Το να παίζεις σε ένα σπίτι που έχει εξαντληθεί και να λαμβάνεις αυστηρές ωορρηξίες κάθε βράδυ είναι πάντα ο στόχος για μια εκπομπή στο Μπρόντγουεϊ, αλλά σπάνια είναι η πραγματικότητα. Ακόμη και τα έργα και τα μιούζικαλ που κερδίζουν τη μεγαλύτερη τιμή του Μπρόντγουεϊ - μια πολυπόθητη Βραβείο Τόνι - δεν είναι πάντα αυτά που φέρνουν τα μεγαλύτερα πλήθη. Ο μάγος , για παράδειγμα, σχεδόν κλειστό μετά την πρώτη εβδομάδα στο Broadway το 1975!
Αλλά κάθε χρόνο, υπάρχουν λίγες επιλογές που συγκεντρώνουν τόνους φήμης, αφήνοντας τους λάτρεις του θεάτρου να φωνάζουν για να δουν τη ζωντανή μουσική και το δράμα, ανεξάρτητα από το κόστος εισιτηρίου . Για να γιορτάσουμε αυτές τις σπάνιες νίκες του Great White Way, ολοκληρώσαμε τις εκπομπές του Μπρόντγουεϊ που πραγματικά αντηχούσαν με τους θεατές χρόνο με το χρόνο, είτε λόγω των μεγάλων αστεριών στο Playbill, των πιασάρικων μελωδιών ή των θρυλικών ομάδων πίσω από αυτά . Μάθετε ποια εκπομπή του Broadway θα έχετε δυσκολία να εξασφαλίσετε ένα εισιτήριο για τη χρονιά που γεννηθήκατε, από το 1947 μέχρι το 2000.
1947: Το ουράνιο τόξο του Φινιάνου
ΑΦΟΙ Warner.
Αυτό το ιρλανδικό μιούζικαλ κέρδισε τη λατρεία πολλών θεατών όταν άνοιξε για πρώτη φορά το 1946. Το επόμενο έτος, κέρδισε δύο Βραβεία Tony στην εναρκτήρια τελετή, η οποία έκανε τη βάση των θαυμαστών της να μεγαλώνει. Το μιούζικαλ έτρεξε 725 παραστάσεις για να ανταποκριθεί στη ζήτηση - για σύγκριση, άλλες βραβευμένες εκπομπές ότι η σεζόν είχε λιγότερες από 200 παραστάσεις. Δύο δεκαετίες αργότερα, Το ουράνιο τόξο του Φινιάνου γεννήθηκε μια ταινία με πρωταγωνιστή Φρεντ Αστέρ το 1968 (απεικονίζεται εδώ), και από τότε το μιούζικαλ είχε πολλές αναβιώσεις.
1948: Κύριε Ρόμπερτς
Alamy
Κύριε Ρόμπερτς είχε μια επιτυχημένη τριετή πορεία από το 1948 έως το 1951, αλλά ήταν κάτι ιδιαίτερο έξω από την πύλη. Αστέρι Χένρι Φόντα αγωνίστηκα για να βγούμε από ένα συμβόλαιο ταινίας για να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του υπολοχαγού Ντουγκ Ρόμπερτς - μια επιλογή που έγινε καλά καθώς πήγε να κερδίσει τον Καλύτερο Ηθοποιό στο Tonys για την απόδοσή του. Το έργο κέρδισε επίσης το Βραβεία Tony για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη και το Καλύτερο Παιχνίδι, τόσο αναπάντεχα, είχε επίσης μια προσαρμογή ταινιών (για την οποία ο Φόντα αναβίωσε τον ρόλο του).
1949: Θάνατος πωλητή
Τύπος Βίκινγκ
Άρθουρ Μίλερ Θάνατος πωλητή δεν ήταν μόνο ένα χτύπημα στον κόσμο του Μπρόντγουεϊ - νίκη πέντε Tonys , συμπεριλαμβανομένου του Best Play, το 1949 - αλλά κέρδισε επίσης το Miller a Βραβείο Πούλιτζερ για Δράμα . Στην εβδομάδα έναρξης, ο Νιου Γιορκ Ταιμς το ονόμασε «θαυμάσιο», «πλούσιο» και «αξέχαστο» δράμα. Ένα προφανές φαβορί για τους θαυμαστές, η αρχική του πορεία διήρκεσε 742 παραστάσεις. Όμως, οι θεατές κάθε γενιάς είχαν την ευκαιρία να δουν αυτό το συναρπαστικό παιχνίδι καθώς έχει αναβιώσει πολλές φορές τα χρόνια.
1950: νότιος Ειρηνικός
Κολούμπια
Νότιος Ειρηνικός, βασισμένο στο μυθιστόρημα του 1947 Ιστορίες του Νότιου Ειρηνικού , ήταν μια πρώιμη δημιουργία του σεβαστού ντουέτου Broadway Rodgers και Hammerstein -γνωστός για Οκλαχόμα ! εκείνη τη στιγμή.
Αλλά νότιος Ειρηνικός έγινε το δικό του θηρίο Broadway. Το μιούζικαλ κέρδισε ένα εντυπωσιακό βραβείο 10 Tony το 1950 και είναι το μόνο μουσικό στην ιστορία που κυριαρχεί και οι τέσσερις κατηγορίες υποκριτικής : Καλύτερος ηθοποιός ( Ezio Pinza ), Καλύτερη Ηθοποιός ( Μαίρη Μάρτιν ), Καλύτερος Ηθοποιός ( Μύρων ΜακΚόρμικ και η καλύτερη ηθοποιός ( Αίθουσα Juanita ). ο αρχική παραγωγή έτρεξε για σχεδόν πέντε χρόνια, με σχεδόν 2.000 παραστάσεις. Περιττό να πούμε ότι ήταν ένα τεράστιο χτύπημα.
1951: Παιδιά και κούκλες
Οίστρος
Παιδιά και κούκλες άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ στα τέλη του 1950. Συγκέντρωσε τόνους αγάπης καθ 'όλη τη διάρκεια του πρώτου έτους στη σκηνή το 1951, μετά από πολύτιμες κριτικές από σημαντικούς κριτικούς του θεάτρου. «Το μεγάλο πρόβλημα με Παιδιά και κούκλες είναι ότι μια παράσταση διαρκεί μόνο ένα βράδυ, όταν πρέπει να διαρκέσει περίπου μια εβδομάδα », έγραψε Καθημερινές ειδήσεις της Νέας Υόρκης κριτικός Τζον Τσάπμαν . 'Σε όλα τα τμήματα, Παιδιά και κούκλες είναι μια τέλεια μουσική κωμωδία. ' Η απαίτηση να δούμε Παιδιά και κούκλες μόνο όταν μεγάλωσε βραβεύτηκε ως Best Musical στα βραβεία Tony του 1951.
1952: Ο Βασιλιάς και εγώ
Οίστρος
Η προσαρμογή του Rodgers και του Hammerstein Η Μάργκαρετ Λάντον Μυθιστόρημα του 1944 Η Άννα και ο Βασιλιάς του Σιάμ ήταν κάτι νέο για το ζευγάρι: Ήταν την πρώτη τους φορά δημιουργώντας μια παράσταση με επίκεντρο ένα ήδη γνωστό αστέρι, Γκέρτρουτ Λόρενς , που τους έφερε πραγματικά το έργο.
Ο Βασιλιάς και εγώ έγινε δεκτός τόσο από τους κριτικούς όσο και από τους θεατές, κερδίζοντας τελικά το Τόνι για το καλύτερο μουσικό το 1952. Κέρδισε επίσης τον Τόνι για την Καλύτερη Μουσική Αναβίωση και στα δύο δεκαεννέα εννενήντα έξι και 2015. - μια σαφή ένδειξη ότι ο Rodgers και ο Hammerstein έκαναν τη δικαιοσύνη των Landon και Lawrence.
1953: Υπέροχη πόλη
Οίστρος
Η μουσική για Υπέροχη πόλη ήρθε από το μέλλον Ιστορία West Side συνθέτης Λεονάρντ Μπερνστάιν . Γυρισμένο στη Νέα Υόρκη, το μιούζικαλ - εμπνευσμένο από το έργο Η αδερφή μου Eileen - λέει την ιστορία των αδελφών Ruth και Eileen που μετακομίζουν στην πόλη από το Οχάιο με μεγάλα όνειρα. Αφού ο αρχικός συνθέτης του σόου αφέθηκε ελεύθερος πέντε εβδομάδες πριν από το βράδυ, Bernstein μπήκε μέσα για να επεξεργαστείτε ξανά ολόκληρο το μουσικό μέσα σε ένα μήνα. Όλα όμως απέδωσαν— Υπέροχη πόλη Κέρδισε πέντε βραβεία Tony το 1953, συμπεριλαμβανομένων των Καλύτερων Μουσικών.
1954: Το Teahouse της Σελήνης του Αυγούστου
MGM
Τζον Πάτρικ Το Teahouse της Σελήνης του Αυγούστου άνοιξε στα τέλη του 1953 και έτρεξε για περισσότερες από 1.000 παραστάσεις. Το επόμενο έτος, κέρδισε πέντε Βραβεία Tony , συμπεριλαμβανομένων των Best Play, New York Drama Critics Circle's Καλύτερο αμερικανικό παιχνίδι , και το Βραβείο Πούλιτζερ για Δράμα . Το έργο ήταν τόσο επιτυχημένο, έδωσε ακόμη και μια ταινία του 1956 με πρωταγωνιστή Μάρντο Μάρλον (απεικονίζεται εδώ), και μιούζικαλ του 1970, Υπέροχες κυρίες, ευγενικοί κύριοι.
1955: Το παιχνίδι πιτζάμα
Masterworks Broadway
Το παιχνίδι πιτζάμα είναι μια μουσική βάση στο μυθιστόρημα του 1953 7½ σεντ, μια ιστορία που περιγράφει τα προβλήματα εργασίας σε ένα εργοστάσιο πιτζάμα. Ο ισχυρισμός του μιούζικαλ για φήμη ξεκίνησε την καριέρα της ηθοποιού Shirley MacLaine . Σχετικά άγνωστο εκείνη την εποχή, η MacLaine ήταν απλώς ένας φοιτητής, αλλά ανέλαβε το ρόλο του Gladys μια νύχτα όταν η αρχική ηθοποιός, Κάρολ Χάνεϊ , δεν μπόρεσε να εκτελέσει. Ευτυχώς για τη MacLaine, η απόδοσή της τράβηξε το μάτι του παραγωγού ταινιών Hal B. Wallis , που έτυχε να είναι στο κοινό. Γρήγορα την υπέγραψε σε επταετές συμβόλαιο για την Paramount Pictures και τα υπόλοιπα είναι σίγουρα ιστορία του Χόλιγουντ. Εκτός από το χτύπημα που έγινε το MacLaine, το μιούζικαλ αποδείχθηκε επιτυχημένο από μόνο του, κερδίζοντας τρία Tonys το 1955 , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών.
1956: Ομορφη μου κυρία
Κολούμπια
Η πρωτότυπη παραγωγή Broadway του 1956 του Ομορφη μου κυρία χαρακτήρισε το τότε ανερχόμενο, τώρα αξιοσημείωτο Τζούλι Άντριους , αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος που ήταν επιτυχία. Άλαν Τζέι Λέρνερ με βάση Ομορφη μου κυρία επί Γεώργιος Bernard Shaw's Πυγμαλίων . Πολλοί, συμπεριλαμβανομένων Rodgers και Hammerstein , προσπάθησε αλλά τελικά εγκατέλειψε την προσαρμογή του διάσημου έργου, θεωρώντας «αδύνατο». Αλλά ο Λέρνερ κατέληξε να το κάνει με μεγάλη επιτυχία. Στην πραγματικότητα, Ομορφη μου κυρία κάποτε αναφερόταν ως « τέλειο μουσικό '
Κέρδισε έξι Tonys το 1957, και η αρχική ηχογράφηση του σόου ήταν η άλμπουμ με τις καλύτερες πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνο το έτος. Μέχρι την τρίτη χρονιά του στο Broadway, Ομορφη μου κυρία κάνω ρεκόρ , γίνοντας το υψηλότερο κέρδος Broadway όλων των εποχών, κερδίζοντας 10 εκατομμύρια $. Και σύντομα, προσαρμόστηκε σε μια ταινία που βραβεύτηκε με Όσκαρ, με πρωταγωνιστή Όντρεϊ Χέπμπορν , το 1964.
1957: Ιστορία West Side
Masterworks Broadway
Εμπνευσμένη από ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ , το μιούζικαλ Ιστορία West Side διερευνά την αντιπαλότητα ανάμεσα σε δύο συμμορίες δρόμου - τους καρχαρίες και τα τζετ. Το μιούζικαλ δεν ήρθε χωρίς αγώνα, ωστόσο, με τους παραγωγούς να εγκαταλείπουν, δημιουργικές ομάδες που είχαν προηγούμενες δεσμεύσεις, περικοπές προϋπολογισμού και πολλά άλλα. «Όλοι μας είπαν ότι [ Ιστορία West Side ] ήταν ένα αδύνατο έργο », συνθέτης Ο Leonard Bernstein είπε . Αυτό το λεγόμενο «αδύνατο έργο» κατέληξε να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα έργα του Μπρόντγουεϊ . Παρά την επιτυχία του, Ιστορία West Side κατέληξε να χάσει το Βραβείο Καλύτερου Μουσικού Τόνι Ο άνθρωπος της μουσικής το 1958. Αλλά κέρδισε ακόμα δύο Tonys για τον Καλύτερο Χορογράφο και τον Καλύτερο Σκηνογράφο.
1958: Ο άνθρωπος της μουσικής
Αγγελος
Μέρεντιθ Γουίλσον Ο άνθρωπος της μουσικής ήταν ο πρώτος του συνθέτη Μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ - Στο παρελθόν δούλευε μουσική για τη μεγάλη οθόνη - και του χρειάστηκαν σχεδόν οκτώ χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο. Αλλά η σκληρή δουλειά του σίγουρα απέδωσε. ο Νιου Γιορκ Ταιμς' Μπρουκς Άτκινσον ονομάζεται μιούζικαλ «Αμερικάνικος όπως η μηλόπιτα και ομιλία της 4ης Ιουλίου». Κέρδισε πέντε Βραβεία Tony το 1958 , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών, και είναι αναβίωσε το 2020 με Χιου Τζακμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
1959: Ο ήχος της μουσικής
Sony Legacy
Ο ήχος της μουσικής ήταν η τελευταία δημιουργία των Rodgers και Hammerstein στο παρελθόν Όσκαρ Χάμερστεϊν πέθανε το 1960. Υπήρχε τόσος ενθουσιασμός για το μιούζικαλ, σύμφωνα με πληροφορίες πουλήθηκε 2 εκ. $ Εκ των προτέρων πώληση εισιτηρίων προτού η κουρτίνα ανέβει στο άνοιγμα της νύχτας. Η παράσταση, η οποία είδε τον Μπρόντγουεϊ αστέρι Μαίρη Μάρτιν Παίξτε Maria von Trapp, συνέχισε κερδίστε πέντε Tonys , συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης για το Καλύτερο Μουσικό. Και ο ενθουσιασμός δεν σταμάτησε εκεί - το cast άλμπουμ κατέληξε να πουλά 3 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Οπως ξέρεις, Ο ήχος της μουσικής προσαρμόστηκε σε μια ταινία του 1965 με την Τζούλι Άντριους - η οποία σταθεροποίησε περαιτέρω τη θέση της στην ιστορία της ποπ κουλτούρας.
1960: Γεια σας
Οίστρος
ο πρώτη μουσική δημιουργία του συνθέτη Τσαρλς Στροους και στιχουργός Λι Άνταμς , Αντίο Πουλάκι ήταν μια κρίσιμη επιτυχία, πολύ προς έκπληξη του Ο κόσμος του Μπρόντγουεϊ . Γεια σας 'μικρό η δημιουργική ομάδα και τα αστέρια ήταν σχεδόν μεγάλα ονόματα - ακόμη Ντικ Βαν Ανάχωμα , ο οποίος προήλθε από τον ρόλο του Albert Peterson, ήταν πρακτικά άγνωστος τότε. Συχνά αναφέρεται ως το πρώτο μουσικό rock 'n' roll, Γεια σας Κέρδισε τέσσερα βραβεία Tony το 1961, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Μουσικής και της Καλύτερης Παράστασης από Προτεινόμενο Ηθοποιό σε Μιούζικαλ για το Ντίκε.
1961: Ένας άντρας για όλες τις εποχές
Ρόμπερτ Μπολτ Ένας άντρας για όλες τις εποχές άνοιξε στο Λονδίνο Globe Theatre το 1960. Μετά από μια επιτυχημένη διαδρομή West End, η παράσταση έφτασε στο Broadway το 1961 με Πολ Σκοφελντ επανεξετάζει το πρωτότυπο ρόλος ως Σερ Τόμας Περισσότερα , για το οποίο κέρδισε ένα Βραβείο Τόνι . Ο Σκόφιλντ επανέλαβε επίσης το ρόλο στην προσαρμογή ταινιών του 1966, που του κέρδισε Όσκαρ, για να ξεκινήσει!
1962: Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;
Alamy
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; άνοιξε στο Broadway τον Οκτώβριο του 1962, αλλά οι κριτικοί διαιρέθηκαν. Χάρολντ κλαρμάν του Το έθνος είπε ότι δεν ήταν μόνο το καλύτερο παιχνίδι στην πόλη, αλλά μπορεί να αποδειχθεί το καλύτερο της σεζόν », αλλά Η Νέα Δημοκρατία μικρό Ρόμπερτ Μπρούστεϊν κάλεσε το έργο «κοίλο στο κέντρο». Το τμήμα άφησε το κοινό να ψάχνει εισιτήρια για να δει ποια ήταν η φασαρία - τόσο, στην πραγματικότητα, ότι το παιχνίδι μπόρεσε να αποπληρώσει τους επενδυτές μετά από μόνο 31 παραστάσεις! Η αρχική παραγωγή κατέληξε με τέσσερα Tonys σε μεγάλες κατηγορίες: Best Play, Best Director, Best Actor και Best Actress. Μετατράπηκε επίσης σε ταινία μεγάλου μήκους του 1966, με πρωταγωνιστή Ελισάβετ Τέιλορ (απεικονίζεται εδώ).
1963: Ένα αστείο πράγμα συνέβη στο δρόμο προς το φόρουμ
Εγγύηση
Αυτό πρόωρη δουλειά από το μεγάλο σουτ του Μπρόντγουεϊ Στίβεν Σόντχαϊμ δεν προοριζόταν για επιτυχία, βάσει πρώιμων προεπισκοπήσεων. Μετά την αλλαγή ο αριθμός ανοίγματος για να εισαγάγει το μιούζικαλ ως κωμωδία, ΠΡΟΣ ΤΗΝ Αστείο πράγμα συνέβη στο δρόμο προς το φόρουμ Εφυγε. Το μιούζικαλ σάρωσε τα βραβεία Tony του 1963 στις μεγάλες μουσικές κατηγορίες, κερδίζοντας ένα συνολικά έξι βραβεία .
1964: Γεια σας, Ντόλυ!
Masterworks Broadway
Όταν άνοιξε τον Ιανουάριο του 1964, Γεια σας, Ντόλυ! αντιμετώπισε ανταγωνισμό από Barbra Streisand's Αστείο κορίτσι , αλλά τελικά κέρδισε τους θεατές, καθώς και τους κριτικούς - κυριάρχησε στο 1964 Tony Βραβεία με 10 νίκες, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Μουσικής και της Καλύτερης Απόδοσης από μια Ηθοποιό σε ένα Μουσικό για Κάρολ Τσάνινγκ . Η αγάπη για Γεια σας, Ντόλυ! έχει παραμείνει όλα αυτά τα χρόνια, με την αρχική ηχογράφηση να ενσωματώνεται στο Grammy Hall of Fame το 2002.
1965: Fiddler on the Roof
RCA Victor Broadway
Γεια σας, Ντόλυ! δεν ήταν το μοναδικό κύμα μουσικής παραγωγής το 1964. Fiddler on the Roof άνοιξε στο Broadway τον Σεπτέμβριο του 1964 και ήταν μια συντριβή, συνεχίζοντας τη βασιλεία της για τα επόμενα χρόνια. Στην πραγματικότητα, η αρχική παραγωγή ήταν στη σκηνή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που έγινε το πρώτο μιούζικαλ στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ για να ξεπεράσει τις 3.000 παραστάσεις. Το 1965, η παράσταση κέρδισε εννέα βραβεία Tony , συμπεριλαμβανομένου του Best Musical, που ήταν το υψηλό σημείο της επιτυχίας του.
1966: Καμπαρέ
Masterworks Broadway
Η δεκαετία του '60 ήταν μια χρυσή εποχή για μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Μετά την επιτυχία του Γεια σας, Ντόλυ! και Fiddler on the Roof , Ο Μπρόντγουεϊ έκανε χώρο για Καμπαρέ, οι οποίες άνοιξε το 1966 . Ωστόσο, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, Καμπαρέ πήρε μια ασυνήθιστη προσέγγιση στη μουσική σκηνή. Δεν παρουσίαζε υπερβολική οροφή και άνοιξε με έναν μεγάλο καθρέφτη που αντανακλούσε το κοινό, σπάζοντας τον τέταρτο τοίχο και βυθίζοντας θεατές όπως ποτέ άλλοτε. Ευτυχώς, η ασυνήθιστη προσέγγισή της απέδωσε: Καμπαρέ κερδισε το Βραβείο Tony για το Καλύτερο Μουσικό το 1967, δημιούργησε πολλές αναβιώσεις και ενέπνευσε μια ταινία του 1972 με το ίδιο όνομα, με πρωταγωνιστή Λίζα μίνι .
1967: Χαλιλούγια, μωρό!
Sony Classical
Χαλιλούγια, μωρό! αφηγείται την ιστορία του αγώνα μιας μαύρης γυναίκας να πάει από το να είναι υπηρέτρια στην παράσταση στην επιχείρηση. Το άνοιξε στο Broadway τον Απρίλιο του 1967, και ενώ δεν κατέληξε να συγκεντρώσει την ίδια κατάσταση εικονιδίου με αυτήν Γεια σας, Dolly !, Fiddler on the Roof, και Καμπαρέ το έκανε, ήταν μια μεγάλη επιτυχία εκείνη την εποχή. Το μιούζικαλ κέρδισε πέντε βραβεία Tony από τους εννέα υποψηφιότητές του το 1968, συμπεριλαμβανομένου του Best Musical. Και ξεκίνησε την καριέρα της ηθοποιού Leslie Uggams, που ξεκίνησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
1968: Υποσχέσεις, υποσχέσεις
Βαρέζε Σαραμπάντε
Άνοιγμα Broadway το 1968 , Υποσχέσεις, υποσχέσεις έγινε εμπορική επιτυχία - κυρίως για τη μουσική του. ο Νιου Γιορκ Ταιμς' Clive Barnes είπε ότι ήταν «το πρώτο μιούζικαλ όπου βγαίνεις νιώθοντας ρυθμούς αντί να τραγουδάς μελωδίες». Το μιούζικαλ ήταν ο δημιουργός του Dionne Warwick χτύπησε, 'Δεν θα ερωτευτώ ξανά.' Και ενώ Υποσχέσεις, υποσχέσεις κατέληξε να χάσει το βραβείο Tony 1969 για το Καλύτερο Μουσικό 1776, έφυγε ακόμα δύο Tonys , καθώς το Grammy για το καλύτερο σκορ από ένα πρωτότυπο άλμπουμ του Cast Show.
1969: 1776
Masterworks Broadway
Το μιούζικαλ 1776 είναι το Χάμιλτον πριν υπήρχε Χάμιλτον , λεπτομέρειες τα γύρω γεγονότα την υπογραφή της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, κυρίως από την άποψη της Τζον Άνταμς . Σε μια συστροφή, το μιούζικαλ, το οποίο άνοιξε στο Broadway το 1969, παρουσίασε τόνους ποπ μουσικής, γραμμένους από Σέρμαν Έντουαρντς -γνωστός για συγγραφή επιτυχιών εκτελεσμένο από Ελβις Πρίσλεϊ .
1776 ' Η μοναδική προσέγγιση της ανάμειξης της ποπ μουσικής με ένα ξεχωριστό ιστορικό γεγονός το κέρδισε σημαντικούς επαίνους από τους κριτικούς, με το Καθημερινές ειδήσεις της Νέας Υόρκης Τσάπμαν καλώντας το ένα «εκπληκτικά πρωτότυπο μιούζικαλ» με «καλλιτεχνική δημιουργία». Η παράσταση έφυγε τρία Tonys το 1969 , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών.
1970: Χειροκροτήματα
Οίστρος
Χειροκροτήματα ήταν το έργο παρακολούθησης του Bye Bye Birdie » s Strouse και Adams. Αρχικά ήθελαν να βασίσουν το Μουσικό του 1970 στην ταινία του 1950 που βραβεύτηκε με Όσκαρ Όλα για την Εύα , με πρωταγωνιστή Μπέιτ Ντέιβις . Ωστόσο, το 20th Century Fox αρχικά αρνήθηκε για να εγκαταλείψουμε τα δικαιώματα της ταινίας, οπότε ο Strouse και ο Adams εξασφάλισαν τα δικαιώματα της διηγήσεως Όλα για την Εύα Το σενάριο βασίστηκε στο.
Και με αυτό, το μιούζικαλ κατάφερε ακόμη να κάνει ένα όνομα για τον εαυτό του. Η παράσταση πρωταγωνίστησε Λόρεν Μπάκαλ , ο οποίος συνέχισε να κερδίζει το Βραβείο Tony για την καλύτερη ηθοποιό το 1970 - και Χειροκροτήματα κέρδισε τρία άλλα Tonys εκείνο το έτος, συμπεριλαμβανομένου του Best Musical.
1971: Εταιρία
Αναλογικός σπινθήρας
ο μιούζικαλ Εταιρία ήταν μια κρίσιμη αγάπη μου - υποψήφια για ένα ρεκόρ 14 Βραβεία Tony (και κερδίζοντας έξι). Πριν ανοίξει, Νιου Γιορκ Ταιμς κριτικός Μπάρνες έγραψε ότι πιστεύει πραγματικά ότι πολλοί άνθρωποι θα αγαπήσουν [ Εταιρία ], 'και δεν έκανε λάθος. Εταιρία' μικρό μοναδικός παράγοντας ήταν ότι, αντί να είναι μια ανάπαυλα για το ακροατήριο της μεσαίας τάξης σε μεγάλο βαθμό από τα προβλήματά τους, έφερε αυτά τα προβλήματα στο προσκήνιο, εστιάζοντας στα δεινά του γάμου στη Νέα Υόρκη. Και, ενώ αυτό θα μπορούσε να το έκανε flop, το μιούζικαλ κατέληξε να είναι μια εμπορική επιτυχία, αποδεικνύοντας ότι η απόδραση δεν είναι το μόνο πράγμα που οι άνθρωποι θέλουν να δουν.
1972: Δύο κύριοι της Βερόνας
Σάττερκοκ
Γουίλιαμ Σαίξπηρ Δύο κύριοι της Βερόνας γράφτηκε στα 1500, αλλά ήταν μόνο μπήκαν στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η παραγωγή πήρε το έργο του Σαίξπηρ και το μετέτρεψε σε ροκ μιούζικαλ, το οποίο ήταν τόσο καλά δεκτό, κατέληξε να κερδίζει μεγάλα ονόματα όπως Γράσο και Follies για το Βραβείο Καλύτερου Μουσικού Τόνι το 1972. Ισχυρίζεται επίσης ότι είναι Το ντεμπούτο του Broadway του ηθοποιού Τζεφ Γκόλντμπλουμ , που ήταν μέλος του καστ του συνόλου.
1973: Μια Μικρή Νύχτα Μουσική
Masterworks Broadway
Μια Μικρή Νύχτα Μουσική ήταν μια άλλη πρώιμη δουλειά του μεγάλου Sondheim. Έδωσε στο κοινό μια ματιά το φόντο του στην κλασική μουσική, και γεννήθηκε η πρώτη πραγματική εμπορική επιτυχία του: «Στείλτε τους κλόουν». Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' Μπαρνς εξήρε Μια Μικρή Νύχτα Μουσική ως «μιούζικαλ ενηλίκων» όταν άνοιξε για πρώτη φορά, αποκαλώντας το «μαλακό στα αυτιά, εύκολο στα μάτια και ευχάριστο στο μυαλό». Το μιούζικαλ συνέχισε να κερδίζει έξι Tonys το 1973 , συμπεριλαμβανομένου του καλύτερου μουσικού και του καλύτερου πρωτότυπου μουσικού σκορ για το Sondheim. Προσαρμόστηκε επίσης σε μια ταινία του 1977, με πρωταγωνιστή την Elizabeth Taylor.
1974: Εδώ πέρα!
Sony
Εδώ πέρα! είναι ένα Σετ Β 'Παγκοσμίου Πολέμου μουσικό αυτό άνοιξε στο Broadway το 1974. Θεωρείται ευρέως ως σταδιοδρομία για πολλούς αξιοσημείωτους ηθοποιούς που ήταν στο αρχικό καστ, όπως Τζον Τραβόλτα , Αντιμετωπίστε τον Ουίλιαμς , και Μαρίλου Χέννερ .
Η παράσταση έκλεισε μετά από μόνο 341 παραστάσεις - αν και αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη γεμάτων καρεκλών. Στην πραγματικότητα, Εδώ πέρα! είχε προγραμματιστεί ακόμη και για μια εθνική περιοδεία, η οποία επίσης ακυρώθηκε. Οι Νιου Γιορκ Ταιμς έχουν αναφερθεί ότι Maxene και Patty Andrews των Andrews Sisters, που πρωταγωνίστησε Εδώ πέρα! , είχε απαιτήσει περισσότερα χρήματα, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες οδήγησαν στο θάνατο της παράστασης.
1975: Ο μάγος
ατλαντικός
Ο μάγος ειναι ενα εκ των τα πιο θαυμάσια μιούζικαλ Μέχρι σήμερα, ειδικά για το πρωτοποριακό της μαύρο-casting, το πιασάρικο σκορ και την προσαρμογή της ταινίας με πρωταγωνιστή Ντιάνα Ρος και Μάϊκλ Τζάκσον . Αλλά δεν ήταν ξεκάθαρη επιτυχία από την αρχή.
Αυτή η αναδιατύπωση του κλασικού παιδικού μυθιστορήματος Ο υπέροχος μάγος του Οζ άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ στις αρχές του 1975. Λόγω των μικτών κριτικών και των χαλασμένων πωλήσεων εισιτηρίων, οι παραγωγοί σκέφτηκε να το κλείσει μετά την πρώτη του εβδομάδα στο Great White Way. Ωστόσο, αφού βάζετε χρήματα σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, Ο μάγος ανατίναξε. Το σπίτι ήταν γεμάτο κάθε βράδυ και η παράσταση κατέληξε να κερδίζει περίπου 70 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα. Η αρχική παραγωγή του Ο μάγος έτρεξε για τέσσερα χρόνια και κέρδισε επτά από τα οκτώ Βραβεία Tony προτάθηκε για το 1975, συμπεριλαμβανομένου του πολυπόθητου καλύτερου μουσικού.
1976: Μια Χορωδιακή Γραμμή
Masterworks Broadway
Μια Χορωδιακή Γραμμή είναι ένα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ για το Μπρόντγουεϊ, λέγοντας την ιστορία των χορευτών που κάνουν ακρόαση για σημεία - το μαντέψατε - μια χορωδία. Όταν άνοιξε για πρώτη φορά το Off-Broadway το 1975, από στόμα σε στόμα δημιούργησε μια τέτοια απαίτηση ότι τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν σε όλη τη διάρκεια. Όταν άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ προς το τέλος του 1975, συνέχισε να ξεπουλά. Μετά απεργία ενός μουσικού το 1976 προκάλεσε το κλείσιμο κάθε μουσικού από τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο, οι λάτρεις του θεάτρου ήταν ακόμη πιο άγριοι Μια Χορωδιακή Γραμμή . Το μιούζικαλ κέρδισε οκτώ Tonys το 1976 και έτρεξε για μια άνευ προηγουμένου 6.137 παραστάσεις, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη παραγωγή του Broadway στην ιστορία εκείνη την εποχή.
1977: Άννι
Masterworks Broadway
Άννι έχει γίνει πολιτιστικό φαινόμενο και όλα ξεκίνησαν με ένα Μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ βασισμένο στο Μικρή ορφανή Άννι κόμικς που άνοιξε το 1977. Τόσο τα ταλαντούχα παιδικά αστέρια όσο και η μαγνητική βαθμολογία οδήγησαν Άννι να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα μιούζικαλ όλων των εποχών. Αναφερόμενος στις επτά νέες ηθοποιούς που έπαιζαν ορφανά στην αρχική παραγωγή, Οι Νιου Γιορκ Ταιμς Η κριτική διαβάστηκε, «Το σύνολο της δράσης τους είναι τόσο σφιχτά δεμένο που νομίζεις ότι το έχουν κάνει εδώ και χρόνια».
Το 1977, Άννι κέρδισε επτά βραβεία Tony , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών, του καλύτερου πρωτότυπου σκορ και της καλύτερης απόδοσης από μια κορυφαία ηθοποιό σε ένα μουσικό για Ντόροθι Λούντον . Η αρχική παραγωγή διήρκεσε σχεδόν έξι χρόνια και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένας νεαρός Σάρα Τζέσικα Πάρκερ έπαιξε ακόμη και τον ρόλο του τίτλου!
1978: Δεν είμαι κακός
Masterworks Broadway
Δεν είμαι κακός είναι ένα μουσικό αφιέρωμα στους μαύρους μουσικούς της Αναγέννησης του Χάρλεμ, παίρνοντας τον τίτλο του από το 1929 Λίπη Waller τραγούδι με το ίδιο όνομα. Μια πρωτότυπη, μικρής κλίμακας έκδοση της παράστασης άνοιξε στο Καμπαρέ του Μανχάταν Theatre Club το 1978, και με τόσες πολλές θετικές κριτικές, εξελίχθηκε σε μια παραγωγή μεγάλης κλίμακας για το Broadway, που άνοιξε αργότερα εκείνο το έτος. Κέρδισε τρία Tonys το 1978 , συμπεριλαμβανομένου του Best Musical, και κέρδισε μια τεράστια βάση θαυμαστών που έγινε Ειδική τηλεόραση NBC το 1982 και αναβίωσε από το αρχικό καστ το 1988 για την 10ετή επέτειο.
1979: Sweeney Todd: Ο δαίμονας κουρέας της Fleet Street
Masterworks Broadway
Sweeney Todd: Ο δαίμονας κουρέας της Fleet Street είναι ένα ακόμη από τους ισχυρισμούς του Sondheim για φήμη. ο μουσικό θρίλερ βασίστηκε στο έργο του 1973 με το ίδιο όνομα και άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ το 1979, με πρωταγωνιστή την βετεράνη ηθοποιό Άντζελα Λάνσμπερι . Ήταν μια επιτυχία στην ιστορία, το σκορ και το casting. Σύμφωνα με Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' αναθεώρηση της αρχικής παραγωγής , υπήρχε πολύ λίγα Sweeney Todd ότι δεν ήταν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επίδειξη εξαιρετικού ταλέντου. ' Το μιούζικαλ πήγε σπίτι με οκτώ Tonys το 1979 , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών, του καλύτερου πρωτότυπου σκορ και του Tonys και για τα δύο αστέρια του (Lansbury και Λεν Καριό ).
1980: Αποφύγει
Οίστρος
Αποφύγει ήταν μια πρώιμη δουλειά άλλου μεγάλου ονόματος στα μιούζικαλ: Άγγλος συνθέτης Andrew Lloyd Webber . Η αρχική παραγωγή της παράστασης άνοιξε στο West End το 1978, και μετά από μεγάλη επιτυχία, μεταφέρθηκε στο Broadway στο τέλος του 1979 με Patti LuPone στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αποφύγει όχι μόνο κέρδισε το Musical of the Year στα Olivier Awards (που είναι ουσιαστικά τα βρετανικά Tonys), αλλά κέρδισε επίσης Τόνι για το καλύτερο μουσικό το 1980, καθιστώντας το το πρώτο βρετανικό μιούζικαλ να διεκδικήσει ποτέ τον τίτλο. Η παράσταση τελικά εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη το 1996 με Μαντόνα παίζει τον ρόλο του τίτλου. Η παράσταση της κέρδισε ακόμη και μια Χρυσή Σφαίρα.
1981: Ονειρεμένα κορίτσια
Οίστρος
Ονειρεμένα κορίτσια, οι οποίες άνοιξε στο Broadway το 1981, με επίκεντρο ένα γυναικείο τρίο τραγουδώντας από το Σικάγο (εμπνευσμένο από επιτυχημένες μοτοσικλέτες Motown όπως The Supremes και The Shirelles). Jennifer Holliday πρωταγωνίστησε ως Effie White, και η ηχογράφηση της σόλο της Effie, «Και σας λέω ότι δεν πηγαίνω», έγινε κορυφαία θέση Διαφημιστική πινακίδα single το 1982. Το τραγούδι κέρδισε επίσης Ονειρεμένα κορίτσια ένας από δύο βραβεία Grammy (διεκδίκησαν επίσης το βραβείο Καλύτερου Μουσικού Άλμπουμ). Η επιτυχία του Ονειρεμένα κορίτσια , που κέρδισε πέντε Tonys το 1982 , ποτέ δεν τελείωσε. Μετατράπηκε σε μια βραβευμένη με το Όσκαρ ταινία του 2006, με πρωταγωνιστή Beyoncé , Τζέιμι Φοξ , και Τζένιφερ Χάντσον ως Έφη. Παρόμοια με την Holliday, ο ρόλος σταθεροποίησε τη θέση του Hudson στην ιστορία της ποπ κουλτούρας - κέρδισε ένα Όσκαρ για την απόδοσή της.
1982: Γάτες
Οίστρος
Ένα από τα Lloyd Webber's μεγαλύτερες επιτυχίες , το φαινόμενο του Μπρόντγουεϊ Γάτες , ξεκίνησε στο West End το 1981 - αλλά ήταν σχεδόν μια συνολική βόμβα. «Τη στιγμή που Γάτες ήρθε στη σκηνή θα μπορούσε να ήταν μια από τις πιο γελοίες στιγμές στην ιστορία του θεάτρου ' Ο Lloyd Webber είπε κάποτε . Ωστόσο, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά. Το 1982, η παράσταση άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ σε μια τεράστια σύνολο πωλήσεων εκ των προτέρων εισιτηρίων 6,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Θεωρείται μία από τις πρώτες πραγματικά εντυπωσιακές θεατρικές παραγωγές, ο Νιου Γιορκ Ταιμς που ονομάζεται Γάτες ένα «μιούζικαλ που μεταφέρει το κοινό σε έναν ολοκληρωμένο κόσμο φαντασίας που θα μπορούσε να υπάρχει μόνο στο θέατρο». Τόσο οι παραγωγές West End όσο και οι Broadway ορίστε ρεκόρ για τη διάρκεια των διαδρομών τους εκείνη την εποχή, με το πρώτο να διαρκεί 21 χρόνια και το τελευταίο 18. Η παράσταση έχει κερδίσει πολλά βραβεία - κυρίως για το Καλύτερο Μουσικό και στα δύο Βραβεία Olivier και το Βραβεία Tony .
1983: La Cage aux Folles
Masterworks Broadway
Βασισμένο στο γαλλικό έργο του 1973 με το ίδιο όνομα, το La Cage aux Folles το μουσικό ήταν το πνευματικό τέκνο του παραγωγού Allan Carr - ο ίδιος άνθρωπος που έφερε με επιτυχία Γράσο στη μεγάλη οθόνη. Το μιούζικαλ, το οποίο άνοιξε Μπρόντγουεϊ το 1983 , με επίκεντρο το LGBT κοινότητα και ήταν θεωρείται ηγέτης στη δεκαετία του 1980 η αναβίωση μεγάλων αμερικανικών μιούζικαλ, μετά την επιτυχία των βρετανικών εισαγωγών Αποφύγει και Γάτες . Στο 1984 Tonys, La Cage aux Folles πήρε σπίτι έξι βραβεία , συμπεριλαμβανομένων των Best Musical, νικώντας τους Sondheim's Κυριακή στο Πάρκο με τον Γιώργο .
1984: Biloxi Blues
Σάττερκοκ
Biloxi Blues είναι ένα ημι-αυτοβιογραφικό παιχνίδι με Neil Simon , ακολουθώντας το φανταστικό προβάδισμά του, Eugene Morris Jerome, στη βασική εκπαίδευση για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάθιου Μπρόντερικ ξεκίνησε το ρόλο του Eugene, κάνοντας το πρώτο του μεγάλο σήμα στη σκηνή του Broadway. ο Νιου Γιορκ Ταιμς έδωσε τόσο το Broderick όσο και το ίδιο το παιχνίδι λαμπερό σχόλια , σημειώνοντας ότι το γέλιο σπάνια σταματά Biloxi Blues ' Σε ένα μουσικό βαρύ χρονικό διάστημα, το έργο κατάφερε να σπάσει το τραγούδι-και-χορό και συνέχισε να κερδίζει τρία Tonys το 1985, συμπεριλαμβανομένου του Best Play.
1985: Τραγούδι και χορός
Masterworks Broadway
Τραγούδι και χορός είναι άλλο Δημιουργία Lloyd Webber . Μετά από μια επιτυχημένη εκτέλεση του West End το 1982, το μιούζικαλ μετακόμισε στο Μπρόντγουεϊ το 1985. Και ενώ ήταν ως επί το πλείστον καλοδεχούμενο, ήταν το αστέρι του, Bernadette Peters , που προσελκύει κοινό κάθε βράδυ.
ο Νιου Γιορκ Ταιμς είχε μερικές κριτικές για την ίδια την παράσταση, αλλά δεν έδωσε τίποτα άλλο παρά επαίνους στον Πέτερ . «Η Miss Peters είναι κάτι περισσότερο από ταλέντα: Ως ηθοποιός, τραγουδίστρια, comedienne και πανέμορφη παρουσία, δεν έχει συναδέλφους στο μουσικό θέατρο αυτή τη στιγμή», έγραψε κριτικός Frank Frank . Έγινε ακόμη πιο εμφανές ότι ο Πέτρος ήταν ο λόγος Τραγούδι και χορός επιτυχία όταν το παιχνίδι έχασε επτά από οκτώ βραβεία Tony Προτάθηκε - με μόνο τον Πέτρο να κερδίζει την Καλύτερη Παράσταση από μια Ηθοποιό σε μια Μουσική το 1986.
1986: Εγώ και το κορίτσι μου
MCA Classics
Προέρχεται από το West End το 1937, Εγώ και το κορίτσι μου δύο ανανεώσεις του West End το 1952 και το 1985 πριν από την παραγωγή έφτασε στο Μπρόντγουεϊ το 1986. «Παράξενο όπως ακούγεται σε αυτήν τη σύγχρονη μουσική εποχή, Εγώ και το κορίτσι μου γοητεύει κάνοντας μας να πιστέψουμε για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει κανένας πιο υπέροχος λόγος να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε από την αγάπη μεταξύ ενός άντρα και του κοριτσιού του, 'Rich έγραψε το 1986. Η απλή ιστορία κέρδισε το κοινό και έφυγε τρία Tonys το 1987 . Αλλά ένα άλλο νέο μιούζικαλ κυριάρχησε στη σκηνή.
1987: Αθλιος
Σάττερκοκ
Βασισμένο στο Βίκτωρ Ουγκό μυθιστόρημα με το ίδιο όνομα, το παγκόσμιο φαινόμενο Αθλιος άνοιξε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1985 και έκτοτε ήταν εκεί, καθιστώντας το West End's το πιο μακροχρόνιο μιούζικαλ . Όταν έκανε το ντεμπούτο του, πολλοί κριτικοί το έδωσαν λιγότερο από αστρικές κριτικές . Ωστόσο, η κοινή γνώμη φάνηκε να διαφωνεί σε μεγάλο βαθμό, και σύντομα, Αθλιος έφτασε στο δρόμο για Μπρόντγουεϊ το 1987, ξεπερνώντας Γάτες ρεκόρ πωλήσεων. Το σετ συνέλεξε 11 εκατομμύρια δολάρια στο box office πριν ανοίξει το βράδυ και συνέχισε να κυριαρχεί στο Βραβεία Tony 1987 με οκτώ νίκες, συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών.
1988: Το φαντασμα της ΟΠΕΡΑΣ
Σάττερκοκ
Lloyd Webber's Το φαντασμα της ΟΠΕΡΑΣ άνοιξε στο West End το 1986 και μετά στο Μπρόντγουεϊ το 1988. Εξακολουθεί να λειτουργεί και στις δύο πόλεις Η πιο μακροχρόνια εκπομπή του Μπρόντγουεϊ και το δεύτερο μακρύτερο τρέξιμο του West End, δίπλα στο Το σετ . Διαφορετικός Το σετ , ωστόσο, Φάντασμα άνοιξε ως επί το πλείστον θετικές κριτικές. «Ίσως είναι πιθανό να έχουμε μια φοβερή στιγμή Το φαντασμα της ΟΠΕΡΑΣ , αλλά θα πρέπει να το δουλέψεις, 'Πλούσιο έγραψε . Το μιούζικαλ 26 εκατομμύρια δολάρια τον πρώτο χρόνο του, και συνεχίστηκε αποφέρει περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια , καθιστώντας το μία από τις παραγωγές με τις υψηλότερες πωλήσεις όλων των εποχών του Broadway.
1989: The Heidi Χρονικά
Θέατρο Πλύμουθ
The Heidi Χρονικά , ένα φεμινιστικό παιχνίδι του 1988 από Wendy Wasserstein , άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ το 1989 . Η εκπομπή, η οποία διερεύνησε θέματα φεμινισμού και δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, συγκέντρωσε επαίνους από κριτικούς. ο Καθημερινές ειδήσεις της Νέας Υόρκης το κάλεσε «όχι μόνο ένα αστείο παιχνίδι, αλλά ένα σοφό». The Heidi Χρονικά κέρδισε το 1989 Βραβείο Πούλιτζερ για Δράμα και το 1989 Tony Award για το καλύτερο παιχνίδι και συγκέντρωσε την προσοχή των θεατών παντού. Αν και δεν θεωρείται το διαχρονικό κλασικό, πολλές άλλες εκπομπές για τις οποίες έχετε διαβάσει εδώ είναι, The Heidi Χρονικά πραγματικά αιχμαλωτίστηκε το κοινό κατά τη διάρκεια της εποχής του - τόσο πολύ το πρώτο επεισόδιο του Σέινφελντ το 1989 ονομάστηκε «The Seinfeld Chronicles».
1990: Πόλη των αγγέλων
Κολούμπια
ο Πόλη των αγγέλων μουσικό φόρο τιμής στο είδος της ταινίας noir της δεκαετίας του 1940. Όταν άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ στα τέλη του 1989, δεν παρουσίαζε μεγάλα αστέρια και γνώρισε μικτές κριτικές. Αλλά μερικές φορές μία κριτική, ειδικά όταν προέρχεται ο Νιου Γιορκ Ταιμς , μπορεί να σώσει ένα μουσικό. Πλούσιος εξήρε το μιούζικαλ, το οποίο πήρε μόνο περίπου 18.000 $ την ημέρα προηγμένες πωλήσεις εισιτηρίων . Την ημέρα μετά τη δημοσίευση της κριτικής του Rich, το box office αυξήθηκε στα 324.700 $. Ο Πλούσιος φάνηκε να ήταν σε κάτι, όπως Πόλη των αγγέλων έφυγε με έξι βραβεία Tony το 1990 , συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών.
1991: Δεσποινίς Σαϊγκόν
Σάττερκοκ
Μετά από μια επιτυχημένη πορεία 18 μηνών στο West End, και παρά τη διαμάχη για το casting, Δεσποινίς Σαϊγκόν άνοιξε Broadway το 1991 . Το buzz ήταν τόσο δυνατό, το μιούζικαλ πούλησε ρεκόρ 37 εκατομμύρια δολάρια σε προχωρημένες πωλήσεις εισιτηρίων. Και, ακόμη και με την υψηλότερη τιμή εισιτηρίου για ένα μιούζικαλ εκείνο το σημείο (100 $!), Σχεδόν 6 εκατομμύρια άνθρωποι πήγαν να δουν Δεσποινίς Σαϊγκόν . Μόλις κατά το πρώτο έτος κέρδισε περισσότερα από 266 εκατομμύρια δολάρια. Το μιούζικαλ ήταν η δεύτερη τεράστια επιτυχία του συνθέτη Claude-Michel Schoenberg και στιχουργός Alain Boublil , που ήταν επίσης πίσω Αθλιος . Παρά τη σαφή εμπορική επιτυχία της, Δεσποινίς Σαϊγκόν κατέληξε να χάσει το 1991 Τόνι για Καλύτερο Μουσικό προς την Ο Will Rogers Follies.
1992: Τρελός για σένα
Angel Records
Τρελός για σένα είναι Ο Ken Ludwig's 1992 μουσική προσαρμογή κλασικού Τζορτζ Γκέρσβιν τραγούδια, που αφηγούνται την ιστορία ενός τραπεζίτη που στάλθηκε για αποκλεισμό σε ένα θέατρο, μόνο για να ερωτευτεί και να προσπαθήσει να το σώσει. Άνοιξε στο Broadway στις αρχές του 1992 και έτρεξε για σχεδόν τέσσερα χρόνια και πάνω από 1.600 παραστάσεις.
«Όταν οι μελλοντικοί ιστορικοί προσπαθούν να βρουν την ακριβή στιγμή κατά την οποία ο Μπρόντγουεϊ τελικά σηκώθηκε για να τραβήξει το μουσικό πίσω από τους Βρετανούς, απλά μπορούν να συμπεράνουν ότι η επανάσταση ξεκίνησε χθες το βράδυ». Έγραψε ο Rich ΕΠΟΜΕΝΟ Τρελός για σένα' άνοιγμα το βράδυ. ' Τρελός για σένα απαλλαγμένος από το κλασικό μείγμα μουσικής, γέλιου, χορού, συναισθήματος και επίδειξης της αμερικανικής μουσικής με φρεσκάδα και εμπιστοσύνη που Γάτες δεκαετία.' (Συγνώμη, Γάτες .) Με raves όπως αυτό, δεν αποτελεί έκπληξη το μιούζικαλ του Λούντβιχ που κατέληξε να περπατάει με τον πολυπόθητο Βραβείο Tony για το Καλύτερο Μουσικό το 1992.
1993: Άγγελοι στην Αμερική
Θέατρο Walter Kerr
Tony Kushner's Άγγελοι στην Αμερική με επίκεντρο το Κρίση του AIDS . Χωρίστηκε σε δύο μέρη και, ως αποτέλεσμα, κέρδισε το βραβείο Tony για το καλύτερο παιχνίδι και στα δύο 1993 και 1994 , Προσέγγιση της χιλιετίας πρώτα και Περεστρόικα δεύτερος. Άγγελοι στην Αμερική έχει δει πολλές προσαρμογές με την πάροδο των ετών, συμπεριλαμβανομένων των μίνι σειρών HBO που κέρδισαν και τα δύο Χρυσή Σφαίρα και Έμμι για Best Miniseries. Dan Odenwald του Εβδομαδιαίο μετρό έγραψε αυτό Άγγελοι στην Αμερική ήταν «ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του θεάτρου που βγήκε από τα τέλη του 20ού αιώνα».
1994: Πάθος
Angel Records
τι νόημα έχει η πατρίτσια
Πάθος είναι ένα μιούζικαλ από το Sondheim, μια προσαρμογή της ιταλικής ταινίας του 1981 Πάθος της αγάπης. Ο Sondheim ήταν ήδη σεβαστός για τα έργα του όπως Εταιρία , Sweeney Todd , και Μέσα στο δάσος , έτσι δεν ήταν αμφίβολο ότι το κοινό θα ζητούσε να δει τη νέα του παραγωγή. Η παράσταση έτρεξε μόνο για 280 παραστάσεις, αλλά κέρδισε ακόμα το Tony for Best Musical το 1994 - καθιστώντας το βραδύτερη εκπομπή για να κερδίσετε ποτέ το πολυπόθητο βραβείο.
χίλια εννιακόσια ενενήντα πέντε: Λεωφόρος Sunset
Σάττερκοκ
Lloyd Webber's Λεωφόρος Sunset άνοιξε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1993 και μετά στο Μπρόντγουεϊ το 1994, με βάση την ταινία του 1950 με το ίδιο όνομα. Δύο αξιοσημείωτες ηθοποιοί προήλθαν από τον κύριο ρόλο της Norma Desmond— Patti LuPone στο West End και Γκλεν Κλεί στο Μπρόντγουεϊ. Τη στιγμή που έκλεισε τις πόρτες του στο Broadway το 1997, η παράσταση είχε γίνει 12 εκατομμύρια δολάρια . Λεωφόρος Sunset κατέληξε να πάει σπίτι επτά βραβεία Tony το 1995, συμπεριλαμβανομένων των καλύτερων μουσικών και του καλύτερου πρωτότυπου σκορ.
δεκαεννέα εννενήντα έξι: Ενοίκιο
Οίστρος
Ήταν σχεδόν 10 χρόνια από τότε που ένα μιούζικαλ έγινε παγκόσμιο φαινόμενο ( Το φαντασμα της ΟΠΕΡΑΣ το 1988) και συνθέτης και θεατρικός συγγραφέας Τζόναθαν Λάρσον ήταν έτοιμος να το αλλάξει με Ενοίκιο . Βασίζεται χαλαρά στην όπερα Τσιγγάνος, το μιούζικαλ άνοιξε στο Broadway το 1996 μετά από ένα εξαντλημένο τρέξιμο Off-Broadway. Με τόσο μεγάλη ζήτηση κοινού, Ενοίκιο μετακόμισε στο Nederlander Theatre, όπου συνέχισε να ξεπουλήσει, μετά από παράσταση. Κέρδισε τέσσερα βραβεία Tony το 1996 και τελικά προσαρμόστηκε για τη μεγάλη οθόνη το 2005 (με τα περισσότερα από τα αρχικά μέλη του σόου) και για ζωντανή τηλεόραση το 2019. Αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία της παραμένει το φαβορί των θαυμαστών μέχρι σήμερα.
1997: Τιτανικό
Θέατρο Lunt-Fontanne
Πριν το τραγικό ιστορικό γεγονός έγινε μια τεράστια επιτυχημένη ταινία με πρωταγωνιστή Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Κέιτ Γουίνσλετ αργότερα εκείνο το έτος, Τιτανικός έκανε κύματα ως Μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ το 1997. Κριτικοί δεν πίστευε στις δυνατότητες του μιούζικαλ, αλλά οι κριτικές τους δεν εμπόδισαν το σόου να γίνει μια συντριβή box office. Τιτανικός έτρεξε για σχεδόν δύο χρόνια με 804 παραστάσεις. Προτάθηκε για πέντε Tony Awards το 1997 , και τους πήρε όλους σπίτι, συμπεριλαμβανομένου του Best Musical.
1998: Ο βασιλιάς των Λιονταριών
Σάττερκοκ
Ο βασιλιάς των Λιονταριών θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του '90 στο Μπρόντγουεϊ. Με βάση το 1994 Η ταινία Walt Disney , το μιούζικαλ, το οποίο διαθέτει μουσική ανά εικονίδιο Έλτον Τζον , έκανε ντεμπούτο στη Μινεσότα πριν μετακόμιση στο Μπρόντγουεϊ το 1997. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με περισσότερες από 8.000 παραστάσεις και αναρρίχηση. Ο βασιλιάς των Λιονταριών είναι αυτή τη στιγμή το Broadway's παράσταση με τα υψηλότερα κέρδη όλων των εποχών, φέρνοντας σχεδόν 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
1999: Ήταν
Ψυχαγωγία BMG
Ήταν είναι ένα τριών πράξεων μιούζικαλ αποτίοντας φόρο τιμής στον θρύλο της χορογραφίας Μπομπ Φόσε - μια ιδέα που επινοήθηκε από Chet Walker , που έπαιξε σε πολλές από τις εκπομπές του Fosse. Ο Fosse ήταν γνωστός για την πρωτοποριακή δουλειά του στο Μπρόντγουεϊ Πώς να πετύχετε στην επιχείρηση χωρίς να προσπαθήσετε πραγματικά , Είδος μήλου , και Σικάγο . Το μιούζικαλ άνοιξε στο Μπρόντγουεϊ το 1999 και είχε τους λάτρεις του θεάτρου να διαμαρτύρονται να σέβονται τον άνδρα πίσω από τόσες επικές κινήσεις. Ήταν πήρε σπίτι το Βραβείο Καλύτερου Μουσικού Τόνι το 1999, καθώς και το Βραβείο δραματικού γραφείου για εξαιρετική μουσική επίσκεψη.
2000: Kiss Me, Kate
Κολούμπια
Kiss Me, Kate είναι μια προσαρμογή του Σαίξπηρ Το ημέρωμα της στρίγγλας και άνοιξε αρχικά στο Μπρόντγουεϊ το 1948. Με μικρό ανταγωνισμό κατά τη διάρκεια της σεζόν, αναβίωση του 1999 στα τέλη του αιώνα αποδείχθηκε ότι προσελκύει την προσοχή των θεατών. Charles Isherwood του Ποικιλία κάλεσε την παράσταση «αξιολάτρευτη μαγεία», «σημειώνοντας» τις σκέψεις της μάστιγας της νέας χιλιετίας υποχωρώντας »όταν συμμετείχε Kiss Me, Kate . Το μιούζικαλ κέρδισε πέντε βραβεία Tony το 2000, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Αναβίωσης Μιούζικαλ, Καλύτερης Σκηνοθεσίας Μιούζικαλ και Καλύτερου Κοστούμια. Και για μια άλλη ευκαιρία να κοιτάξουμε πίσω όλα αυτά τα χρόνια, ρίξτε μια ματιά Το πιο δημοφιλές χτένισμα της χρονιάς που γεννηθήκατε .
Για να ανακαλύψετε πιο εκπληκτικά μυστικά για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας, Κάντε κλικ ΕΔΩ για να μας ακολουθήσετε στο Instagram!
