Μεγαλώνοντας, οι γονείς μου δεν μίλησαν ποτέ οικονομικά με εμένα. Αλλά κατέστησαν σαφή δύο πράγματα: 1. Τα χρήματα ήταν σημαντικά και 2. Τα χειρίστηκαν οι άντρες.
Ο πατέρας μου ήταν αυτός που φρόντιζε όλα τα οικονομικά. Η μητέρα μου συχνά έλεγε ότι «μας έσωσε». Δεν είχα ιδέα οικονομικού γραμματισμού, αλλά δεν πέρασε πολύς καιρός που άρχισα να εξισώνω τους άντρες με τη διάσωση και οικονομική ασφάλεια .
Αν και κέρδισα να ξοδεύω χρήματα μέσω μικροδουλειών και μερικής απασχόλησης ως έφηβος, δεν μίλησα ποτέ για τα κέρδη ή τα έξοδα με τους γονείς μου. Αν μου έλειπαν τα χρήματα, θα τους πήγαινα, αισθάνομαι συγκλονισμένοι - αλλά οι απαντήσεις τους αύξησαν μόνο την ντροπή μου. Αντί να λένε κάτι σαν, «Ας μιλήσουμε για τον προϋπολογισμό», θα έλεγαν, «Πώς πήρατε τα χρήματά σας τόσο γρήγορα;»
Δεν προκαλεί έκπληξη, εγώ δεν είχε αυτοπεποίθηση σχετικά με τα χρήματα όταν πήγα στο κολέγιο. Κατά τη διάρκεια του δευτεροετούς μου έτους, συνάντησα έναν νεαρό άνδρα που προήλθε από ένα πλούσια οικογένεια . Είχε υψηλές επαγγελματικές φιλοδοξίες και σταθερή αντίληψη στα οικονομικά. Μακάρι να μπορούσα να πω ότι δεν εντυπωσιάστηκα από τις ετικέτες στα πουκάμισά του, τα αυτοκίνητα που οδήγησε η οικογένειά του ή από το πολυτελές προάστιο στο οποίο ζούσαν - αλλά ήμουν. Και, κοίταξα από την προσοχή του. Μέχρι τότε, κανείς που δεν είχε ποτέ αυτό το επίπεδο πλούτου δεν είχε δείξει ενδιαφέρον για μένα.
Παντρευτήκαμε αμέσως μετά την αποφοίτηση. Ήμουν ευγνώμων για την εμπιστοσύνη του με τους αριθμούς, καθώς και την εστίασή του στη σκληρή δουλειά και τη δομή. Ένιωσα καθησυχαστικό και οικείο. Σε γρήγορη σειρά, πήγε στο C-Suite, και απολαύσαμε πλούσιος τρόπος ζωής χτισμένο στο τεράστιο εισόδημά του. Είχαμε πράγματα που μπορούν να ονειρευτούν οι περισσότεροι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πολλαπλών σκαφών, συνδρομών κλαμπ γιοτ και διακοπών σε τροπικές περιοχές, κολύμπι στις κοραλλιογενείς υφάλους των αυλών δισεκατομμυριούχων.
Είχαμε ένα δεύτερο, πλήρως επιπλωμένο σπίτι που συχνά καθόταν άδειο. Είχαμε κηπουρούς, τοπία, αρχιτέκτονες, εκτιμητές και αμέτρητους άλλους που μας βοήθησαν να διατηρήσουμε όλα μας υλικό .
Κάθε χρόνο - κάθε σεζόν, ακόμη και - φορούσαμε το πιο πρόσφατο οι τάσεις της μόδας , περνώντας ρούχα σαν να ήταν τίποτα.
Είχαμε ταμιευτήρια, συνταξιοδοτικά ταμεία , και «διασκεδαστικά» κεφάλαια, καθώς και ασφάλιση υγείας και πρόσβαση στην καλύτερη ιατρική περίθαλψη στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, είχαμε ασφάλιση για τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των πολλών αυτοκινήτων και σκαφών μας. Υπήρχαν πάντα αρκετά χρήματα για να συνεχίσουμε τα προχωρημένα πτυχία, και υπήρχαν πάντα πλούσιοι εορτασμοί μόλις τους αποκτήσαμε.
βιβλική έννοια των νομισμάτων στα όνειρα
Επιπλέον, ήμουν σε θέση να ξεκινήσω μια καριέρα ως συγγραφέας, σε μεγάλο βαθμό επειδή δεν έπρεπε να ανησυχώ για τα οικονομικά. Έμοιαζε τόσο πολύ στα χαρτιά, γι 'αυτό αναρωτιόμουν συχνά γιατί, αντί να αισθάνομαι χαρούμενος και ασφαλής, ο πλούτος μας με έκανε να νιώθω όλο και πιο άδειος.
Ο σύζυγός μου μπορούσε μερικές φορές να περάσει 18 ώρες την ημέρα στη δουλειά, και όταν η οικογένεια και οι φίλοι επαίνεσαν την ακούραστη ηθική του, δεν μπορούσα παρά να επαναλάβω τα συναισθήματά τους. Θέλει να παρέχει μια σταθερή πλατφόρμα για να ξεκινήσουμε μια οικογένεια , Σκέφτηκα - μια οικογένεια που ήθελα όλο και περισσότερο να ξεκινήσω.
«Πρέπει να περιμένουμε μέχρι να έχουμε περισσότερες εξοικονομήσεις», είπε. 'Ας περιμένουμε ένα ακόμη έτος.'
Shutterstock / NeagoneFo
Δεν ήταν πολύ καιρό στο γάμο μας που ανέλαβε όλες τις οικονομικές αποφάσεις εντελώς. Αν και με πληρούσε στις επιλογές του, κατέστησε σαφές ότι έπρεπε να ακολουθήσω, ωστόσο τυφλά. «Είναι περίπλοκο», είπε όταν επέμεινα να μάθω περισσότερα για τους αριθμούς. Ήταν χρηματοδότης στο κολέγιο, μου θύμισε, και αυτό ήταν όλο του τιμόνι. Ήμουν μεγάλη επικοινωνία και ξέραμε ότι οι αριθμοί με τρομοκρατούσαν.
Συχνά, είπα στον εαυτό μου ότι με έσωζε από το δικό μου κακές συνήθειες δαπανών - δηλαδή, όταν δεν μου είπε. Η μαμά μου διασώθηκε , Σκέφτηκα, οπότε δεν πρέπει να υπάρχει ντροπή σε αυτό, σωστά; Ωστόσο, ένιωθα σαν αποτυχία σε καθημερινή βάση.
Στην πραγματικότητα, τις περισσότερες μέρες, ξύπνησα νιώθω σαν μια πλήρη απάτη. Ποτέ δεν ήμουν άνετος με το να είμαι πλούσιος. Είχα μηδενικό χρηματοοικονομικό αλφαβητισμό σχετικά με τα κέρδη ή τις αποταμιεύσεις. Και έγινε όλο και πιο ξεκάθαρο ότι το δικό μου ορισμός της ασφάλειας δεν ευθυγραμμίστηκε με το σύζυγό μου. Ενώ φαινόταν να βλέπει την ασφάλεια ως «παροχή», την έβλεπα ως «οικειότητα». Ήθελα να κρατήσω τα χέρια και να νιώσω το σώμα του δίπλα μου, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με έναν εργασιομανή. Περισσότερο από χρήματα ή οικονομική ελευθερία, ήθελα τον άντρα μου - αλλά σύντομα έγινε σαφές ότι ήταν παντρεμένος με την καριέρα του.
Απίστευτα, βρήκα τον εαυτό μου ζηλεύοντας τους παντρεμένους φίλους μου που πίεζαν και χύνονταν τα οικονομικά τους μαζί, οι οποίοι είχαν προϋπολογισμό και έκριναν ο ένας τον άλλον υπόλογο. Ζήλευα για το πόσο ευάλωτα και οικεία ήταν μεταξύ τους με τρόπους που, για μένα, είχαν μεγάλη σημασία.
Ένας φίλος που αγωνίστηκε οικονομικά μου είπε για αυτήν Άυπνες νύχτες με τον σύζυγό της, κρατώντας ο ένας τον άλλον, προσευχόμενοι το χρέος τους. Ποτέ δεν μπήκα στον σύντροφό μου για αυτά ή άλλα τέτοια πράγματα. Ξέρω ότι πίστευε ότι έκανε ό, τι είναι δυνατόν για εμάς. Στην πραγματικότητα, απλά δεν ήταν εκεί.
Τα χρήματα μας μετέτρεψαν σε ειδικούς στον τομέα της εφοδιαστικής, λειτουργώντας από ό, τι έμοιαζε ξεχωριστά νησιά . Περάσαμε λίγο έως καθόλου χρόνο για συνύπαρξη ή απόλαυση το ένα το άλλο ως ζευγάρι. Καθώς το εισόδημα και τα περιουσιακά στοιχεία αυξήθηκαν, έτσι και το χάσμα μας. Ναι, είχα περισσότερα χρήματα από ό, τι είχα ονειρευτεί, αλλά ένιωσα συναισθηματικά χρεοκοπημένος.
όμορφα πράγματα να πεις σε ένα κορίτσι
Μετά από επτά χρόνια γάμου, ο σύζυγός μου ήταν τελικά αρκετά ικανοποιημένος με τις οικονομικές προοπτικές μας ξεκινήστε μια οικογένεια . Είχαμε δύο παιδιά και, καθώς μεγάλωναν, έτσι και ο μισθός του συντρόφου μου - μαζί με το χρόνο που πέρασε μακριά από την οικογένειά μας. Τρελαίνω τώρα όταν σκέφτομαι τι μου είπε όταν φώναξα για τα παιδιά που χρειάζονται περισσότερο ποιοτικό χρόνο μαζί του: «Θα έχουμε τόσα πολλά χρήματα όταν συνταξιοδοτούμε», είπε. «Θα μπορέσουμε να κάνουμε ό, τι θέλουμε και θα κοιτάξουμε πίσω αυτή τη φορά και θα χαρούμε να το κολλήσουμε». Άφησα τον εαυτό μου να τον πιστέψει.
Μέχρι τη στιγμή που φτάσαμε στην 10ετή επέτειο, είχαμε μετακινηθεί στο πάνω δέκατο του ένα τοις εκατό . Και όμως, δεν άργησε να αρχίσει να αυξάνεται η δυσαρέσκεια μου. Θα χαρούμε να σταματήσω την καριέρα μου για να αποκτήσω παιδιά και να υποστηρίξω τις προσπάθειές του κατά τη διάρκεια έξι ετών απόφοιτου σχολείου, αλλά τον παντρεύτηκα για να είναι ο σύντροφός του, όχι ένας μοναχικός πρωτοπόρος. Ζητούσα συνεχώς συγνώμη που ξόδεψα πάρα πολύ - για παντοπωλεία, για ρούχα, για δώρα που δώσαμε σε άλλους - μόνο για να παρακολουθήσω ένα ακόμη σκάφος να εμφανίζεται στο δρόμο μας, ένα άλλο ακριβό ηλεκτρικό εργαλείο να εμφανίζεται στο υπόγειο, ένα άλλο φανταχτερό αυτοκίνητο, μια άλλη περίπτωση πρόστιμο κρασί, ένα άλλο αγωνιστικό ποδήλατο.
Ξόδεψα το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού που μου έδωσε σε καθημερινές ανάγκες όπως οικιακές προμήθειες, εκπαίδευση και πράγματα για τα παιδιά, αλλά συχνά περιέγραφε τις επιλογές μου ως «υπερβολικές» ή «ανεύθυνες». Θα μπορούσα να νιώσω την απογοήτευσή του κάθε φορά που κοίταζε τους λογαριασμούς μας, αναστέναξε και είπε, «Πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση». Αλλά δεν ήταν ποτέ παραγωγική ή συνεργατική - ποτέ το είδος της συζήτησης που χρειαζόμουν ή ήλπιζα ότι θα ήταν.
Αρκετές φορές είπα ότι είχα επιτέλους αρκετά, που ένιωθα ασεβής όταν αρνήθηκε να μιλήσει για τα οικονομικά ή να συναντηθεί με εμένα και τον λογιστή. Και όπως θα έφτανα στο σημείο της μη επιστροφής, θα έκανε κράτηση άλλου 20.000 $ διακοπές σε μια προσπάθεια να με καταπλήξει. Τότε, ο δυσλειτουργικός κύκλος της ντροπής θα ξεκινούσε και πάλι πριν τα μαυρίσματα μας εξασθενίσουν.
Συριακός / Σάτστερκ
Τελικά, η σύγχυση μου μετατράπηκε σε πικρία και θυμό όταν αναγνώρισα τη συνεχή ντροπή του για αυτό που ήταν: έλεγχος. Ίσως να μην ήμουν σοφός στους τρόπους εξοικονόμησης και δαπανών του, αλλά ήθελα να προσπαθήσω να το καταλάβω. Οι προσπάθειές μου να ενθαρρύνω τη συμβουλευτική και τις κοινές συναντήσεις με τους οικονομικούς μας συμβούλους απορρίφθηκαν. Συνειδητοποίησα ότι ο γάμος μου δεν βασίστηκε σε αγάπη ή δέσμευση, αλλά σε δολάρια και κατάσταση.
Ξέρω τώρα ότι είχε αναλάβει από πού έφυγε ο πατέρας μου, διαχειριζόταν όλα τα χρήματα και άφησε τον οικονομικό μου μυρό σταθερό στην ίδια, αναισθητοποιημένη άσκηση τριών βημάτων για δεκαετίες:
ονειρεύομαι να κουρευτώ
- Περάστε και υπάρξτε μέχρι την επόμενη συνομιλία «έρχονται στον Ιησού» με τον υπεύθυνο.
- Βιώστε βαθιά ντροπή αφού σας ζητηθεί να περάσετε «πιο έξυπνα» (ή λιγότερο) χωρίς χάρτη πορείας ή συζήτηση.
- Αποδεχτείτε τη συγχώρεση του άντρα και ξεκινήστε τον κύκλο από την αρχή.
Μια μέρα, μιλούσα με την αδερφή μου, η οποία είχε χτίσει μια ιδιωτική ιατρική πρακτική, αλλά έζησε ακόμα μισθό για να πληρώσει. Ξαφνικά, μου είπε, «Είσαι το πιο πλούσιο άτομο που γνώρισα ποτέ». Με εκπλήσσει. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, δεν θεωρούσα τον εαυτό μου «πλούσιο», επειδή δεν είχα καλή σχέση με τα χρήματα. Με έκανε άβολα και ντροπή. Τότε τελικά καταγράφηκαν όλα: Δεν ήθελα αυτήν τη ζωή.
Μετά από 20 χρόνια γάμου, ο σύζυγός μου και εγώ τελικά χώρισε . Σε ένα σημείο, τον ρώτησα γιατί πίστευε ότι τα πράγματα δεν λειτούργησαν. «Πιθανότατα έπρεπε να φύγω περίπου το 10ο έτος», είπε, «αλλά έμεινα για τα παιδιά». Εκ των υστέρων, έπρεπε να φύγω και νωρίτερα. Είπα στον εαυτό μου ότι έπρεπε να μείνω, για το καλύτερο ή το χειρότερο, και δεν μπορούσα να αφήσω τον εαυτό μου να δει πόσο άσχημα ήταν πραγματικά.
Βασιζόμασταν στα χρήματα για να μας κάνουν ευτυχισμένους, και στο τέλος, αυτό τελικά μας χώρισε.
Τώρα ξέρω ότι, ενώ ο πλούτος μπορεί να διασφαλίσει έναν ασφαλή και άνετο τρόπο ζωής, δεν μπορεί ποτέ να εγγυηθεί τα πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία: σεβασμός, οικειότητα, υγιή επικοινωνία και αληθινή αγάπη. Τα χρήματα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις παλιές πληγές ή να ξεμπερδέψουν το παρελθόν. Και, όπως λέει το παλιό ρητό, δεν θα σας κρατήσει ζεστό τη νύχτα. Πιστέψτε με, το ξέρω.
Από το διαζύγιο μας πριν από λίγα χρόνια, έχω αφιερώσει χρόνο για να μάθω για τα οικονομικά και ήταν μια δύσκολη αλλά απολύτως απελευθερωτική διαδικασία. Συνήθιζα να αισθάνομαι φανατικός και παγιδευμένος. Τώρα, νιώθω δυνατός, δυνατός, χαρούμενος και ελεύθερος. Έχω τον έλεγχο των οικονομικών μου τώρα και παρόλο που δεν είναι εύκολο, δεν θα άλλαζα αυτή τη ζωή για τίποτα. Και, τελικά, συνειδητοποίησα ότι η μόνη αληθινή ασφάλεια που μπορεί να έχει προέρχεται από μέσα μας.
Και αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερες προσωπικές ιστορίες για το γάμο, ρίξτε μια ματιά Παντρεύτηκα μια νεότερη γυναίκα. Εδώ γιατί το λυπάμαι .
Για να ανακαλύψετε πιο εκπληκτικά μυστικά για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας, Κάντε κλικ ΕΔΩ για να μας ακολουθήσετε στο Instagram!
