστον ήξερα κάποιον που το έκανε και φροντίσατε να κάνετε τα πάντα για να κερδίσετε τη φιλία του. Η ίδια η ιδέα να παίζουμε βιντεοπαιχνίδια στην άνεση των σπιτιών μας χωρίς να ανησυχούμε ποτέ αν είχαμε αρκετά τέταρτα φαινόταν αδιαμφισβήτητα φουτουριστικό.
Σάττερκοκ
Όλοι στη δεκαετία του '70 είχαν μόνο ένα τηλέφωνο στο σπίτι τους. Ήταν ένα περιστροφικό τηλέφωνο που έμεινε σε κάποια κεντρική τοποθεσία, με ένα καλώδιο που μπορούσε να τεντωθεί μόνο μέχρι τώρα. Εάν κάποιος ήταν στο τηλέφωνο, απλά έπρεπε να καθίσετε και να περιμένετε να τελειώσει. Τα μέλη της οικογένειας που το τηλέφωνο ήταν η αιτία πολλών αδελφών μάχες κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής.
NBCUniversal Television Distribution
Εάν είστε πραγματικά παιδί της δεκαετίας του '70, δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τι εμπλέκεται στο να προσποιούμαστε ότι είστε βιονικοί. Αλλά για εκείνους που δεν είναι, αρχίζετε απλώς να τρέχετε σε αργή κίνηση και, στη συνέχεια, κάνετε έναν ήχο με τη γλώσσα σας που ακούγεται αόριστα ρομποτικός. Δεκαετίες μετά Ο άνθρωπος των έξι εκατομμυρίων δολαρίων και Η βιονική γυναίκα ακυρώθηκαν, προσπαθώντας να μιμηθούμε τον Steve Austin ή τον Jaime Sommers μας κάνει ακόμα να νιώθουμε ισχυροί. Και για περισσότερες σειρές που θα σας κάνουν νοσταλγικούς, αυτές είναι Οι καλύτερες εκπομπές της δεκαετίας του '70 για επανέκδοση σε καραντίνα .
Alamy
Τόσο απλό, αλλά και τόσο εθιστικό. Όταν κυκλοφόρησε αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι το 1978, κάθε παιδί έπρεπε να έχει ένα. Το παιχνίδι δεν συμμετείχε πάρα πολύ - απλά έπρεπε να πατήσετε τη σωστή σειρά τεσσάρων χρωματιστών κουμπιών για να επαναλάβετε ένα μοτίβο ήχου - αλλά το παίξαμε με την ένταση και την εστίαση που παίζουν τα παιδιά Fortnite σήμερα. Και για περισσότερες συνήθειες που καθόρισαν τη δεκαετία, δείτε αν τα θυμάστε 20 Αστεία πράγματα Οι άνθρωποι στη δεκαετία του 1970 ήταν εντελώς ένοχοι .
Alamy
ο Πετρελαϊκή κρίση του 1973 (και το δεύτερη κρίση πετρελαίου λίγα χρόνια μετά) προκάλεσε πανικό σε εθνικό επίπεδο, με αποτέλεσμα οι γραμμές βενζινάδικων που δεν φαινόταν ποτέ να κινούνται. Ορισμένοι σταθμοί άρχισαν ακόμη και να δημοσιεύουν σημαίες με χρωματική κωδικοποίηση: Το πράσινο ανέφερε ότι εξακολουθεί να έχει αέριο, ενώ το κόκκινο προειδοποίησε τους πελάτες ότι ήταν έξω. Κάθε ταξίδι με το αυτοκίνητο που κάνατε με την οικογένειά σας στη δεκαετία του '70 έμοιαζε να είναι η τελευταία σας.
Alamy
Αλλά αυτό δεν σας εμπόδισε να πάτε σε οδικά ταξίδια! Όταν μια οικογένεια συσσωρεύτηκε στο βαγόνι για ένα μακρύ ταξίδι σε όλη τη χώρα τη δεκαετία του '70, τα παιδιά δεν είχαν τις περισπασμούς που απολαμβάνουν σήμερα. Δεν υπήρχαν iPads ή smartphone για να μας κρατήσουν απασχολημένους. Ο μόνος τρόπος να περάσουμε το χρόνο ήταν να δούμε πόσο θα μπορούσαμε να βασανίσουμε τον αδελφό ή την αδερφή μας που κάθεται στο πίσω κάθισμα μαζί μας. Ήταν ενοχλητικό ή ενοχλητικό, το τελευταίο από τα οποία απαιτούσε συνεχώς απαιτούμενη δικαιοσύνη από τους αγνοούμενους γονείς σας που προσπαθούσαν να σας αγνοήσουν και οι δύο στην μπροστινή θέση.
Σάττερκοκ
Αν θέλετε να παρακολουθήσετε τους Bugs Bunny ή Fred Flintstone ή οποιονδήποτε από τους αγαπημένους σας χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, είχατε μόνο μία ευκαιρία να τους πιάσετε — το Σάββατο το πρωί. Εάν το χάσατε, το χάσατε και αυτές οι πολύτιμες λίγες ώρες κινούμενης ευδαιμονίας έφυγαν για πάντα (ή τουλάχιστον μέχρι το επόμενο Σάββατο). Μας δίδαξε σημαντικά μαθήματα σχετικά με την καθυστερημένη ικανοποίηση. Απλώς δεν ήταν δυνατό τότε να δούμε κάθε καρτούν που έγινε ποτέ με το πάτημα ενός κουμπιού.
Εθνική Διαχείριση Αρχείων και Αρχείων
Ακόμα κι αν δεν κάνατε τίποτα για την πολιτική, όλοι γνώριζαν τουλάχιστον αόριστα ότι κάτι κακό συνέβαινε στην Ουάσινγκτον. Ήταν το θέμα κάθε συνομιλίας για δείπνο και οι βραδινές ειδήσεις ανέφεραν κάθε νέα λεπτομέρεια, όπως το σκάνδαλο του Watergate, ίσως να ήταν η πτώση της δημοκρατίας. Βλέποντας τους ταπεινωμένους Ρίτσαρντ Νίξον άφησε τον Λευκό Οίκο για πάντα και μπες σε ελικόπτερο ήταν μια από τις πιο αξέχαστες σουρεαλιστικές στιγμές τηλεοπτικής προβολής για όλους σχεδόν στη χώρα τη δεκαετία του '70.
Walt Disney Motion Pictures
Η δεκαετία του '70 ήταν η τελευταία δεκαετία όταν ένα άτομο μπορούσε να ξυπνήσει μια μέρα χωρίς να έχει ιδέα ποιος ήταν ο Darth Vader - και με το δείπνο εκείνο το βράδυ το κεφάλι τους περιστρέφεται με σκέψεις για τη σκοτεινή πλευρά και μαύρα κράνη και φωτιστικά. Ο κόσμος ξαφνικά χωρίστηκε μεταξύ «πριν Πόλεμος των άστρων ' και μετά Πόλεμος των άστρων , »Και τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο για εμάς ξανά. Και για περισσότερες μαγικές ταινίες της δεκαετίας του '70, προχωρήστε σε αυτές 17 Soundtracks ταινιών κάθε παιδί από τη δεκαετία του '70 Loved .
Σάττερκοκ
Ο κόσμος δεν ήταν λιγότερο επικίνδυνος για τα παιδιά τη δεκαετία του 1970 από ό, τι είναι σήμερα - οι γονείς μας δεν ήταν τόσο φοβισμένοι γι 'αυτό. Πολλοί από εμάς δεν προειδοποιήσαμε ότι κάθε άγνωστο πρόσωπο μπορεί να μας βλάψει. Έτσι, κάναμε φίλους με σχεδόν όλους, ακόμη και τυχαίους ενήλικες που δεν αναγνωρίζαμε.
Εργαστήριο Σουσάμι
Υπήρχε περιορισμένη ποσότητα ποιοτικής τηλεόρασης για τα παιδιά τη δεκαετία του '70, οπότε όταν ήρθε κάτι που αντηχεί με εμάς, κάηκε στο υποσυνείδητό μας. Οδός Sesame παρείχε πολλές από αυτές τις βασικές αναμνήσεις. Ακόμα και σήμερα, πέρα από την εποχή που κάνουμε τακτικά μπάνιο με παιχνίδια, μπορούμε να θυμηθούμε την Έρνι ωδή στο καουτσούκ duckie του στο σύνολό του.
Alamy
Σπάνια στην ιστορία της μόδας το ύφος των ρούχων έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτό τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες. Αλλά αυτό συνέβη στη δεκαετία του '70 με κοντό σορτς και κάλτσες σωλήνων , παρόλο που κανείς δεν φαινόταν ιδιαίτερα καλός στο ξεκίνημα. Εκ των υστέρων, κάλτσες σωλήνων που τεντώθηκαν μέχρι τα γόνατά σας και σορτς που ήταν τρόπος πολύ σφιχτό δεν ήταν το πιο κολακευτικό σύνθετο. Αλλά τότε, όλοι νομίζαμε ότι φαινόμαστε δροσεροί.
Alamy
Χωρίς αυτοκίνητο; Κανένα πρόβλημα! Απλά κολλήστε τον αντίχειρά σας και περιμένετε να ξαπλώσει κάποιος ξένος και να σας προσφέρει μια βόλτα. Φαίνεται αδιανόητο σήμερα, αλλά για ένα ελεύθερο πνεύμα της δεκαετίας του '70 που δεν είχε το ψωμί για να αγοράσει το δικό του αυτοκίνητο (ή ήταν πολύ νεαρό για άδεια), το ωτοστόπ φαινόταν σαν η καλύτερη επιλογή όταν τα δικά σας πόδια δεν μπορούσαν να σας πάρουν εκεί.
Τηλεόραση Sony Pictures
Μερικά παιδιά ήταν πάντα για Τζάκλιν Σμιθ , και μερικοί είχαν μόνο τα μάτια Κέιτ Τζάκσον . Ωστόσο, η μεγάλη πλειοψηφία από εμάς χτυπήθηκε Φάρα Φώκετ , και όχι μόνο επειδή είχε το πιο εμβληματική αφίσα της δεκαετίας του '70 (και, αναμφισβήτητα, όλων των εποχών). Όποια και αν είναι η προτίμησή σας, ήταν το πιο όμορφο τρίο για την καταπολέμηση του εγκλήματος στην τηλεόραση και απόδειξη ότι οι κυρίες θα μπορούσαν να κλωτσήσουν τόσο εγκληματικό πισινό όσο τα αγόρια.
Alamy
Αυτές τις μέρες, οι περισσότεροι άνθρωποι με επίγνωση της υγείας δεν θα αφήσουν καν το σπίτι μια χειμερινή ημέρα χωρίς να αφαιρέσουν το εκτεθειμένο δέρμα τους με προστασία από τον ήλιο. Αλλά στη δεκαετία του '70, θα μπορούσατε να περπατήσετε χωρίς shirtless σε μια καυτή καλοκαιρινή μέρα και κανείς δεν θα σκεφτόταν να ρωτήσει αν έχετε εφαρμόσει κάποιο αντηλιακό. Περιμένετε, συγγνώμη, εννοούμε αντηλιακή λοσιόν . Υπήρχε περιορισμένη προστασία από τον ήλιο στη δεκαετία του '70, μόνο λοσιόν για να σας βοηθήσει να αποκτήσετε χρώμα. Και όταν δεν έχετε μαύρισμα, έχετε ένα ηλιακό έγκαυμα - το οποίο κανείς δεν το πήρε τόσο σοβαρά. Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζαμε για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Σάττερκοκ
Χάρη στο Μετρικός νόμος μετατροπής του 1975 , ήμασταν όλοι προετοιμασμένοι να αρχίσουμε να μετράμε τα πράγματα σε μέτρα, λίτρα και γραμμάρια και όχι πόδια, λίβρες και λίτρα. Είναι δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε πόσο μεγάλη ήταν αυτή η συμφωνία στα τέλη της δεκαετίας του '70, ειδικά αν ήσασταν παιδί. Στο σχολείο, πλημμύραμε με ταινίες προμετρικού συστήματος, οι οποίες προσπάθησαν να μας κερδίσουν με τις περιπέτειες των Metric Marvels. Δεν μπορούσατε να βρείτε ένα παιδί που τόνισε σήμερα σχετικά με τη μέτρηση μετατροπής, αλλά στη δεκαετία του '70, όλοι ζούσαμε με το φόβο ότι θα έπρεπε να είμαστε έτοιμοι για μετρήσεις αμέσως.
Σάττερκοκ
Οι παιδικές χαρές της δεκαετίας του '70 ήταν τόσο φιλικές προς τον χρήστη όσο οι σύγχρονοι αγώνες αντοχής στα εμπόδια των ενηλίκων. Σίγουρα, δεν υπήρχε τόσο πολύ συρματοπλέγματα, αλλά ο εξοπλισμός ήταν εξίσου ασυναίσθητος και βάναυσος. Οι ράβδοι μαϊμού ήταν κατασκευασμένοι από κρύο ατσάλι που θα μπορούσαν να σπάσουν τα κόκαλα χωρίς έλεος. Τα πάντα - από τις διαφάνειες έως τα πριόνια, τις κινήσεις προς τον εύθυμο γύρο - χτίστηκαν για να αντέχουν στις στρατιωτικές απεργίες και κανένα παιδί της δεκαετίας του '70 δεν θα τα χρησιμοποιούσε χωρίς να προβλέψει τουλάχιστον τον περιστασιακό αιματηρό τραυματισμό.
Alamy
Πότε Στίβεν Σπίλμπεργκ Σαγόνια για πρώτη φορά στα θέατρα το 1975, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια πόσο μεγάλη επίδραση είχε στη συλλογική ψυχή μας. Δεν φοβόμασταν απλώς να μπει στον ωκεανό - ακόμη και λίμνες και λίμνες και κολυμπώντας πισίνες φαινόταν να μεταμφιέζουν τα πτερύγια του καρχαρία. Ψάξαμε για καρχαρίες σχεδόν παντού, βέβαιοι ότι οι άγριοι κυνόδοντές τους περίμεναν να δαγκώσουν σκληρά στα δάχτυλα των ποδιών μας και να μας τραβήξουν κάτω από το νερό.
Σάττερκοκ
Προτού οι περισσότεροι γιατροί σταματήσουν να δίνουν εμβόλια ευλογιάς στις αρχές της δεκαετίας του '70, κάθε παιδί είχε την ίδια γνωστή ουλή στο πάνω μέρος του βραχίονα, που προκλήθηκε από τη βελόνα με δύο άκρες που τρύπησε το δέρμα μας με όλη την ευαισθησία ενός συρραπτικού όπλου. Ναι, ήταν τρομακτικό, αλλά Η ευλογιά εξαλείφθηκε . Και το γεγονός ότι όλοι μας είχαμε τις ίδιες ουλές σχεδόν ένιωθα σαν σήμα τιμής.
Οικιακή τηλεόραση Disney-ABC
Το Σάββατο το πρωί υποτίθεται ότι τρώει ζαχαρούχα δημητριακά και λαχανικά μπροστά από την τηλεόραση, παρακολουθώντας κινούμενες εκπομπές χωρίς εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Αλλά το Σχολική ροκ! τα σορτς μας εξαπάτησαν, μας διδάσκουν για τον πολλαπλασιασμό, την ιστορία και τις διαφορές μεταξύ των συνδέσεων και των παρεμβολών χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε. Χάρη στα πιασάρικα τραγούδια τους, γνωρίζαμε τα πάντα για τους διαφορετικούς κλάδους της κυβέρνησης και ποια είναι τα ίχνη άνθρακα χωρίς να ανοίξουμε ποτέ ένα βιβλίο.
Οτι Διαφήμιση Oscar Mayer με το χαριτωμένο παιδί να ψαρεύει ενώ τρώει Μπολόνια παίζεται τόσο συχνά - και ήταν τόσο πιασάρικο - θα μπορούσαμε να ακούσουμε τη γνωστή μελωδία να αντηχεί γύρω από το μυαλό μας ξανά και ξανά. Το μόνο χειρότερο ήταν όταν αντικαταστάθηκε από το 'Θα ήθελα να διδάξω στον κόσμο να τραγουδά' Coca-Cola διαφημιστικό! (Λυπόμαστε.)
Σάττερκοκ
Οποιοδήποτε φύλλο εργασίας ή εργασία στο σπίτι δόθηκε στους μαθητές σε μια τάξη της δεκαετίας του '70 πιθανότατα δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας μηχανή ditto ή μιμογράφο. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο άφησαν μωβ μελάνι στα δάχτυλά σας, ή αυτή η αδιαμφισβήτητη μυρωδιά;
Σάττερκοκ
Νιώσαμε σαν ιδιοφυΐες που ανακαλύψαμε ότι η Silly Putty θα μπορούσε να κυληθεί πάνω από το κόμικ σε μια εφημερίδα και να αναπαραγάγει τέλεια το αγαπημένο μας Γκάρφιλντ λωρίδα. Σήμερα, οι περισσότερες εφημερίδες χρησιμοποιούν μη μεταβιβάσιμο μελάνι, οπότε όλα τα παιδιά το θέλουν δοκιμάστε αυτό το πείραμα δεν έχουν τύχη.
Σάττερκοκ
Ήταν μια βασική σχολική προμήθεια τη δεκαετία του '70, η επιτομή της υψηλής τεχνολογίας μολύβι gadgetry. Το να βγάζεις ένα από αυτά από το σακίδιο σου σήμαινε ότι ήσουν σοβαροί στη μάθηση - ή τουλάχιστον έμοιαζες με τον πιο ωραίο μαθητή στην τάξη σου. Τα κιβώτια μολυβιών έχουν εξαφανιστεί όπως… καλά, τα μολύβια. Αλλά η πλαστική θήκη μολυβιού το 1975 ήταν το iPhone της εποχής του.
Σάττερκοκ
Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με την περικοπή του μπολ, είναι ακριβώς πώς ακούγεται. Η μαμά έβαζε ένα μπολ πάνω από το κεφάλι σου και χρησιμοποιούσε ψαλίδι για να κόβεις τις άκρες. Το αποτέλεσμα ξεκάθαρα Κούρεμα της δεκαετίας του '70 φάνηκε σαν να φοράς ένα μπολ σαλάτας ως καπέλο - ίσως όχι το πιο κολακευτικό βλέμμα, αλλά γεια, αν ήταν αρκετά καλό για Πιτ Ρόουζ και Ολυμπιονίκης σκέιτερ Ντόροθι Χάμιλ , ήταν αρκετά καλό για όλους.
Σάττερκοκ
Όταν άνοιξε στο κοινό το 1971, Walt Disney World στο Ορλάντο της Φλόριντα, έγινε αμέσως η λευκή φάλαινα για κάθε παιδί στην Αμερική. Είχε σχεδόν μυθολογικό ανάστημα ως τον απόλυτο προορισμό και δεν είχε ακόμη φήμη ως τουριστική παγίδα γεμάτη με υπερτιμημένο φαγητό και εξαιρετικά μεγάλες γραμμές. Αυτά τα παιδιά είναι αρκετά τυχερά για να πείσουν τους γονείς τους να τους πάρουν να μιλήσουν για το Space Mountain με σιωπηλό σεβασμό, και οι υπόλοιποι από εμάς σχεδίασαν τρόπους για να εξαπατήσουν τους γονείς μας να κάνουν το ταξίδι νότια.
Σάττερκοκ
Κάθε παιδί της δεκαετίας του '70 είχε ακούσει αυτή τη φοβερή φήμη για τον Mikey, τον επιλεκτικό τρώγοντα στο διαφημιστικό σιτηρά Life. Προφανώς, παρά τις προειδοποιήσεις των φίλων του, είχε καταναλώσει το θανατηφόρο σύνθετο Coca-Cola και Pop Rocks και το διοξείδιο του άνθρακα είχε προκαλέσει το στομάχι του να φουσκώνει σε θανατηφόρο βαθμό. Τι έγινε μετά? Λοιπόν, το στομάχι του εξερράγη, φυσικά, και ο φτωχός Μάικι πέθανε επί τόπου! Οι φήμες ήταν, φυσικά, εντελώς ψευδείς. Αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να τους πιστέψουμε. Σε έναν κόσμο χωρίς Snopes, δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να εμπιστευτούμε αυτό που μας έλεγε το πιο έξυπνο παιδί στην παιδική χαρά.
Σάττερκοκ
Η τηλεοπτική λήψη στη δεκαετία του '70 ήταν αναξιόπιστη στην καλύτερη περίπτωση. Εάν η εικόνα παραμορφώθηκε με γραμμές ζιγκ-ζαγκ - ή, χειρότερα, το φοβερό 'χιόνι', όπου όλα ήταν ασαφή - ο μόνος τρόπος για να διορθώσετε το πρόβλημα ήταν να ρυθμίσετε την κεραία, αλλιώς γνωστή ως 'αυτιά κουνελιού'. Αυτό περιλάμβανε στρίψιμο και στροφή μέχρι αργά, τόσο αργά , τραβήξατε ένα καλύτερο σήμα και η εικόνα άρχισε να εστιάζει. Ακόμα και τότε, η απλή αφαίρεση των χεριών σας μπορεί να κάνει την εικόνα να εξαφανιστεί ξανά. Ήταν μια μακρά και επίπονη διαδικασία για να πάρει το είδος της οπτικής συνέπειας που το τηλεοπτικό κοινό θεωρεί δεδομένο σήμερα.
Σάττερκοκ
Δεκαετίες πριν υπάρξει μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή γραπτών μηνυμάτων, αν γράφετε σε έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας, το κάνατε είτε με το χέρι - μια μακρά και βασανιστική διαδικασία, ειδικά αν είχατε πολλά να πείτε - ή χρησιμοποιήσατε μια γραφομηχανή. Η αδιαμφισβήτητη μεταλλική κλίση των πλήκτρων γραφομηχανής που χτυπάει σε χαρτί είναι κάτι που λίγοι από εμάς που ζούσαμε στη δεκαετία του '70 θα ξεχάσουν ποτέ.
Σάττερκοκ
Μερικές φορές τη δεκαετία του 1970, βγαίνατε έξω με φίλους και θέλετε να τραβήξετε μια γρήγορη φωτογραφία, αλλά κανείς στην ομάδα σας δεν κουβαλούσε μια κάμερα. Ο μόνος τρόπος για να αποτυπώσετε τη στιγμή ήταν εάν ένα περίπτερο φωτογραφιών ήταν κοντά. Όλοι θα σέρνατε μέσα σε έναν περιορισμένο μικρό χώρο και περιμένατε να αναβοσβήνει η κάμερα τρεις ή τέσσερις φορές. Αν δεν σας άρεσαν οι φωτογραφίες, καλά, σκληρά φασόλια. Θα μπορούσατε να πληρώσετε το μηχάνημα για τέσσερις επιπλέον πιθανότητες, αλλά ακόμα και τότε ίσως να μην είστε ικανοποιημένοι. Η λήψη δεκάδων αν όχι εκατοντάδων φωτογραφιών για να πάρετε την τέλεια selfie ήταν άγνωστη.
Σάττερκοκ
Το κάπνισμα δεν ήταν μόνο αποδεκτό στη δεκαετία του '70 - ήταν πανταχού παρόν. Στα γραφεία, τα εστιατόρια, τα αεροπλάνα, τα σπίτια και τα περισσότερα δημόσια κτίρια, όλοι ξεφύγουν από τα τσιγάρα τους χωρίς καμία φροντίδα στον κόσμο. Ευτυχώς, όλοι γνωρίζουμε καλύτερα σήμερα.
Η συλλογή κριτηρίων
Αν γινόταν σήμερα μια ταινία κινουμένων σχεδίων με τόσο έντονο και αιματοχυσία, θα είχε σίγουρα μια σκληρή βαθμολογία R. Έτσι τραυματίζει την αρχική ταινία του 1978 Κάτω νερό ήταν για μια γενιά παιδιών, τα οποία παρακολούθησαν με τρόμο καθώς τα λαγουδάκια αερίζονταν, παγιδεύτηκαν σε συρματοπλέγματα και σκοτώθηκαν βάναια από άλλα κουνέλια. Εάν ζητούσατε από ένα παιδί της δεκαετίας του '70 να ονομάσει τον πιο τρομακτικό κακοποιό της παιδικής του ηλικίας, δεν θα επέλεγε τον Darth Vader ή τον καρχαρία από Σαγόνια . Πιθανότατα θα έδειχνε στο στρατηγό Woundwort, τον τρελό βασιλιά Κάτω νερό .
Ενωμένοι καλλιτέχνες
Τι συνέβαινε μέσα Ντον Μακλίν Χτύπημα του 1971; Κανείς δεν ήξερε σίγουρα, αλλά πολλά παιδιά είχαν πολλές θεωρίες για το ποιος ήταν ο γελωτοποιός και γιατί κλέβει το ακανθώδες στέμμα του βασιλιά και αν ο «Τζακ» έπρεπε να είναι Μικ Τζάγκερ ή Μπόμπ Ντύλαν ή κάποιος άλλος εντελώς. Ήταν πραγματικά ολόκληρο το τραγούδι Φίλε Χόλι πεθαίνεις σε αεροπορικό δυστύχημα και η McLean νιώθει λυπημένη για αυτό; Σε αυτές τις ημέρες πριν από το Διαδίκτυο, η εικασία σας ήταν τόσο καλή όσο οποιαδήποτε άλλη.
Shutterstock / KC Slagle
Όπως υπενθύμισε ο Outkast στον κόσμο με το hit του 2003 «Hey Ya!», Η δεκαετία του '70 μάς δίδαξε πώς να το «κουνήσουμε σαν μια εικόνα Polaroid». Ή τουλάχιστον, αυτό πιστεύαμε όλοι. Τη στιγμή που μια νέα εικόνα γλίστρησε από μια στιγμιαία κάμερα Polaroid, τη σφίξαμε ανάμεσα σε δύο δάχτυλα και την κούνησε δυνατά, σαν να ήταν ο μόνος τρόπος να στεγνώσει ο αέρας για να πάρει την καθαρότερη εικόνα. Μόνο το 2004 όταν μάθαμε τελικά ότι ήταν όλα ψεύτικα. Οπως και Το Polaroid εξήγησε χρήσιμα , 'το κούνημα ή το κουνώντας δεν έχει καμία επίδραση.'
Alamy
Εάν φορούσατε κράνος ενώ οδηγούσατε ένα ποδήλατο κατά τη δεκαετία του '70, αυτό σήμαινε είτε ότι αναρρώσατε από σοβαρό τραυματισμό κρανιακού ή τρομοκρατήσατε ακόμη και τα πιο μικρά ατυχήματα. Απλώς δεν ήμασταν τόσο συνειδητοποιημένοι ως προς την ασφάλεια τότε - και δυστυχώς, μερικοί από εμάς υπέστη τις συνέπειες.
Τηλεοπτική διανομή Warner Bros.
Ήταν μόνο οι πραγματικοί Ολυμπιακοί Αγώνες που είχαν σημασία. Δεν έχει σημασία για ποιον ριζώσατε - τους Yogi Yahooeys ή τους Scooby Doobies (αλλιώς γνωστοί ως «καλοί») ή τους προδοτικούς και ανήθικους Really Rottens. Γνωρίζαμε ότι το όλο θέμα ήταν σενάριο (και, duh, κινουμένων σχεδίων) και ότι δεν υπήρχε ποτέ ερώτηση για το ποιος θα ήταν νικητής, αλλά εξακολουθούσαμε να παρακολουθούμε κάθε επεισόδιο, όπως ο πραγματικός Ολυμπιακός χρυσός ήταν στη γραμμή.
Σάττερκοκ
Τόσο απλό και τόσο διασκεδαστικό. Αποτελούμενο από δύο βαριές ακρυλικές μπάλες που ήταν συνδεδεμένες σε μια χορδή, χτυπήσατε βασικά τις δύο μπάλες όσο πιο γρήγορα μπορείτε ... και αυτό ήταν. Κατά κάποιο τρόπο μας έκανε να διασκεδάζουμε για ώρες, ή τουλάχιστον έως ότου κάποια παιδιά άρχισαν να το παρακάνουν με τον ενθουσιασμό του clacker και οι μπάλες γκρεμίστηκαν και προκάλεσαν τραυματισμούς που σχετίζονται με θραύσματα. Οι κροκέτες θεωρούνταν όπλα μαζικής καταστροφής και επίσημα τράβηξε από καταστήματα .
Κούπα Shot / Alamy
Τα πάντα για το περίεργη περίπτωση Πάτι Χερστ , εγγονή του εκδοτικού τιτάνα Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ , ήταν σαν κάτι από μια ταινία του Χόλιγουντ. Πρώτον, η απαγωγή της από το 1974 από τον Απελευθερωτικό Στρατό της Συμπίεσης και, στη συνέχεια, ακόμη πιο συγκλονιστικά, η νέα της ταυτότητα ως «Τάνια», ενώνοντας τις δυνάμεις μαζί της κάποτε αιχμάλωτές της και βοηθώντας τους να κλέψουν τράπεζες στο Σαν Φρανσίσκο. Καθώς έπαιζε στην τηλεόραση, όλοι έπρεπε να αναρωτηθούμε, 'Αυτό συμβαίνει πραγματικά;'
Σάττερκοκ
Ανοίγοντας μια σόδα τη δεκαετία του '70, τραβώντας ένα δαχτυλίδι που άνοιξε ένα μικρό σχήμα σφήνας στην κορυφή ενός κουτιού αλουμινίου. Τότε το δαχτυλίδι θα πεταχτεί, συνήθως στο έδαφος όπου κάποιος θα πατούσε πάντοτε και θα τραυματίστηκε. Οι τραυματισμοί από αυτές τις μεταλλικές καρτέλες έγιναν μια εθνική επιδημία. Ένα 1976 Νιου Γιορκ Ταιμς Η έκθεση παρατήρησε ότι οφείλεται μεγάλο ποσοστό τραυματισμών στην παραλία περικοπές που προκαλούνται από απορριπτόμενες καρτέλες ποπ », Σημείωσε ο Slate. Η λήψη τετάνου ήταν ο μόνος τρόπος για να επιβιώσετε σε έναν κόσμο γεμάτο με καρτέλες σόδας.
Σάττερκοκ
Το κουμπί «διαγραφή» της δεκαετίας του ’70 ήρθε σε ένα μικρό βάζο γεμάτο λευκό υγρό, το οποίο θα μπορούσε να βαφτεί σε οτιδήποτε σε μια επιστολή ή μια σχολική εργασία που θέλαμε να εξαφανίσουμε. Δεν ήταν τόσο μαγικό όσο ακούγεται, αφού έπρεπε να περιμένετε για να στεγνώσει το Wite-Out και μερικές φορές έπρεπε να χτυπήσετε στο χαρτί, κάτι που μόλις σας έκανε να νιώσετε γελοίο. Μέχρι τη στιγμή που ήταν έτοιμο να το επαναφέρετε στη γραφομηχανή, θα έχετε χάσει εντελώς το μυαλό σας.
Alamy
Αυτές οι διαφημίσεις στο πίσω μέρος των κόμικς ήταν πολύ ακαταμάχητες για τα περισσότερα παιδιά. Γιατί εμείς δεν Θέλετε να έχουμε τα δικά μας ανθρωπόμορφα θαλάσσια πλάσματα, να ζούμε σε μια δεξαμενή και να κοιτάζουμε με σεβασμό στα υπνοδωμάτια μας σαν να ήμασταν θεοί; Αλλά όταν έφτασαν οι Sea Monkeys, μάθαμε το σκληρό μάθημα ότι δεν πρέπει πάντα να πιστεύετε στη διαφήμιση. Τα πλάσματα δεν έμοιαζαν καθόλου με μικροσκοπικούς ανθρώπους, επειδή στην πραγματικότητα ήταν ένας τύπος γαρίδας άλμης, το πιο βαρετό κατοικίδιο ενυδρείο που ένα παιδί θα μπορούσε ποτέ να ζητήσει.
Σάττερκοκ
Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι τραβήχτηκαν σε αυτοκίνητα που έμοιαζαν σαν να κατασκευάστηκαν τουλάχιστον εν μέρει από ξύλο είναι εικασία κανενός. Ίσως ανταποκρίνονταν σε κάποια υπολειπόμενη επιρροή χίπης και δεν μπορούσαν να αντισταθούν σε ένα αυτοκίνητο που ήταν φαινομενικά κατασκευασμένο από βιοαποικοδομήσιμα υλικά που συλλέχθηκαν σε κήπους χωρίς φυτοφάρμακα. Ήταν όλα κουκέτα, φυσικά - η υφή του ξύλου, πιο συχνά από ό, τι, ήταν απλώς βινύλιο - αλλά ειδικά στη δεκαετία του '70, η εμφάνιση ήταν πιο σημαντική από την πραγματικότητα.
Σάττερκοκ
Οι κατασκευαστές του Τανγκ επέστρεψαν στο σπίτι την ιδέα ότι το στιγμιαίο ποτό τους, το οποίο γεύθηκε αόριστα από πορτοκάλια, ήταν η διατροφή της επιλογής για αστροναύτες παντού. Και αυτό ήταν αρκετό για να πιστέψουμε ότι το να πίνεις Τανγκ για πρωινό σε βάζει στην ίδια πνευματική εταιρεία με τους γενναίους αστροναύτες της NASA. Αν και Buzz Aldrin , ο δεύτερος άντρας στο φεγγάρι, κάποτε είπε ότι ήταν όχι οπαδός του Τανγκ , αυτή δεν ήταν η δημοφιλής γνώμη στη δεκαετία του '70.
Σάττερκοκ
Νομίζετε ότι τα παιδιά χάνουν το χρόνο τους μοιράζοντας άσκοπα μιμίδια στο Διαδίκτυο; Λοιπόν, στη δεκαετία του 1970, συλλέξαμε όλοι βράχους - βράχους με γοητευτικά μάτια που αγοράσαμε με χρήματα. Για $ 4 ένα ποπ, «υιοθετήσαμε» ένα δικό μας ροκ και το φροντίσαμε σαν να ήταν ένα πραγματικό κατοικίδιο. Αυτό δεν ήταν ένα περιθώριο κίνησης ή μια χούφτα παιδιά που προσπαθούσαν να είναι αστεία. Ολοι είχαμε ένα Pet Rock και δεν νιώσαμε καθόλου ανόητο γι 'αυτό.
Τηλεοπτική διανομή CBS
Είτε ήταν φιλόδοξη γυναικεία δολοφόνος Γκρεγκ ή αδέξια μέση παιδί Jan ή νεαρός ονειροπόλος Μπόμπι, υπήρχε κάποιος μεταξύ Ο Μπράντι Μπουτς που αντηχούσε με σχεδόν κάθε παιδί της δεκαετίας του '70. Η υπερμεγέθη οικογένεια που ήταν πολύ τέλεια για να υπάρξει στον πραγματικό κόσμο κατάφερε ακόμη να αντικατοπτρίζει τις ατομικές ιδιοτροπίες και τις ιδιοσυγκρασίες μας.
Σάττερκοκ
Ένα πλαστικό κουτί με φαγητό; Αυτό θα φαινόταν αδιανόητο για ένα παιδί της δεκαετίας του '70, που με υπερηφάνεια κουβαλούσε γύρω από ένα κουτί γεύματος αρκετά ανθεκτικό για να προστατεύσει τα σάντουιτς της Μπολόνια από αεροπορική επίθεση. Οι χαρακτήρες που εμφανίζονται στο μπροστινό μέρος αυτών των κουτιών μεσημεριανού, είτε Έβλ Κίνελ ή η φράουλα Shortcake, είπε πολλά για τις προσωπικότητές μας.
Alamy
τι σημαίνει να ονειρεύεσαι μαύρες χήρες
Αυτά τα στρογγυλά οθωμανικά καθίσματα έγιναν παράξενα δημοφιλή κατά τη δεκαετία του '70, και πάντα με τα πιο εξωφρενικά χρώματα - όπως το πράσινο αβοκάντο ή το πορτοκαλί νέον. Σκοπούσαν ως σκαμνί ποδιών, αλλά τα παιδιά ήξεραν ότι ήταν τέλεια για να τεντώσουν, ή να κουλουριαστούν για υπνάκο γάτας, ή ακόμα και να απλωθούν στο στομάχι πρώτα και να προσποιούμαστε ότι πετούσαμε σαν τον Σούπερμαν. Αχ, αυτές ήταν οι μέρες.
Σάττερκοκ
Η μουσική πειρατεία της εποχής της! Όταν είχατε ένα νέο αγαπημένο τραγούδι, αλλά δεν υπήρχε αρκετό στην κουμπαρά σας για να αγοράσετε το άλμπουμ ή το σινγκλ 45 σ.α.λ., θα καθόταν δίπλα στο ραδιόφωνο με τη φορητή συσκευή εγγραφής κασέτας και θα περίμενε… και περίμενε… και περίμενε… μέχρι τελικά αυτό το τραγούδι που σας άρεσε τόσο πολύ άρχισε να παίζει και αμέσως πατήσατε το κουμπί εγγραφής, καταγράφοντας αυτούς τους όμορφους ήχους δωρεάν.
Σάττερκοκ
Η τηλεόραση δεν ήταν διαθέσιμη 24 ώρες την ημέρα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70. Κάποια στιγμή τη νύχτα (ή πραγματικά, πολύ νωρίς το πρωί), ο σταθμός θα έβγαζε και θα εμφανιζόταν κάποιο είδος δοκιμής. Μερικές φορές θα ήταν μια αμερικανική σημαία μερικές φορές, ένα πορτρέτο ενός ιθαγενή Αμερικανού. Αυτή ήταν η μόνη επιλογή προβολής για την ανήσυχη αϋπνία που ελπίζει για κάποιες περισπασμούς πριν από την αυγή. Είχατε τύχη μέχρι τις 6 π.μ.