Όλα ξεκίνησαν σε γήπεδο κρίκετ στην Αυστραλία πριν από τρεις δεκαετίες. Ο 13χρονος Χιου Τζάκμαν, γνωστός ως «ραβδιά» επειδή ήταν όλα τα άκρα, έπαιζε slip - μια θέση που βάζει τον παίκτη πολύ κοντά στο κτύπημα. (Για ένα αμερικανικό ισοδύναμο σπορ, φανταστείτε κάποιον να σκύβει χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό δίπλα σε ένα μπέιζμπολ.) Πρέπει να κάνετε δευτερόλεπτα, αντανακλαστικά πιάτα. Και μπούμα, ήρθε η μπάλα. Από δεξιά. Έπρεπε να φτάσει. Ανέβηκε.
Τα ραβδιά δεν θυμούνται τα υπόλοιπα.
«Έπεσα έξω γιατί έσκισα όλους τους μυς που ήταν προσκολλημένοι στο κάτω αριστερό μέρος της σπονδυλικής στήλης μου».
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο νεαρός Hugh είχε μεγαλώσει 11 ίντσες τον προηγούμενο χρόνο. Ήταν ένας αυτο-περιγραφόμενος κορμός. Η σπονδυλική στήλη και τα πόδια του είχαν ξεσπάσει στην εφηβεία, και οι μύες και οι τένοντες του δεν είχαν χρόνο να προλάβουν. Βασικά τεντώθηκαν σφιχτά, και έφτασαν για να την τεμαχίσει.
Τα καλά νέα: Έκανε το πιάσιμο.
Εκτός από τους μυς και τα οστά, ένας άνθρωπος δεν είναι παρά μια συλλογή εμπειριών. Οι εμπειρίες μας επιβάλλουν δράση, αντίδραση. Προκαλούν πόνο και γέλιο. Αφήνουν βαθιά, γεμάτα μνήμη αυλάκια στο μυαλό μας, μέρη στα οποία επιστρέφουμε όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε νέες καταστάσεις. Στο τέλος, όπως ο τρόπος με τον οποίο η προϊστορική ζωή τελικά γίνεται ορυκτό καύσιμο, αφήνουμε (ελπίζουμε) κάτι πολύτιμο: σοφία.
Μάθημα 1: Η γυμναστική ξεκινά από τον πυρήνα
Ο Χιου Τζάκμαν έχει μερικές αναμνήσεις. Καλο και κακο. Επώδυνη και αστεία. Τον έκαναν τον άνθρωπο που είναι σήμερα και υπάρχει λόγος να μην τους δώσει πίσω. Για παράδειγμα, αυτό το κρίκετ πιάστηκε. Ακούγεται επώδυνο, αλλά δύσκολα αλλάζει η ζωή, σωστά; Λοιπόν, με πολλούς τρόπους, αυτή η στιγμή βοήθησε τον Hugh Jackman να γίνει ηθοποιός. Και ένας χορευτής παγκόσμιας κλάσης. Και ένας άντρας που στην τέταρτη δεκαετία του είναι πιο δυνατός και πιο δυνατός από οποιονδήποτε ξέρεις ποιος είναι η μισή του ηλικία.
«Πέρασα περίπου 10 μέρες ξαπλωμένη στο κρεβάτι [μετά το ψάρεμα]», λέει. «Είχα μια κακή πλάτη για μερικά χρόνια. Έπρεπε να κάνω πολλή φυσιοθεραπεία για αυτό. Αυτό που δεν μπορούσα να καταλάβω τότε ήταν γιατί οι θεραπευτές με είχαν κάνει να δουλεύω πολύ στο στομάχι. '
Ήταν πολύ πριν η λέξη «πυρήνας» είχε γίνει μόδα. Αλλά ο Τζάκμαν έπρεπε να φροντίσει αργά ολόκληρο τον πυρήνα του στην υγεία και σε αρκετά καλή κατάσταση για να στηρίξει την πλάτη του - για πάντα, βασικά. Έτσι, η κοιλιακή ρύθμιση ήταν προτεραιότητα γι 'αυτόν από τότε, και το θεμέλιο της προπόνησης για κάθε φυσικό ρόλο που έχει πάρει ποτέ - από το να παίζει Wolverine στο X Men ταινίες με τον ρόλο του ως Jean Valjean Οι άθλιοι, ίσως ο σκληρότερος μετασχηματισμός στην οθόνη που είχε ποτέ να κάνει, λέει.
σελίδα σπαθιών ευχών
«Ο μετασχηματισμός μου καλύπτει περίπου 30 χρόνια. Στην αρχή, ο χαρακτήρας μου απελευθερώνεται από τη φυλακή, η οποία ήταν βασικά στρατόπεδο εργασίας. Είναι εξομαλυνμένος αλλά γνωστός για τη δύναμή του. Έτσι ήμουν τόσο αδύνατος και δυνατός όσο νομίζω ότι ήμουν ποτέ. Είχα βυθισμένα μάγουλα, αυτό το ρηχό βλέμμα. Στη συνέχεια, σε λίγες εβδομάδες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η ιστορία πηδά 9 χρόνια. Είμαι ο δήμαρχος της πόλης και πλούσιος, οπότε έπρεπε να αλλάξω το βλέμμα μου. Μου πήρε περίπου 3 μήνες για να μπορέσω να έχω καταδικάσει, και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια τριών μηνών γυρισμάτων έτρωγα ασταμάτητα και ήταν 30 κιλά βαρύτερα όταν τελειώσαμε. Αυτό συμβαίνει με το που πρέπει να είμαι για τη Wolverine. '
Ο Jackman έχει κάνει κάποιο είδος φυσικής μεταμόρφωσης για σχεδόν κάθε ταινία που έχει κάνει, από X Men στον Darren Aronofsky's Το συντριβάνι στη ρομπο-μποξ ταινία Αληθινό ατσάλι. Και όλα ξεκίνησαν με τη δουλειά.
«Φυσικά, αυτό το αλίευμα άλλαξε πολύ για μένα. Νιώθω σαν να είχα αρχίσει. Με έκανε πιο αθλητικό μακροπρόθεσμα. Και με έκανε να καταλάβω πολύ νωρίς ότι χρειάζεστε έναν ισχυρό πυρήνα για να προστατέψετε την πλάτη σας ».
Ως νεαρός με κακή πλάτη, ο Τζάκμαν αναγκάστηκε να γίνει παθιασμένος με το γυμναστήριο. Και πού αλλού εκτός από ένα γυμναστήριο θα λειτουργούσε ένας γυμναστής, ειδικά όταν προσπαθεί να βγάλει αρκετά χρήματα για να πληρώσει για μαθήματα υποκριτικής; Δέκα χρόνια μετά τον τραυματισμό του, ο Τζάκμαν εργαζόταν σε ένα γυμναστήριο στο Σίδνεϊ, όταν κάτι άλλο απροσδόκητο ήρθε και άλλαξε τη ζωή του.
Μάθημα 2: Μάθετε πότε δεν είστε έτοιμοι
Δούλεψα στη ρεσεψιόν αυτού του γυμναστηρίου που ονομάζεται Φυσικό Εργοστάσιο. Έδωσα κλειδαριές σε άτομα, πετσέτες. Θα εγγραφούσα άτομα και θα έκανα εκδρομές στο γυμναστήριο. Έτσι ήρθε αυτή η γυναίκα. Ήταν πολύ ζωηρή. Της έδειξα γύρω και είπε, «Θέλω να εγγραφώ». Είπα, «Καταπληκτικό. Θέλετε συνδρομή 3-, 6- ή 12 μηνών; ' Ακριβώς εκείνη τη στιγμή με κοιτάζει, κοροϊδεύει και πηγαίνει «Ohmigod». Είμαι, 'Τι;' Και πηγαίνει, «Θέλω απλώς να ξέρετε, είμαι μια λευκή μάγισσα και βλέπω τα πράγματα. Και θα γίνετε ένα τεράστιο διεθνές αστέρι. '
πώς να φτιάξετε ένα δωμάτιο πιο δροσερό
Ο Τζάκμαν χτυπάει σε αυτό. «Ήμουν σαν», Riiight. Λυπούμαστε, ήταν αυτή η συνδρομή 3-, 6- ή 12 μηνών; ' Νόμιζα ότι ήταν από το rocker της. Γι 'αυτό εγγραφώ και το όνομά της είναι Annie Semler. Και είπα, οποιαδήποτε σχέση με τον Dean Semler, που είχε κυριολεκτικά μόλις κερδίσει το βραβείο Best Cinematography Oscar Χοροί με Λύκους. Είπε, «Ναι, αυτός είναι ο σύζυγός μου». Έγραψε το όνομα αυτής της γυναίκας, Penny Williams. Είπε, «Είναι πράκτορας στο Σίδνεϊ. Θα την χτυπήσετε αύριο, τα πράγματα θα συμβούν πολύ, πολύ γρήγορα και θα πρέπει να το ακολουθήσετε. '
Εκείνη την εποχή, ο Τζάκμαν μπήκε σε μερικούς μήνες σε ένα μάθημα υποκριτικής, κοιτάζοντας πίσω, είναι ο πρώτος που παραδέχτηκε ότι δεν ήξερε τίποτα. «Ήξερα τι ήταν ένας πράκτορας, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα έχω έναν. Έτσι, πηγαίνω και συναντώ τον πράκτορα την επόμενη μέρα. Και λέει, «Θα ήθελα να σε πάω». Και είπα: «Δεν θέλεις να κάνω μονόλογο ή τίποτα; Πώς ξέρεις αν μπορώ να ενεργήσω; Και με γελάει και λέει, «Μην ανησυχείτε, ξέρω. Σε στέλνω αύριο σε ακρόαση. ' Σκέφτομαι, «Μια ακρόαση, αυτό είναι απίστευτο».
Την επόμενη μέρα ο Τζάκμαν δοκίμασε για μια αυστραλιανή εκπομπή που ονομάζεται «Γείτονες», μια βραδινή σαπουνόπερα που ήταν επίσης ένα λανσάρισμα για τους Guy Pearce και Kylie Minogue. Κάτω από, ήταν ένα ίδρυμα. «Άρα εγώ ακρόαση. . . και πάρτε το ρόλο! Όταν ακούω τα νέα, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι αυτή η λευκή μάγισσα, Annie Semler, τα πράγματα θα συμβούν πολύ γρήγορα ». Εδώ η φωνή του Τζάκμαν γίνεται συνωμοτική. «Παραδέχομαι ότι ήμουν λίγο άβολα. Όπως, μπήκα σε μια σφαίρα εδώ. Αν ενοχλήσω κάποιον, θα αναστατώσω τα πνεύματα; Και γίνεται πιο περίεργο. Την ίδια μέρα μου πρόσφεραν κουλοχέρη σε μια πολύ διάσημη σχολή δράματος. '
Τώρα είχε μια μεγάλη επιλογή να κάνει: Πραγματική εμπειρία σε τηλεοπτική εκπομπή μεγάλου χρόνου; Ή σκληρή, πολύ αναγκαία δραματική εκπαίδευση (και στο πίσω μέρος του μυαλού του, ίσως να εξοργίσει τα πνεύματα); «Ένοιωσα. Αλλά έκανα την επιλογή να πάω στη σχολή δράματος. Τηλεφώνησα αμέσως στην Άννι γιατί δεν ήξερα τι θα συνέβαινε. Είπα, λυπάμαι, δεν ακολούθησα τη συμβουλή σου. Και είπε, «Όχι, όχι, όχι. Δεν είπα τι θα συνέβαινε. Είπα ότι πολλά θα συμβούν. Έχετε κάνει την απόλυτη τέλεια επιλογή. '
Αυτός χαμογελάει. «Πρέπει να σας πω, ήμουν στα Pine-wood Studios την περασμένη εβδομάδα και η Annie Semler ήταν εκεί. Η Άννι ελέγχει πάντα την αύρα μου όποτε με βλέπει. Και είναι τρελό, αλλά σχεδόν όλα όσα μου είπε έχουν γίνει πραγματικότητα ».
Λίγα χρόνια αργότερα, ενώ εργαζόταν στο «Correlli», μια άλλη Αυστραλιανή τηλεοπτική εκπομπή, ο Jackman συνάντησε την ηθοποιό Deborra-Lee Furness, η οποία ήταν ήδη αστέρι Down Under. Παντρεύτηκαν το 1996.
Μάθημα 3: Πρώτες προτεραιότητες πρώτα
«Όταν παντρεύτηκα τον Ντεμπ, δεν θα ξεχάσω ποτέ τον υπουργό που έδωσε το κήρυγμα. Ήταν πολύ γρήγορο. Ένα από τα καλύτερα κηρύγματα που έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Είπε, «Κοίτα, είσαι όλοι εδώ. Θα σας πω λίγη συμβουλή για το γάμο. Τίποτα άλλο που θα πω σήμερα θα βυθιστεί, αλλά ακούστε το. Σε οποιοδήποτε σημείο του γάμου σας, θα υπάρξουν στιγμές δυσκολίας, λήψης αποφάσεων ή κάποιου είδους κρίσης. Σε εκείνες τις στιγμές, ρωτήστε τον εαυτό σας μια ερώτηση: 'Είναι καλό ή κακό για το γάμο μου;' Εάν είναι καλό, το κάνετε. Εάν είναι κακό, δεν το κάνετε. '
«Αυτό πραγματικά κολλήθηκε μαζί μου», λέει ο Jackman. «Αυτό είναι κάτι που πάντα τηρούσαμε ο Deb και τώρα ισχύει και για τα παιδιά μας. Σε κάποιο σημείο, κάτι πρέπει να θυσιάζεται. Για μένα, λόγω της ανατροφής μου, το επίκεντρο ήταν πάντα η οικογένειά μου. Δεν τα καταλαβαίνω πάντα σωστά. Αλλά αν θέσω στον εαυτό μου αυτήν την ερώτηση, αυτή η απάντηση είναι συνήθως πολύ απλή ».
Ο Τζάκμαν έχει δύο υιοθετημένα παιδιά - Όσκαρ, 16 ετών, και Άβα, 11 ετών. Ήταν ο νεότερος από τα πέντε αδέλφια που μεγάλωσε στην Αυστραλία και έγινε πατέρας τον βοήθησε να κατανοήσει καλύτερα ένα καταστροφικό συμβάν που συνέβη με τους γονείς του περισσότερο πριν από 30 χρόνια.
επαναλαμβανόμενα όνειρα για πρώην φίλο
Μάθημα 4: Όλοι οι γονείς είναι ερασιτέχνες
«Ένας φίλος μου έχει έναν 12χρονο γιο και το παιδί φωνάζει στον μπαμπά του,« Σε μισώ, είσαι ο χειρότερος μπαμπάς στην ιστορία του κόσμου! » Και ο φίλος μου φωνάζει πίσω: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που το έκανα ποτέ και δεν ξέρω τίποτα!» Και το παιδί σταματά και πηγαίνει, 'Ω.' Ο Jackman γελάει. «Υπέροχες στιγμές στην ανατροφή των παιδιών, σωστά;»
Η ανατροφή των παιδιών είναι μεγάλη υπόθεση για τον Τζάκμαν. Η μητέρα του έφυγε από την οικογένειά του όταν ήταν 8 ετών, μετακόμισε στην Αγγλία και άφησε πίσω του τον πατέρα του Jackman και τα τέσσερα αδέλφια του. Είχε κάποια βαθιά δυσαρέσκεια για αυτό ενώ μεγάλωνε. «Αυτό το είδος εμπειρίας σε αλλάζει με πολλούς τρόπους. Είμαι αρκετά ανεξάρτητο άτομο και έπρεπε να είμαι. Ως αγόρι και να εξελιχθώ σε έναν νεαρό άνδρα έπρεπε να κοιτάξω τον εαυτό μου. Και τώρα είμαι πολύ οικογενειακός. Είναι μεγάλη προτεραιότητα στη ζωή μου ».
Όπως πολλοί πατέρες για πρώτη φορά, ο Τζάκμαν ανακάλυψε ότι οι γονείς του ήταν απλώς άνθρωποι που κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν με αυτό που είχαν. «Τη στιγμή που γεννιέται το παιδί σας, συνειδητοποιείτε ότι κανείς δεν ξέρει τίποτα. Κανείς δεν πηγαίνει σε μαθήματα. Έχεις μόνο ένα παιδί. Μπορείτε να διαβάσετε όλα τα βιβλία που σας αρέσουν, αλλά δυστυχώς κανένα από τα παιδιά μας δεν έχει διαβάσει τα βιβλία, έτσι δεν νοιάζονται. Βασικά το κάνετε καθώς προχωράτε. '
Ως αποτέλεσμα, «καθώς μεγαλώνεις, έχεις περισσότερο σεβασμό και ενσυναίσθηση για τους γονείς σου, έχω μια καλή σχέση και με τους δύο.»
Μάθημα 5: Αν είναι λάθος, είναι λάθος
Είναι μια αλήθεια στο Χόλιγουντ που ο Χιου Τζάκμαν είναι ένας από τους ωραιότερους άντρες στον κλάδο και το να είσαι καλός είναι ένα χαρακτηριστικό που τον ενέπνευσε ο πατέρας του. Αλλά για οποιονδήποτε άντρα που μεγαλώνει να σέβεται τους γύρω του, το να ξέρεις πότε να πας για να ταιριάξεις και πότε να πάρεις θέση μπορεί να είναι δύσκολο.
«Δεν έχω ακούσει ποτέ τον μπαμπά μου να λέει κακή λέξη για κανέναν», λέει. «Διατηρεί πάντα τα συναισθήματά του υπό έλεγχο και είναι αληθινός κύριος. Μου έμαθε ότι η απώλεια ήταν επιεικής, μια εγωιστική πράξη. Και το έχω χάσει μερικές φορές στο σετ.
'Στο πρώτο X Men, είχαν προσλάβει αυτούς τους τύπους από το Χονγκ Κονγκ για να πυροβολήσουν μια συγκεκριμένη σειρά μάχης. Αυτοί οι τύποι ήταν γρήγοροι. Ήξεραν ακριβώς τι ήθελαν και κάναμε κάτι σαν 33 ρυθμίσεις την ημέρα, κάτι που είναι απίστευτο ». Σε ένα σημείο, ο Jackman, ως Wolverine - φορώντας αληθινά μεταλλικά νύχια για αυτήν την ακολουθία - έπρεπε να κόψει ένα τμήμα αλυσίδας-φράχτη που του ρίχτηκε από τη Mystique (Rebecca Romijn). Ο φράκτης ήταν ένα «απόσπασμα» στήριγμα που έπρεπε να διεισδύσει, συμπεριλαμβανομένης μιας σκληρής λαστιχένιας ράβδου στο κάτω μέρος. Έτσι η κοπή ήταν πολύ πραγματική.
«Τώρα, είπα ήδη,« Παιδιά, είμαστε κουρασμένοι, θέλω να εξασκηθώ ». Είναι σαν, «Έχουμε μόνο ένα φράχτη, θα είναι καλά». Είμαι, «Τι γίνεται με την τελευταία μπάρα, πώς μπορώ να το κόψω;» Και είναι, θα είναι καλά. ' Δεν είχα καμία επιρροή, οπότε κανείς δεν με άκουγε. Αλλά ήξερα ενστικτωδώς ότι κάτι ήταν εκτός λειτουργίας ».
Όταν κάλεσαν δράση, το κόλπο της Ρεμπέκα Ρομίν έριξε διπλά στον Τζάκμαν το φράχτη. «Καθώς έρχεται σε μένα, πέφτει προς τα εμπρός, και καθώς έκοψα το φράχτη, μου έλειπε να χτυπήσω τα μάτια της. Γύρισα το χέρι μου και το τακούνι της παλάμης μου πήγε κατευθείαν στο πηγούνι της και την έβγαλα έξω. '
που είναι η πιο δύσκολη γλώσσα για μάθηση
Ο Τζάκμαν γελάει στη μνήμη - τώρα. «Μπορώ να πω με ασφάλεια ότι ήταν η μόνη φορά που έχω χτυπήσει ποτέ ένα κορίτσι στο πρόσωπο - και την έβγαλα έξω. Αλλά τότε, ήταν μια συγκλονιστική στιγμή. Μόλις ένιωσα αυτό το πλύσιμο της ντροπής και του θυμού και της ταπείνωσης. Ήμουν μισός θυμωμένος με τον εαυτό μου και μισός θυμωμένος με αυτά τα παιδιά και το έχασα. Απλά το έχασε. Φωνάζω και φωνάζω, 'Αυτή είναι ερασιτεχνική ώρα!' και έφυγα. '
Ο Jackman σταματά. «Η στιγμή ήταν απολαυστική, όλα για μένα. Απόλυτα εγωιστικό. Και αυτό ένιωθα άσχημα. Έτσι έμαθα πολλά εκείνη την ημέρα. Η ταινία είναι σημαντική. Οι άνθρωποι που κάνουν την ταινία είναι πιο σημαντικοί. '
Έκτοτε, ο Τζάκμαν επιφυλάσσει τις εκρήξεις του για τις σκηνές της οργής του Wolverine. Για όλους τους άλλους, είναι επαγγελματισμός και ευχαρίστηση. Αλλά έμαθε κάτι άλλο εκείνη την ημέρα: Όταν το έντερο σας λέει ότι κάτι δεν λειτουργεί, μιλήστε δυνατά και γρήγορα.
Σε μια σκηνή από την ταινία του 2001 Kate & Leopold, Ο χαρακτήρας του Τζάκμαν, ένας ταξιδιώτης του 19ου αιώνα, θα καλπάζοντας ένα άλογο μέσω του σύγχρονου Central Park. Ο Τζάκμαν απέκλεισε. 'Είπα,' Δεν κάνω αυτό το κόλπο. ' Και είναι σαν, «Τι εννοείς; Μόλις περάσαμε μια ώρα και 15 λεπτά για να το ρυθμίσουμε. ' Είπα, «Δεν νιώθω σωστά γι 'αυτό. Μου ζητάτε να οδηγήσω ένα άλογο σε αυτά τα μεταλλικά κιγκλιδώματα και τα λιθόστρωτα που είναι βρεγμένα. Δεν είμαι αρκετά καλός αναβάτης για να βοηθήσω το άλογο αν γλιστρήσει. Ήταν τρελοί και το έκαναν το διπλό μου.
«Και δες, το διπλό μου σηκώθηκε - και είναι ένας έμπειρος ιππέας - και το άλογο γλιστρά. Το διπλό μου μπόρεσε να πηδήξει, και το άλογο ήταν εντάξει, ευτυχώς. Αλλά μάλλον θα σκότωνα τον εαυτό μου και το άλογο. '
Γνωρίζοντας πότε να συγκρατήσετε: Είναι ένα μάθημα που θα είχε σώσει έναν 13χρονο φασόλι πολύ πόνο. Αλλά δεν θα είχε χτίσει τον άνθρωπο που είναι σήμερα ο Χιου Τζάκμαν.
Για πιο εκπληκτικές συμβουλές για να ζείτε πιο έξυπνα, να φαίνεστε καλύτερα, να αισθάνεστε νεότεροι και να παίζετε πιο σκληρά, εγγραφείτε στο δικό μας ενημερωτικό δελτίο — παραδίδεται κάθε μέρα!
