Ένα από τα σπουδαία πράγματα για τις ταινίες είναι το πόσο ανοιχτές είναι στην ερμηνεία. Ανάλογα με το πότε τις βλέπετε - την ηλικία και τη διάθεσή σας και τη γενική διάθεσή σας - η εκτίμησή σας για αυτές τις ταινίες θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική από κάποιον που ήταν ακόμη και στο ίδιο θέατρο μαζί σας. Όπως λένε, τα σκουπίδια ενός ατόμου είναι θησαυρός του άλλου και το αντίστροφο. Το νόημα μιας ταινίας μπορεί να είναι ρευστό με αυτόν τον τρόπο.
Αλλά μερικές φορές, το κάνουμε λάθος. Γεια, συμβαίνει. Θα μπορούσε να είναι δημοφιλής γνώμη ή θα μπορούσε να είναι το πολιτιστικό κλίμα, αλλά για οποιονδήποτε λόγο εμείς, και εκατομμύρια άλλα μέλη του κοινού, χάνουμε το θέμα. Το να είσαι ζωντανός σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα, όλοι θα προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε την τέχνη και να την ξεπεράσουμε εντελώς. Αυτό είναι το ίδιο για το μάθημα. Αν έχουμε «κάθε ταινία» που είδαμε ποτέ, είμαστε ψεύτες ή οι πιο αντιληπτικοί άνθρωποι που ζούσαν ποτέ.
Εδώ είναι 23 παραδείγματα ταινιών που όλοι πιστεύαμε ότι καταλάβαμε, αλλά υπήρχαν πραγματικά περισσότερα σε εξέλιξη από ό, τι υποψιαζόμασταν ποτέ. Συνεχίστε λοιπόν, διαβάστε το μυαλό σας!
1 Γουόλ Στριτ (1987)
© Twentieth Century Fox
«Η απληστία, επειδή δεν υπάρχει καλύτερη λέξη, είναι καλή». Όταν ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Γκόρντον Γκέκο είπε αυτή τη διαβόητη γραμμή στο αριστούργημα της διαφθοράς και του καπιταλισμού του Oliver Stone το 1987, Γουώλ Στρητ σεναριογράφος Στάνλεϊ Γουίσερ ήταν αρκετά σίγουρος ότι το πραγματικό μήνυμα έδινε δυνατά και καθαρά. Απληστία δεν είναι Καλός. Στην πραγματικότητα, το αντίθετο.
Η κοσμοθεωρία του Γκέκο δεν υποτίθεται ότι επικροτεί, αλλά χλευάζει. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους θεατές να σκεφτούν το ακριβώς αντίθετο. «Αυτό που θεωρώ περίεργο και παράξενα ενοχλητικό» Ο Weiser έγραψε σε ένα 2008 LA Times δοκίμιο, «είναι ότι ο Γκόρντον Γκέκο έχει μυθολογηθεί και αναβαθμιστεί από τον ρόλο του κακού σε αυτόν του ήρωα».
δύο Black Swan (2010)
Fox Searchlight Εικόνες
Το μπαλέτο είναι το παν για τη Νίνα (παίζεται από Νάταλι Πόρτμαν , που πολεμά ενάντια στους δικούς της φυσικούς περιορισμούς και έναν ταλαντούχο εχθρό για να πάρει το ρόλο μιας ζωής στο μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι «Swan Lake». Ωστόσο, ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι δεν είναι καθόλου ταινία για το μπαλέτο. Ποιο είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς - δεν είναι σαν να λέτε Ghostbusters δεν είναι μια ταινία σχετικά με την αποτυχία των φαντασμάτων;
Οι Νιου Γιορκ Ταιμς έκανε μια συναρπαστικό επιχείρημα , ισχυριζόμενος ότι ο πραγματικός στόχος της σκηνοθέτης Darren Aronofsky ήταν να «υπονοεί ότι η αληθινή εκπλήρωση μιας γυναίκας είναι όπως (ετεροφυλόφιλος) εραστής, σύζυγος και μητέρα, και ως εκ τούτου ότι οι καλύτερες καλλιτεχνικές επιτυχίες της Νίνα δεν μπορούν ποτέ να αντισταθμίσουν τις προσωπικές της θυσίες». Με άλλα λόγια, είναι ένα σχόλιο για τη θεωρία ότι η πραγματική θέση μιας γυναίκας είναι στο σπίτι.
3 Η ΛΑΜΨΗ (1980)
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που παρακολούθησαν Στάνλεϊ Κούμπρικ το κλασικό τρόμου δεν έβλεπε πολύ πέρα από τα ανατριχιαστικά φαντάσματα που κρύβονται γύρω από κάθε διάδρομο στο Overlook Hotel. Ήταν ο λόγος που ο μυθιστοριογράφος Τζακ Τόρανς (έπαιξε υπέροχα από) Τζακ Νίκολσον ) τρελάθηκε και προσπάθησε να σφαγιάσει την οικογένειά του. Λοιπόν, περιμένετε - όχι τόσο γρήγορα.
Σύμφωνα με μια αρχή όχι λιγότερο από Stephen king , ο οποίος έγραψε το μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται η ταινία, η ιστορία είναι πραγματικά μια αλληγορία για τον αλκοολισμό. Μπορείς να συγχωρεθείς που το λείπεις, ωστόσο, όπως και το ίδιο Ο κ. Κινγκ σκέφτηκε το μήνυμα είχε υποβαθμιστεί στην ταινία και ο Kubrick μετέτρεψε την ιστορία του σε «μια οικιακή τραγωδία με μόνο αόριστα υπερφυσικούς τόνους». Αλλά η σύνδεση μεταξύ αλκοόλ και τρέλας εξακολουθεί να υπάρχει πολύ. Στην πραγματικότητα, μόνο όταν το σερβίρεται από ένα φάντασμα, ο Τόρανς γίνεται δολοφονικός.
4 Starship Troopers (1997)
Εικόνες Touchstone
διευθυντής Πολ Βερχόεβεν έχει μακρά ιστορία δημιουργίας ταινιών δράσης που είναι πιο διασκεδαστικές από ουσίες— Ολική επαναφορά πιθανότατα δεν πρόκειται να τεθεί σε ανατομή σε πολλά μαθήματα «θεωρίας ταινιών» του κολλεγίου - οπότε μάλλον δεν είναι μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι αυτό το δράμα επιστημονικής φαντασίας του 1997, σχετικά με τους ανθρώπους που εισέρχονται σε έναν πόλεμο ενάντια σε εχθρικούς εξωγήινους εισβολείς εντόμων, απορρίφθηκε ως μονοδιάστατο . Αλλά όπως ο ίδιος ο Verhoeven παραδέχτηκε στα σχόλια του DVD, η ταινία είναι εγώΤο ssage ήταν πραγματικά «Ο πόλεμος κάνει φασίστες όλων μας». Δώστε μεγαλύτερη προσοχή και ίσως διαπιστώσετε ότι είναι πραγματικά μια σάτιρα του jingoism και του τυφλού πατριωτισμού.
5 Μάγος του Οζ (1939)
IMDB / 1939 Warner Home βίντεο
Είναι μια από τις πανταχού παρούσες ταινίες που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δει πολλές φορές που μπορούμε σχεδόν να απαγγέλλουμε τον διάλογο από καρδιάς. Αλλά η ιστορία δεν είναι αυτό που νομίζετε ότι είναι - σύμφωνα με μια εξέχουσα θεωρία για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1960 από δάσκαλο γυμνασίου ονομαζόταν Henry Littlefield.
Ο Λίλφιλντ έκανε την υπόθεση ότι Ο μάγος του Οζ θα μπορούσε πραγματικά να είναι μια πολιτική αλληγορία για την αμερικανική νομισματική πολιτική στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Dorothy αντιπροσωπεύει τον μέσο πολίτη, το σκιάχτρο είναι οι αγρότες που δεν μπορούν να επιστρέψουν τα δάνεια τους στην τράπεζα, ο Tin Man είναι ο βιομηχανικός εργάτης και το λιοντάρι είναι ο William Jennings Bryan, ένας λαϊκιστής ηγέτης που υπερασπίστηκε την προσθήκη αργύρου στο χρυσό πρότυπο . Η κακιά μάγισσα της Ανατολής αντιπροσωπεύει τους τραπεζίτες και η αδερφή της είναι ξηρασία - δεν είναι τυχαίο ότι σκοτώθηκε από νερό. Ακόμα και το όνομα, Οζ, υποτίθεται ότι είναι συντομογραφία για μια «ουγγιά» χρυσού.
Τώρα, ας είμαστε σαφείς: αυτή η θεωρία είναι ακριβώς αυτή: α θεωρία. Και δεν έχει έλλειψη κριτικών. Ωστόσο, αν το αγοράσετε, δεν θα κοιτάξετε ποτέ ξανά την ταινία με τον ίδιο τρόπο!
6 Fight Club (1999)
IMDB / Fox 2000 Εικόνες
Υπάρχουν πολλά να μου αρέσουν Κλάμπ μάχης Ο επικεφαλής προβοκάτορας, Τάιλερ Ντέρντεν, έπαιξε με αβίαστο κουλ Μπραντ Πιτ σε αυτή την προσαρμογή του μυθιστορήματος Chuck Palahniuk το 1999. Μπορεί να είναι τόσο γοητευτικό που είναι εύκολο να ξεχάσουμε, ω ναι, ό, τι αντιπροσωπεύει είναι πολύ κακό και λάθος. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους άντρες σε όλο τον κόσμο να σχηματίσουν το δικό τους κλαμπ αγώνα πραγματικής ζωής , όπου χτύπησαν την μύτη το ένα από το άλλο και έχασαν το (νομίζουμε) αρκετά προφανές μήνυμα της ταινίας, ότι το εμπόριο σε μούδιασμα καταναλωτισμού για τοξική αρρενωπότητα απλά παίρνει κάτι κακό και το κάνει χειρότερο. Είναι σαν Γουώλ Στρητ ξανά - αλλά με βία!
7 Αμερικανός ελεύθερος σκοπευτής (2014)
© 2014 Warner Bros.
Λίγες ταινίες ήταν τόσο πολιτικά διαχωριστικές Κλιντ Ίστγουντ -κατευθυνόμενη ιστορία του σκοπευτή του Navy Seal Chris Kyle, όπως ερμήνευσε ο Μπράντλεϊ Κούπερ . Και οι δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος ισχυρίστηκαν ότι η ταινία επικύρωσε την άποψή τους, με την αριστερά να επιμένει ότι απεικονίζει έναν άδικο πόλεμο και τους βετεράνους που υπέστησαν θύματα, και το δεξί ρητό ακριβώς το αντίθετο, ότι έδειξε πώς η τρομοκρατική απειλή στη Μέση Η Ανατολή κρατούσε τον κόλπο από τους γενναίους στρατιώτες μας. Όλοι από Μάικλ Μουρ και Seth Rogen προς την Σάρα Παλίν και Παιδικό Ροκ ζυγίστηκαν σε αυτό, αλλά αποδεικνύεται ότι ήταν όλοι λάθος. Η ταινία «σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με κανένα (πολιτικό) κόμμα ή τίποτα», Eastwood είπε σε μια συνέντευξη . «Δεν υπάρχει άλλη πολιτική πτυχή εκτός από το γεγονός ότι πολλά πράγματα συμβαίνουν σε πολεμικές ζώνες».
8 Dirty Dancing (1987)
Κάτω από τις εικόνες σας
Ρότζερ Έμπερτ απολύθηκε Βρόμικος χορός ως «αδιάκοπα προβλέψιμη ιστορία αγάπης μεταξύ παιδιών από διαφορετικά υπόβαθρα». Ακόμη και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί της ταινίας δεν προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι υπήρχε κάτι περισσότερο από μια καλή στιγμή, ένα rom-com με περισσότερο χορό. Ενώ είναι σίγουρα ένα ρομαντικό αίσθημα καλής θέσης στην καρδιά του, υπάρχουν θέματα εδώ που σκάβουν λίγο βαθύτερα απλώς από το να έχετε τον χρόνο της ζωής σας.
Ορισμένοι κριτικοί έχουν ακόμη το ονόμασε φεμινιστικό αριστούργημα , μια ανατρεπτική κραυγή για τις γυναίκες να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους. Σε τελική ανάλυση, η Baby Houseman, η ηρωίδα της ταινίας, αρνείται να ωθηθεί από τους άνδρες και αντ 'αυτού παίρνει τις δικές της αποφάσεις. Όπως έγραψε ένας κριτικός, το κοινό παρακολούθησε έναν γυναικείο χαρακτήρα «να επιλέγει και να συναινεί με ενθουσιασμό στο σεξ, εκτός γάμου και οτιδήποτε, να το απολαύσει, να μην το μετανιώσει και να μην υποστεί τραγικές καρμικές συνέπειες».
9 American Psycho (2000)
Πότε Αμερικάνος ψυχοπαθής κυκλοφόρησε το 2000, πολλοί άνθρωποι ήταν πολύ αναστατωμένοι. Την κατηγόρησαν ότι δοξάζοντας τη βία και ότι ήταν άγρια μισογυνιστική, έλειπαν εντελώς τη σάτιρα αυτής της στριμμένης ιστορίας ενός σειριακού δολοφόνου που ονομάζεται Patrick Bateman Κρίστιαν Μπέιλ ). Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ, Μαίρη Χάρον , το διευκρίνισε αυτό στο Νιου Γιορκ Ταιμς , αποκαλώντας την ταινία «σουρεαλιστική σάτιρα και παρόλο που πολλές σκηνές ήταν βασανιστικά βίαιες, προοριζόταν σαφώς ως κριτική αρσενική μισογυνή ,όχι μια έγκριση αυτού. '
10 Josie and the Pussycats (2001)
© 2001 Universal Studios
Οποιοσδήποτε μπορεί να συγχωρεθεί επειδή πιστεύει ότι αυτή η εφηβική κωμωδία δεν περιέχει μεγάλο μέρος από ένα μήνυμα. Ειδικά μια ταινία σαν Η Τζόσι και οι Πούσιτσατς , η οποία κατά την πρώτη προβολή μπορεί να μοιάζει με μια υπερ-κορυφαία υπερβολή τύπου MTV που δεν έχει ουσιώδη ουσία και γεμάτη κατάφωρη εμπορικότητα - 73 διαφορετικές εταιρείες έλαβαν προϊόντα στην ταινία, σύμφωνα με το IMDB .
Αλλά παρακολουθήστε την ξανά και ίσως να συνειδητοποιήσετε ότι η ταινία είναι πραγματικά φωτισμένη σε ό, τι ορισμένοι επικριτές την κατηγόρησαν. «Οι άνθρωποι δεν το κατάλαβαν πραγματικά», συμπρωταγωνιστεί Rosario Dawson είπε . «Αλλά αν το παρακολουθήσεις τώρα, τα λεφτά είναι - από τη χειραγώγηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης έως τις εγκρίσεις και τα συγκροτήματα αγοριών». Ή ως ένα μουσικό άτομο το έθεσε «Είναι σχεδόν το Ιδεοκρατία έκδοση της μουσικής επιχείρησης. '
έντεκα Αιώνια ηλιοφάνεια του πεντακάθαρου μυαλού (2004)
Χαρακτηριστικά εστίασης
Με χαρακτηριστικό Τζιμ Κάρεϊ η καλύτερη (και η πιο υποτιμημένη) απόδοση, Αιώνια λιακάδα είναι ένα φουτουριστικό ειδύλλιο για δύο άτομα που ερωτεύονται, έχουν σβήσει τις αναμνήσεις τους ο ένας για τον άλλον και μετά βρίσκουν ο ένας τον άλλον για δεύτερη φορά.
Η πιο παρεξηγημένη και καυτά αμφισβητούμενη στιγμή είναι αυτή η τελική σκηνή , όπου ο Joel (Carrey) και η Clementine ( Κέιτ Γουίνσλετ Και οι δύο διαφωνούν για το αν πρέπει να μείνουν μαζί, και τα τελευταία τους λόγια μεταξύ τους είναι, «Εντάξει».
Αλλά είναι 'εντάξει' όπως στο 'έχετε δίκιο, αυτό έχει τελειώσει' ή 'εντάξει' όπως στο 'εντάξει, θα το κάνουμε ένα τελικό πλάνο;' Και τότε υπάρχει το τελευταίο μοντάζ των δύο (πρώην;) εραστών που κυνηγούν ο ένας τον άλλον σε μια λευκή ομίχλη, επαναλαμβανόμενη σε έναν συνεχή βρόχο. Είναι το πιο καταθλιπτικό τέλος ποτέ, ή το πιο αισιόδοξο; Είναι καταδικασμένοι να επαναλάβουν τα λάθη τους, ή επαναλαμβάνουν τα λάθη τους ακριβώς το σημείο της αγάπης; Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο με θεωρίες και συζητήσεις για αυτήν την τελευταία στιγμή σημαίνει και αν είναι αισιόδοξος ή βαθιά απαισιόδοξος. Το μυστήριο αυτού, το γεγονός ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, θα μπορούσε να είναι εντελώς το θέμα.
12 Έναρξη (2010)
© 2010 Warner Bros.
Η τελική σκηνή στο Κρίστοφερ Νολάν Εναρξη , με πρωταγωνιστή Λεονάρντο Ντι Κάπριο , ήταν μια από τις πιο καυτές συζητήσεις στην ιστορία του κινηματογράφου. Όταν ο Dom Cobb (DiCaprio) επιστρέφει στο σπίτι του και επανενώνεται με τα παιδιά του μετά από χρόνια εξορίας, χρησιμοποιεί το «τοτέμ» του, μια περιστρεφόμενη κορυφή που τον βοηθά να διακρίνει τον πραγματικό και τον κόσμο των ονείρων, για να αποφασίσει αν είναι αυτό που βλέπει είναι, ξέρετε ... αληθινό.
Το τοτέμ συνεχίζει να περιστρέφεται, υπονοώντας ότι είναι ακόμα σε ένα όνειρο. Ή μήπως αυτός; Το κοινό διαφωνεί εδώ και χρόνια, αποφασισμένο να καταλήξει σε συναίνεση για το τι πραγματικά συνέβη. Αλλά το να μην ξέρεις τι πραγματικά συνέβη μπορεί να είναι το νόημα. Όπως είπε ο Nolan σε συνεντεύξεις, αυτή η τελική σκηνή αφορούσε πραγματικά την «επιβολή ασάφειας από το εξωτερικό της ταινίας». Αυτό που σημαίνει μπορεί να είναι ό, τι κι εσύ νομίζω σημαίνει.
13 (500) Ημέρες του καλοκαιριού (2009)
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί αυτή η ταινία του 2009, με πρωταγωνιστή Τζόζεφ Γκόρντον-Λεβίτ και Zooey Deschanel , μπερδεύει τόσους πολλούς ανθρώπους. Στην επιφάνεια, φαίνεται να ακολουθεί τη βασική φόρμουλα του indie ρομαντική κωμωδία . Όπως μας λέει η πρώτη γραμμή της ταινίας, «Αυτή είναι μια ιστορία του αγοριού που συναντά το κορίτσι». Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, το κορίτσι δεν ενδιαφέρεται πολύ για μια ρομαντική σχέση με το αγόρι, και από εκεί ξεκινά το πρόβλημα.
Είναι μια ιστορία αγάπης ενός άντρα που προσπαθεί να κατανοήσει γιατί ένα κορίτσι δεν τον θέλει πια, ή έναν άντρα που αρνείται να πάρει όχι για απάντηση; «Θα ενθαρρύνω οποιονδήποτε έχει μια συντριβή στον χαρακτήρα μου να το δει ξανά και να εξετάσει πόσο εγωιστής είναι», δήλωσε ο Gordon-Levitt είπε σε μια συνέντευξη . «Αναπτύσσει μια ελαφρώς παραληρητική εμμονή πάνω σε ένα κορίτσι στο οποίο προβάλλει όλες αυτές τις φαντασιώσεις».
14 Robocop (1987)
Orion Εικόνες
Το θρίλερ δράσης του 1987 από σκηνοθέτη Πολ Βερχόεβεν - ναι, δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόταν σε αυτήν τη λίστα και δεν θα είναι η τελευταία - φαίνεται αρκετά κομμένη και στεγνή. Ένας αστυνομικός σκοτώνεται στο καθήκον του και μετατρέπεται σε cyborg που καταπολεμά το έγκλημα. Αρκετά απλό, σωστά; Όχι σύμφωνα με τον Verhoeven, ο οποίος είπε σε μια συνέντευξη ότι Ρομπόκοπ είναι πραγματικά ένας «Αμερικανός Ιησούς».
Δεν αστειευόμαστε. «Πρόκειται για έναν άντρα που σταυρώνεται μετά από πενήντα λεπτά», εξήγησε ο Verhoeven. «Τότε ανασταίνεται στα επόμενα πενήντα λεπτά και μετά είναι σαν το supercop του κόσμου». Ορίστε λοιπόν. Το μυστήριο λύθηκε. Πρόκειται για τον Ιησού… ως ρομποτικό, αναπόσπαστο μπάτσο. Έχει ... νόημα ... σωστά;
δεκαπέντε Lost In Translation (2003)
© 2003 Χαρακτηριστικά εστίασης
Είναι μια από τις υπέροχες ακουστικές γραμμές διαλόγου στον κινηματογράφο. Τι ακριβώς έκανε ο Bob Harris ( Μπιλ Μάρεϊ ) ψιθύρισε στον νεόνυμφο Σαρλότ ( Σκάρλετ Γιόχανσον ) στο τέλος του Χάνεται στη μετάφραση ; Όλοι έχουν τις θεωρίες τους και οι περισσότερες είναι πολύ ρομαντικές. Και γιατί όχι? Ολόκληρη η ταινία αφορά δύο χαρακτήρες που παλεύουν ενάντια στην προφανή χημεία τους.
Ό, τι ειπώθηκε μεταξύ τους, έπρεπε να είναι μια εξομολόγηση απλήρωτης αγάπης, ή υπόσχεται να δει ο ένας τον άλλον στο μέλλον. Όπως αποδεικνύεται, κανένα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Ή ίσως όλα είναι. Ως σκηνοθέτης Σόφια Κόπολα εξήγησε σε μια συνέντευξη Αυτό το πράγμα που ο Μπιλ ψιθυρίζει στη Σκάρλετ δεν είχε ποτέ σκοπό να είναι κάτι. Πρόκειται να καταλάβω αργότερα τι να πω και να το προσθέσω και μετά δεν το κάναμε ποτέ. Οι άνθρωποι με ρωτούν πάντα τι λέγεται. Μου αρέσει πάντα η απάντηση του Μπιλ: ότι είναι ανάμεσα στους εραστές - οπότε θα το αφήσω σε αυτό. '
16 Φυσικοί γεννημένοι δολοφόνοι (1994)
ΑΦΟΙ Warner.
Φυσικοί γεννημένοι δολοφόνοι συνεχίζει αυτό που φαίνεται να είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα σε αυτήν τη λίστα: Ταινίες που κατηγορούνται ότι δοξάζουν τη βία όταν στην πραγματικότητα κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Γραμμένο από Κουεντίν Ταραντίνο και σκηνοθετείται από Όλιβερ Στόουν , αυτή η ταινία ακολουθεί τις βίαιες εκμεταλλεύσεις των σειριακών δολοφόνων / εραστών Μίκυ ( Γούντι Χάρελσον ) και Mallory ( Ιουλιέτα Λιούις ), και ορισμένοι κριτικοί παραπονέθηκαν ότι «εκφυλίζεται στο ίδιο πράγμα που επικρίνει».
Αλλά αυτό το αιματηρό έπος δεν αφορούσε κριτική, αλλά μια άγρια σάτιρα του πολιτισμού διασημοτήτων και των ταμπλόιντ. Μέχρι το τέλος, ήταν δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των κακών και των κακών, ή του μακελειού και της διασκέδασης. Το να γίνει αυτό που επέκρινε, όπως μάθαμε τελικά (τουλάχιστον αν το παρακολουθήσατε αρκετές φορές), ήταν εξ ολοκλήρου το θέμα.
17 Dawn of the Dead (1978)
Dawn Associates
Τζορτζ Ρομέρο ήταν ο πλοίαρχος των ταινιών ζόμπι - το αριστούργημά του του 1968, Νύχτα των ζωντανών νεκρών , εξακολουθεί να θεωρείται καθοριστικό επίτευγμα του είδους - οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα περισσότερα είδη κοινού παρακολούθησαν μια ταινία Η αυγή των νεκρών και σκέφτηκα, «Ναι, μια άλλη ταινία σχετικά με τους νεκρούς που ανεβαίνουν από τους τάφους και βασανίζουν τους ζωντανούς». Δεν είναι καν κοντά. Είναι μια μεγάλη μεταφορά ζόμπι για την απρόσεκτη καταναλωτική κουλτούρα μας. Υπάρχει ένας λόγος που βρίσκεται σε ένα εμπορικό κέντρο, όπου οι τέσσερις άνθρωποι κρύβονται καθώς τα ζόμπι περιπλανιούνται στους διαδρόμους μεταξύ εγκαταλελειμμένων καταστημάτων. «Δεν ξέρουν γιατί», λέει ένας από τους ζωντανούς για τους πελάτες ζόμπι. «Θυμούνται απλώς. Θυμηθείτε ότι θέλουν να είναι εδώ ».
18 Φαρενάιτ 451 (2018)
© 2017 - HBO
σκορπιός σε όνειρο
Αν είδατε τα τελευταία προσαρμογή ταινιών του κλασικού Ray Bradbury - αυτό με πρωταγωνιστή Μάικλ Β. Ιορδανία και Μάικλ Σάνον - πιθανότατα είχατε την ίδια παρερμηνεία που κάθε μαθητής γυμνασίου αναγκάστηκε να διαβάσει το μυθιστόρημα Ray Bradbury του 1953: Πρόκειται για κυβερνητική λογοκρισία.
Αχ, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Οπως και Εβδομαδιαία LA έχουν αναφερθεί Πάνω από μια δεκαετία πριν, ο ίδιος ο Μπράντμπουρι προσπάθησε να το ξεκαθαρίσει Φαρενάιτ 451 δεν είναι «ιστορία για κυβερνητική λογοκρισία. Ούτε ήταν μια απάντηση στον γερουσιαστή Τζόζεφ ΜακΚάρθι, του οποίου οι έρευνες είχαν ήδη ενσταλάξει τον φόβο και έπνιξαν τη δημιουργικότητα των χιλιάδων ». Τι είναι λοιπόν; Από τον ίδιο τον συγγραφέα, είναι μια ιστορία «για το πώς η τηλεόραση καταστρέφει το ενδιαφέρον για την ανάγνωση λογοτεχνίας». Ξαφνικά όλο αυτό το κάψιμο βιβλίων έχει πολύ πιο νόημα, έτσι δεν είναι;
19 The Lion King (1994)
Όταν αναφέρετε το κλασικό Disney της 1994 ο βασιλιάς των Λιονταριών , το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όλων είναι το τραγούδι «Hakuna Matata». Θυμάσαι αυτό το τραγούδι, έτσι; Η απλή ανάγνωση του ονόματος ήταν μάλλον αρκετή για να σας κάνει να ξεγελάσετε τη μελωδία. Αυτό είναι ειρωνικό, γιατί η υπόθεση αυτού του τραγουδιού έρχεται σε αντίθεση με το ολόκληρο το μήνυμα της ταινίας.
Δεν πρόκειται για φιλοσοφία χωρίς προβλήματα. Στην πραγματικότητα, το αντίθετο. Πρόκειται για μια ταινία σχετικά με την αντιμετώπιση των σκληρών πραγματικοτήτων, την ανάληψη ευθύνης ακόμα και όταν δεν αισθάνεστε έτοιμοι για αυτήν. Αυτό είναι Κυριολεκτικά Όλο το ταξίδι της Simba. Με άλλα λόγια, αν συνδέεστε Ο βασιλιάς των Λιονταριών με 'χωρίς ανησυχίες για τις υπόλοιπες μέρες σας', έχετε χάσει εντελώς το θέμα. (Ωστόσο, καταλάβατε το σημείο μιας μουσικής σκηνής, η οποία συμβαίνει πολύ πριν η Simba ωριμάσει σε ένα υπεύθυνο λιοντάρι.)
«6» Ο ιδανικός άντρας ή η γυναίκα σου προέρχεται από μια άλλη δεκαετίαΊσως είναι πολύ καιρό, ή ακόμα και φανταστικά, αλλά λαχταράτε το ιπποτικό και την αίγλη που φαινομενικά υποστηρίζονται από παλαιότερες γενιές. Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο ο Τζορτζ Κλούνεϊ και η Σκάρλετ Γιόχανσον, ως οι αντίστοιχες ανδρικές και γυναικείες ενσωματώσεις του Παλιού Χόλιγουντ, εξακολουθούν να γίνονται σεβαστά ως ο ιδανικός άνδρας και γυναίκα. Βοηθά τα αστέρια της ταινίας από τη δεκαετία του '60 και του '70 να έχουν ωριμάσει άψογα και μπορούν πραγματικά να ροκάρουν μια στολή. ' data-recalc-dims = '1' data-lazy-> «6» Ο ιδανικός άντρας ή η γυναίκα σου προέρχεται από μια άλλη δεκαετίαΊσως είναι πολύ καιρό, ή ακόμα και φανταστικά, αλλά λαχταράτε το ιπποτικό και την αίγλη που φαινομενικά υποστηρίζονται από παλαιότερες γενιές. Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο ο Τζορτζ Κλούνεϊ και η Σκάρλετ Γιόχανσον, ως οι αντίστοιχες ανδρικές και γυναικείες ενσωματώσεις του Παλιού Χόλιγουντ, εξακολουθούν να γίνονται σεβαστά ως ο ιδανικός άνδρας και γυναίκα. Βοηθά τα αστέρια της ταινίας από τη δεκαετία του '60 και του '70 να έχουν ωριμάσει άψογα και μπορούν πραγματικά να ροκάρουν μια στολή. ' >Warner Bros. Εικόνες
είκοσι Καζαμπλάνκα (1942)
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου το επέλεξε ως το νούμερο ένα σπουδαιότερες ιστορίες αγάπης που είπαν ποτέ στην οθόνη. Και είναι σίγουρα γεμάτο άφθονο διάλογο που δεν ακούγεται εκτός θέσης σε ένα σύγχρονο rom-com. («Ήταν αυτές οι βόμβες ή απλώς η καρδιά μου χτύπησε;» Θέλω να πω, αλήθεια!) Αλλά στην πραγματικότητα, δεν είναι μια ταινία για τον ρομαντισμό μεταξύ του Ρικ ( Χάμφρι Μπογκάρτ ) και Ilsa ( Ίνγκριντ Μπέργκμαν ). Υπάρχει ένα ειδύλλιο σε αυτό, αλλά είναι σαν να λέμε Σαγόνια αφορά τη σχέση μεταξύ του Roy Scheider και της συζύγου του.
Μην, Λευκός Οίκος είναι πραγματικά μια ιστορία ουδετερότητας και όταν είναι σημαντικό να λάβουμε μέρος. Θυμηθείτε, η ταινία κυκλοφόρησε όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν ακόμη εισέλθει στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρόλο που η ναζιστική Γερμανία δεν έκρυβε ακριβώς την πραγματική τους φύση. Λευκός Οίκος είναι για τον αγώνα ενός ανθρώπου να παραμείνει αμερόληπτος όταν τα πάντα σε αυτόν του λένε ότι είναι καιρός να ενταχθούν με τους καλούς. Και για περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις αγαπημένες σας ταινίες, ρίξτε μια ματιά στο 50 πρωτότυποι τίτλοι για επιτυχημένες ταινίες Δεν είμαστε τόσο ευτυχείς .
Για να ανακαλύψετε πιο εκπληκτικά μυστικά για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας, Κάντε κλικ ΕΔΩ για να μας ακολουθήσετε στο Instagram!
