Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη ζωή πριν τεχνολογία . Τι γίνεται αν έπρεπε να πάρετεμέσα σε μια μέρα χωρίς το Διαδίκτυο ; Τι γίνεται με ένα οδικό ταξίδι χωρίς τους Χάρτες Google; Ή να πάρει δώρα σε μια πρέζα χωρίς Amazon; Ότι όλα ακούγονται σχεδόν αδύνατα αυτές τις μέρες. Αλλά όχι μόνο το κάναμε πριν από μερικές δεκαετίες, μερικοί από εμάς χάνουμε ακόμη και αυτές τις πιο απλές στιγμές. Καταφέραμε να πετύχουμε το ίδιο, αλλά το κάναμε λίγο διαφορετικά.
Οι σύγχρονες σύγχρονες ανέσεις είναι εύκολο να θεωρηθούν δεδομένες, αλλά είναι σημαντικό κοίτα πίσω πόσο μακριά έχουμε φτάσει. «Υπάρχει ένα υπέροχο ρητό ότι αν δεν ξέρουμε από πού προέρχονται, πώς μπορούμε να ξέρουμε πού πηγαίνουμε;» λέει η Francine Cefola, συν-συγγραφέας του νέου βιβλίου Πες το στο μέλλον . «Πιστεύω ακράδαντα ότι μαθαίνουμε από το παρελθόν και αν αγνοήσουμε πράγματα που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε επειδή φαίνεται πολύ αρχαϊκό ή αργό ή μη παραγωγικό, χάνουμε να καταλάβουμε πώς φτάσαμε στο σημείο που είμαστε σήμερα».
Σε περίπτωση που δεν θυμάστε τη ζωή προτού η τεχνολογία αναλάβει και έκανε τα πάντα πιο εύκολα, εδώ είναι μια ματιά για το πόσο διαφορετικός ήταν ο κόσμος τον 20ο αιώνα.Και για περισσότερα σχετικά με το πόσο έχουμε φτάσει, Αυτό ήταν το ραντεβού που μοιάζει περισσότερο από 50 χρόνια πριν .
1 Πριν από το GPS, χρησιμοποιήσαμε ατλάντες για να μας ταξιδέψουν.
όνειρα για μεγάλα κύματα
Όποιος έκανε πολλά οδικά ταξίδια τον 20ο αιώνα δεν είχε Χάρτες Google εύχρηστος. Αντ 'αυτού, έπρεπε να πάρουμε τους atlases μας για τη βόλτα.Σπειροειδείς και πάνω από 160 σελίδες, αυτοί οι άτλαντες περιείχαν πληροφορίες αυτοκινητοδρόμων και δρόμων και στις 50 πολιτείες. Αλλά η πλοήγηση από το σημείο Α στο σημείο Β ήταν ακόμα δύσκολη. Και επειδή οι άτλαντες ενημερώνονταν μόνο μία φορά το χρόνο, οι πληροφορίες δεν ήταν πάντα ακριβείς.
Ο Peter Dalbis, 76 ετών, από το Oak Park, Illinois, θυμάται να βρίσκεται στον ανοιχτό δρόμο, καθοδηγούμενος μόνο από τον οδικό άτλαντα του Rand McNally. «Μερικές φορές λείπουν δρόμοι», είπε ο Ντάλμπις. 'Ή ένας δρόμος στον χάρτη που δεν υπήρχε τεχνικά. Αλλά θα το καταλάβαμε. Δεν μπορείς να είσαι εφησυχασμένος με έναν άτλαντα, όχι με αυτούς που βάλτε όλη τους την εμπιστοσύνη σε ένα GPS . Ποτέ δεν οδηγήσαμε ένα αυτοκίνητο σε ένα βάλτο, επειδή ο Rand McNally μας είπε, θα σας πω πολλά. '
Εάν ένας άτλας δεν είχε ποτέ σημαντικές ταξιδιωτικές πληροφορίες, ο Dalbis λέει ότι θα έφερνε στο κέντρο των επισκεπτών. «Ήξεραν την ακριβή αλλαγή που χρειαζόσασταν για τα διόδια, και αν υπήρχε κάποια κατασκευή μπροστά πρέπει να ανησυχούμε», είπε. «Μετά από μια κουραστική μέρα στο δρόμο, θα ήταν ωραίο να ακούσω μια άλλη ανθρώπινη φωνή. Επιπλέον, είχαν και χάρτες. Δωρεάν χάρτες! '
2 Πριν από e-mail ή γραπτά μηνύματα, γράψαμε γράμματα.
Σάττερκοκ
Εάν θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα σε κάποιον χωρίς να μιλήσετε πραγματικά μαζί του πριν από τη δεκαετία του 2000, θα έπρεπε να του γράψετε ένα γράμμα. Ναι, ένα γράμμα - με το χέρι, με χαρτί και στυλό ή μολύβι. Και έπειτα έπρεπε να πάτε στο πλησιέστερο ταχυδρομείο για να αγοράσετε γραμματόσημα.
Τα μηνύματα περιλάμβαναν λίγο περισσότερη προσπάθεια και πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι ήταν ένας υγιέστερος τρόπος επικοινωνίας. «Τα γράμματα ήταν πάντα ένας καλός τρόπος για να δείξουμε σε κάποιον όταν λείπει ότι σκέφτεστε γι 'αυτούς», είπε ο Mike Stouffer, του Wausau του Ουισκόνσιν. CNN , αναφερόμενος στις σημειώσεις που έστειλε στη σύζυγό του Μπόμπι στις αρχές της δεκαετίας του 1990. «Βοήθησαν τη σχέση μας να αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό».
Ο Floridian Uf Tukel είπε στο CNN: «Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει τον ενθουσιασμό και τη συγκίνηση της λήψης και του ανοίγματος μιας προσωπικής επιστολής».
3 Πριν από το Wi-Fi, χρησιμοποιήσαμε μια τηλεφωνική γραμμή για σύνδεση στο Διαδίκτυο.
Σάττερκοκ
Πολύ πριν το Wi-Fi ήταν πραγματικότητα, ο μόνος τρόπος για σύνδεση στο διαδίκτυο ήταν με πρόσβαση μέσω Internet μέσω τηλεφώνου.Margaret Weiss, προπονητής ζωής και οικονομικών στο Νιου Τζέρσεϋ, που θυμάται στις Quora για τις πρώτες μέρες του Διαδικτύου. «[Θα χρειαζόσασταν] μια κανονική σταθερή γραμμή, την οποία θα βγάζατε στη συνέχεια από την πρίζα και θα συνδέατε το καλώδιο στο μηχάνημά σας», έγραψε. Θα χρειαστείτε επίσης μια μηνιαία συνδρομή στο Διαδίκτυο. Και το 1998, θα σας κοστίσει 21,95 $ το μήνα για απεριόριστη σύνδεση με την AOL.
Ο Christopher Burke, προγραμματιστής λογισμικού από το Σιάτλ,έγραψε στις Quora για την ταλαιπωρία των ημερών μέσω τηλεφώνου μέσω τηλεφώνου. 'Εάν έχετε μόνο μία τηλεφωνική γραμμή, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι κανένας άλλος στο σπίτι δεν θα πάρει το τηλέφωνο για να καλέσετε ενώ είστε συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο, διαφορετικά η σύνδεσή σας θα' πέσει 'και θα πρέπει να καλέσετε ξανά », Θυμάται.
«Ορισμένες πόλεις είχαν μόνο έναν ή δύο αριθμούς κλήσης, κάθε μία συνδεδεμένη σε ένα σύστημα εναλλαγής και μια τράπεζα με 10 ή 100 μόντεμ. Έτσι, κατά τη διάρκεια των πολυάσχολων ημερών της ημέρας, ίσως να μην μπορείτε να συνδεθείτε στο Διαδίκτυο καθόλου επειδή όλα τα μόντεμ χρησιμοποιούνταν από άλλους χρήστες. ' Και όλοι θυμούνται το θόρυβος θα ακούγατε καθώς κάνατε κλήση.
4 Πριν από τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, περιμένουμε μια εβδομάδα για την ανάπτυξη της ταινίας.
Σάττερκοκ
Η είσοδος της κάτοικος της Φλόριντα, Barbara Lichtenwalter στη φωτογραφία έγινε με μια φωτογραφική μηχανή Beseler Topcon Automatic 100. (Ο εγχειρίδιο του αρχικού χρήστη έχει μήκος 60 σελίδων και περιέχει λεπτομερείς οδηγίες για τα πάντα, από ταχύτητα κλείστρου, έως βάθος γραφημάτων απόστασης πεδίου, έως τη διαδικασία 11 βημάτων για τη φόρτωση της κάμερας.) «Μου χρειάστηκαν εβδομάδες για να μάθω πώς να πάρω μια αξιοπρεπή φωτογραφία ,' είπε.
Και με την ταινία, το να βλέπεις ό, τι φωτογράφησες ήταν τίποτα άλλο παρά άμεσο. 'Ταχυδρομήσατε την ταινία ή την πήρατε σε έναν προγραμματιστή ταινιών και θα την πάρετε ξανά περίπου μια εβδομάδα. Τότε θα δείτε αν είχατε κάτι στο επίκεντρο ή τα σωστά χρώματα », εξήγησε.
Τούτου λεχθέντος, ακόμη και την ίδια μέρα, θα μπορούσατε ακόμα να πάρετε μια «selfie» είδη, αρκεί να ήσασταν γρήγοροι και η κάμερά σας ήταν εξοπλισμένη με χρονοδιακόπτη. 'Θα μπορούσατε να στηρίξετε [την κάμερα] και να τρέξετε προς το σημείο όπου στόχευε και μια εβδομάδα αργότερα θα μάθετε αν ήσουν στη φωτογραφία , 'Είπε ο Λίχτενβαλτερ.
5 Πριν από το Venmo, χρησιμοποιούσαμε μετρητά ή επιταγή για να πληρώσουμε φίλους.
Σάττερκοκ
Η λήψη χρημάτων σε έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας τις ημέρες πριν από την Venmo απαιτούσε πάντοτε πρόσωπο με πρόσωπο επαφή. «Εάν χρωστάτε σε κάποιο άτομο 20 δολάρια, θα έπρεπε να πάρετε το φυσικό νόμισμα - είτε από ATM είτε περπατώντας στο υποκατάστημα της τράπεζάς σας και ζητώντας απόσυρση από έναν από τους ταμίες», εξήγησε ο Chad S. του Πόρτλαντ του Όρεγκον. 'Και τότε έπρεπε φέρε τα μετρητά στο άτομο στο οποίο το χρωστάτε και το παραδώστε απευθείας σε αυτά. '
Ή θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε μια επιταγή. Αλλά αυτό, όπως είπε ο Τσαντ, «ένα πράγμα». «Πλήρωσα πολλά χρέη παραδίδοντας στους ανθρώπους μια προσωπική επιταγή. Αλλά δεν έχει την αμεσότητα μετρητών », εξήγησε. «Πρέπει να φέρουν αυτή την επιταγή στην τράπεζά τους, να υπογράψουν το πίσω μέρος της και να συμπληρώσουν μια φόρμα κατάθεσης και, στη συνέχεια, να περιμένουν έως και τρεις ημέρες, και μερικές φορές πολύ περισσότερο, για να εκκαθαριστούν τα χρήματα στον λογαριασμό τους».
όνειρο για εμετό αίματος
Τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα αν ζούσατε σε διαφορετική πόλη από το άτομο στο οποίο προσπαθούσατε να στείλετε χρήματα. «Θα μπορούσατε να τους στείλετε μια επιταγή», είπε. «Θα μπορούσατε επίσης να τους στείλετε μετρητά, κάτι που κάποτε έκαναν οι παππούδες μου, αλλά αυτό ήταν πάντα επικίνδυνο. Θυμάμαι τους γονείς μου που μου έλεγαν: 'Αν πρόκειται να στείλετε χρήματα σε μετρητά, βεβαιωθείτε ότι δεν θα είναι ορατό μέσω του φακέλου.' Έτσι, θα τυλίγαμε μετρητά σε χαρτί ή μια ευχετήρια κάρτα ή κάτι για να το κρύψουμε. ' Και, πάλι, υπήρχε αναμονή. «Ένα γράμμα θα μπορούσε να πάρει αρκετές μέρες για να φτάσει σε κάποιον», είπε ο Τσαντ. «Και μερικές φορές εβδομάδες.»
6 Πριν από τα ηλεκτρονικά τσιγάρα, το κάπνισμα ήταν μια πολύ διαφορετική εμπειρία.
Πριν από λίγο καιρό δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά τσιγάρα και ατμοί, αλλά τα πράγματα άλλαξαν τόσο γρήγορα.Επί Quora , Kevin Bryant, Βρετανός που Κόψε το κάπνισμα μετά από 25 χρόνια, θυμάται το δικό τουαγαπημένο μέρος του καπνίσματος: «η ικανοποίηση του ξετυλίγματος ενός νέου πακέτου». Συνέχισε: «Το τσαλάκωμα του γύρω περιτυλίγματος, η μυρωδιά του φρέσκου καπνού - η μυρωδιά [ ούτω ] της ενηλικίωσης, της επιλογής, της ελευθερίας, της χαλάρωσης. '
Ο Bryant έγραψε επίσης για το πλαίσιο στο οποίο καπνίζει (δηλαδή, σε εσωτερικούς χώρους), το οποίο επιτρεπόταν σε μεγάλο βαθμό σε μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ μέχρι τη δεκαετία του 2000. Θυμήθηκε ότι πήγε σε μια παμπ και πήρε «μια πίντα ζεστής βρετανικής μπύρας, κουβεντιάζοντας για το σοβαρό και ασήμαντο στην καπνιστή ατμόσφαιρα με το jukebox να ξεφλουδίζει».
7 Πριν από την αποθήκευση iCloud, εκτυπώσαμε τα παντα .
Ακόμα και όταν οι προσωπικοί υπολογιστές έγιναν ο κανόνας στα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990, εξακολουθούσαμε να μην εμπιστευόμαστε πλήρως την τεχνολογία για να διατηρούμε τα αρχεία μας ασφαλή. Έτσι, εάν υπήρχε ένα σημαντικό έγγραφο στο οποίο χρειάζεστε απολύτως πρόσβαση, θα το εκτυπώσατε σε χαρτί.
Επί Quora , Ο κάτοικος της Αριζόνα Tom Crosley υπενθύμισε ότι το γραφείο του πατέρα του «αναλήφθηκε με αρχειοθέτηση». Πρόσθεσε ότι ο μπαμπάς του«Είχε επίσης ένα χρηματοκιβώτιο, παρόμοιο με αυτό που βρέθηκε στις τράπεζες, και ήταν γεμάτο με περισσότερα ντουλάπια αρχειοθέτησης. Το χρηματοκιβώτιο δεν ήταν εκεί λόγω ανησυχίας για κλοπή, αλλά επειδή ήταν αλεξίπυρο. 'Ο πατέρας του Crosley απασχολούσε ένα πλήρες προσωπικό αρχειοθέτησης αρμοδιοτήτων του οποίου η μόνη δουλειά ήταν να «ανακτήσει, να αρχειοθετήσει και να ενημερώσει τα αρχεία που διατηρούνται σε αυτά τα γραφεία».
8 Πριν από το Netflix, έπρεπε να φύγουμε από τα σπίτια μας για να δούμε ταινίες.
Σάττερκοκ
Η προβολή της πιο καυτής νέας ταινίας κατά τον 20ο αιώνα δεν ήταν τόσο εύκολη όσο η ροή στη δική σας smartphone ή να το προσθέσετε στο δικό σας Ουρά Netflix .
«Έπρεπε να πάτε σε ένα θέατρο», εξήγησε ο Adam Cole από την Ατλάντα. Αν δεν τραβήξατε μια ταινία κατά την αρχική της προβολή, θα πρέπει να περιμένετε να προβληθεί στην τηλεόραση «σε μια τροποποιημένη μορφή με εμπορικές διακοπές», επεσήμανε ο Cole. Αυτό θα διαρκέσει μήνες… ή ακόμα και χρόνια!
Για παράδειγμα, Πόλεμος των άστρων , η οποία κυκλοφόρησε αρχικά στις 25 Μαΐου 1977, δεν ήταν διαθέσιμη για συνδρομητές pay-per-view μέχρι το 1982 και δεν ήρθε στο HBO μέχρι το 1983. Αυτό είναι εξαετής Περίμενε! «Το θέατρο ήταν πραγματικά ο μόνος τρόπος για να δεις πραγματικά μια ταινία όπως έπρεπε να το δεις», είπε ο Cole. «Στάθηκα στη γραμμή για δύο ώρες για να πάρω ένα εισιτήριο Η αυτοκρατορία χτυπά πίσω , και στη συνέχεια στάθηκε σε άλλη γραμμή για μιάμιση ώρα για να μπει στο θέατρο. '
9 Πριν από DVR, κατ 'απαίτηση ή υπηρεσίες ροής, έπρεπε να παρακολουθήσουμε τις αγαπημένες μας εκπομπές ζωντανά.
Paosun Rt / Shutterstock
Το πιο πρόσφατο με τα μέσα της δεκαετίας του '00, αν δεν ήσασταν διαθέσιμοι για να παρακολουθήσετε το δικό σας αγαπημένη τηλεοπτική εκπομπή ζωντανά, ήσασταν τυχεροί. Δεν υπήρχε υπηρεσία Hulu ή On Demand για να την πιάσει την επόμενη μέρα.
Η μόνη επιλογή σας στη δεκαετία του '80 και του '90 ήταν να προσπαθήσετε να ηχογραφήσετε το επεισόδιο που ήξερα ότι θα σας έλειπε μέσω του βίντεο. Αλλά ακόμη και αυτό δεν ήταν σίγουρη επιτυχία. Όπως εξήγησε ένας σχολιαστής MetaFilter «Το βίντεο δεν είχε το δικό του δέκτη και χρειάστηκε το κουτί καλωδίων και δεν υπήρχε επικοινωνία μεταξύ των συσκευών», έγραψε. Ως αποτέλεσμα, «θα πρέπει να ρυθμίσετε το κανάλι στο κουτί καλωδίων και μετά το χρονόμετρο στο βίντεο. Χτυπήστε είτε επάνω, και χάνετε το σόου σας. ' Όποιος γεννήθηκε πριν από το 1990 πιθανότατα θυμάται αυτό το συναίσθημα που έπληξε το έντερο 90210 δεν καταγράφετε ή μαθαίνετε ότι οι γονείς σας είχαν καταγράψει το αγαπημένο σας επεισόδιο ενώ προσπαθούσατε να ηχογραφήσετε NYPD Μπλε .
10 Πριν από τα tablet, παίξαμε όλα τα παιχνίδια αυτοκινήτων μαζί.
Σάττερκοκ
Το να διασκεδάζετε ένα παιδί κατά τη διάρκεια ενός οδικού ταξιδιού περιελάμβανε λίγο περισσότερη δημιουργικότητα πριν από δεκαετίες από το να του δώσετε ένα tablet. «Όταν ήμουν νεότερος, θα παίζαμε μονοθέσιο παιχνίδια με τους γονείς μας », Είπε ο ιθαγενής του Ιλλινόις Κρίστοφερ Τριφύλιο. «Ο πατέρας μου θα το έκανε σκεφτείτε έναν αριθμό μεταξύ ενός και 100 και θα μαντέψαμε. Θα έλεγε «υψηλότερο» ή «χαμηλότερο» έως ότου το πήραμε σωστά. »
«Όταν κάναμε αεροπορικά ταξίδια, φέρναμε πάντα βιβλία και ένα ολόκληρο σακίδιο γεμάτο με χρωματιστά βιβλία, κραγιόνια και χρωματιστά μολύβια. Ήταν διασκεδαστικό να είσαι δημιουργικός », θυμάται ο Τριφύλιο. «Ο καθένας από εμάς θα προσπαθούσε να δείξει ότι ήμασταν οι καλύτεροι στο χρωματισμό. Τότε θα τραβήξαμε φωτογραφίες ο ένας τον άλλον, ο οποίος συνήθως είχε πολλά γέλια αφού κανένας από εμάς δεν ήταν καλλιτέχνες. '
Το μικρό είναι ότι τα παιδιά έπρεπε να διασκεδάσουν. «Θυμάμαι να περνάω όλο το χρόνο μου κοιτάζοντας τα μεγάλα παράθυρα του αυτοκινήτου μας για να δω τι θα μπορούσα να δω», θυμάται η Laura Warfel του Σικάγο. «Αν τυχαία οδηγούσαμε τη νύχτα, θα ανέβαζα τον εαυτό μου για να κοιτάξω το φεγγάρι και τα αστέρια».
11 Πριν από το Kindles, έπρεπε να πάμε στη βιβλιοθήκη.
Δεν υπήρχε επίσης ανάγνωση κατά τη διάρκεια ταξιδιού με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο, εκτός αν θυμηθήκατε να συσκευάσετε ένα φυσικό βιβλίο. Και αν δεν είχατε δικό σας, έπρεπε να κατευθυνθείτε στη βιβλιοθήκη.«Τα βιβλία ήρθαν σε όλα τα μεγέθη και θα μπορούσατε να τα δανειστείτε από μια βιβλιοθήκη», θυμάται ο Cefola. Αλλά fiαυτό τέλειο βιβλίο απαιτούσε μια κατανόηση του πώς τακτοποιήθηκαν σε μια βιβλιοθήκη. 'Τα βιβλία της βιβλιοθήκης τακτοποιήθηκαν από το Dewey Decimal System - ένα σύστημα αρίθμησης για να βάλουν βιβλία στο αντίστοιχο είδος τους', εξήγησε η Cefora.
δροσερά έργα για να κάνετε στο σπίτι
Ο Chris Coleman, βιβλιοθηκονόμος με έδρα το Thousand Oaks της Καλιφόρνια, παρείχε τα εξήςεξήγηση στο Quora .'Για κάθε κομμάτι της συλλογής, μια χάρτινη κάρτα πληκτρολογείται με τις πληροφορίες του αντικειμένου. … Για να εντοπίσει ένας πελάτης ένα αντικείμενο, κοιτάζει τα αρχεία και ταξινομεί τις κάρτες », σημείωσε. 'Όταν ένας προστάτης βρίσκει μια κάρτα που ταιριάζει με την επιλογή που θέλει, μπορεί να τη χρησιμοποιήσει για να εντοπίσει το αντικείμενο στη συλλογή. Στη συνέχεια, φέρνουν τόσο την κάρτα όσο και το αντικείμενο στο γραφείο κυκλοφορίας, όπου παίρνουν την κάρτα και την τοποθετούν σε αρχείο με ημερομηνία, εισάγουν κάρτα με ημερομηνία λήξης και επιστρέφουν το αντικείμενο στον προστάτη. '
Σαφώς, το Kindle ήταν απλώς το υλικό του επιστημονική φαντασία εκείνες τις μέρες.
12 Πριν από τους ιχνηλάτες γυμναστικής, δεν σκεφτήκαμε ποτέ τους καρδιακούς παλμούς μας.
Σάττερκοκ
Η παρακολούθηση της φυσικής κατάστασης του 20ού αιώνα ήταν πολύ λιγότερο ακριβής από ό, τι έχουμε συνηθίσει σήμερα. «Η μόνη φορά που παρακολούθησα τη φυσική μου κατάσταση ήταν στο γυμναστήριο», υπενθύμισε ο New Yorker Ron S. «Αυτή είναι η μόνη φορά που αναρωτήθηκα πόσα βήματα έκανα ή κάτι τέτοιο. Και το δικό μου ΠΑΛΜΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ Θεέ μου, δεν νομίζω πάντα το σκέφτηκα. Αυτό έλεγχε ο γιατρός σας κατά τη διάρκεια μιας ετήσιας εξέτασης. Δεν είναι κάτι που παρακολουθείτε καθημερινά. Αυτό θα ήταν τρελό για εμάς. '
Η Cefola είπε ότι τα περισσότερα από τα άτομα που γνώριζε κατά τη διάρκεια αυτών των ιχνηλάτης γυμναστικής οι μέρες «δεν ήταν τόσο αφιερωμένες στην άσκηση. Ήταν ένα εργαλείο απώλειας βάρους προκειμένου Υγιεινη ζωη . Υπήρχαν ιδιωτικά γυμναστήρια στα οποία θα μπορούσατε να ανήκετε και να χρησιμοποιήσετε τον εξοπλισμό τους, όπως ο Jack LaLanne ή ο Vic Tanny's, ή θα μπορούσατε να αγοράσετε ένα μικρό σετ αλτήρων για οικιακή χρήση. Αλλά το περπάτημα και η άσκηση στο σπίτι ήταν για «ξηρούς καρπούς» και bodybuilders.
13 Πριν από τα υφάσματα, δεν καταλάβαμε ότι τα ρούχα θα μπορούσαν να έχουν «σύστημα ψύξης».
Σάττερκοκ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ Νιου Γιορκ Ταιμς ιστορία για ' ρούχα εποχής του διαστήματος «από το 1983 περιελάμβανε μια κεφαλή φτιαγμένη με« ελαφρύ μονωτικό υλικό και ειδικό τζελ ψύξης »που θα μπορούσε να« μειώσει τη θερμοκρασία στο μέτωπο κατά 30 μοίρες και έτσι να μειώσει την απώλεια εφίδρωσης και την ταλαιπωρία του εντατική άσκηση '
πώς να πω αν η γυναίκα μου με απατά
Ωστόσο, σύμφωνα με τον εφευρέτη της κεφαλής, οι πελάτες δεν αναζητούσαν ενεργά ρούχα προπόνησης που απωθούν τον ιδρώτα . «Οι άνθρωποι μπαίνουν στο Bloomingdale's και βλέπουν ένα από τα κορδέλα μου για 14,95 $ και πιστεύουν ότι είναι μόνο ένα κορδέλα», είπε στο Φορές . 'Δεν ξέρουν ότι είναι ένα σύστημα ψύξης.'
14 Πριν από το Instagram, το fashion inspo προήλθε από τα ίδια τα καταστήματα.
Ίνσταγκραμ
«Μάθαμε ποιο ήταν το ωραίο νέο πράγμα που φορούμε διαβάζοντας περιοδικά μόδας ή παρακολουθώντας μουσικά βίντεο», δήλωσε η Heather G. του Winston-Salem, Βόρεια Καρολίνα. 'Αλλά ίσως ο πιο άμεσος τρόπος για να μάθουμε τι ήταν μοντέρνο ήταν τα πολυκαταστήματα.'
Σημαντικές αλυσίδες όπως οι Hudson, Marshall Field's, Macy's, T.J.Maxx, JCPenney και Montgomery Ward δεν παρείχαν μόνο τις τελευταίες μάρκες ρούχων, αλλά και χρησίμευαν ως γκουρού. «Η κόρη μου γελάει με αυτό, αλλά πραγματικά έκανα πολλές από τις επιλογές μόδας μου με βάση αυτό που φορούσαν τα μανεκέν στο Montgomery Ward», είπε η Heather. «Το κατάστημα προσπάθησε πολύ να δημιουργήσει αυτές τις διοράματα. Τα μανεκέν θα αλληλεπιδρούσαν, οπότε ήταν εύκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτή θα ήταν η ζωή σας. Ήταν πραγματικά το Instagram της εποχής του '
Μερικοί άνθρωποι, όπως ο Warfel, είχαν μια πιο προσωπική σχέση με τον τοπικό τους μαγαζιά ρούχων . «Η μαμά μου θα πήγαινε την αδερφή μου και εγώ σε ένα κατάστημα και θα ήμασταν γνωστές στις πωλήσεις». «Η κυρία πωλήσεων μας έφερε διαφορετικά μεγέθη και άλλα ρούχα που πρότεινε να δοκιμάσουμε. Βασιζόμασταν σε συγκεκριμένες επωνυμίες ονομασίας για ποιότητα και στυλ και μερικές φορές για κοινωνική κατάσταση ».
15 Πριν από το FaceTime, στείλαμε ο ένας τον άλλον τις ηχογραφήσεις φωνής και βίντεο.
Σάττερκοκ
Αν θέλετε να μείνετε σε επαφή με αγαπημένα άτομα που δεν ζούσαν κοντά τον 20ο αιώνα και ένα τηλεφώνημα δεν είχε την οικειότητα που θέλετε, δεν υπήρχε FaceTime για να λύσετε το πρόβλημά σας. Αλλά υπήρχαν άλλοι τρόποι να αισθανθείτε συνδεδεμένοι με εκείνους που ζουν μακριά.
«Θυμάμαι όταν ήμουν στο γυμνάσιο, καταγράψαμε μηνύματα που τραγουδάμε σε μαγνητόφωνα και στέλνουμε αυτές τις μικρές κασέτες μέσω ταχυδρομείου στον αδερφό μου και τη θεία μου, που ζούσαν στο εξωτερικό», θυμάται η Marita, που ζει στο Winnipeg του Καναδά. «Είπαν ένιωσα πιο ευτυχισμένος και η λαχτάρα τους για οικογένεια διευκολύνθηκε με τα γράμματα και τα ηχογραφημένα μηνύματα και τραγούδια. '
16 Πριν από το Skype και το WhatAapp, νοιαζόμασταν για το κόστος των υπεραστικών κλήσεων.
Σάττερκοκ
Τα τέλη τηλεφωνικών κλήσεων βασίζονταν συχνά στην απόσταση - όσο πιο κοντά ζούσατε με το άτομο με το οποίο επικοινωνούσατε, τόσο φθηνότερη ήταν η κλήση.«Το πρώτο λεπτό ήταν πάντα το πιο ακριβό»,ένας μπλόγκερ υπενθύμισε Flashbak . «Τα ποσοστά μεγάλων αποστάσεων ήταν τόσο απότομα που θα μπορούσατε να γεμίσετε τη δεξαμενή σας με βενζίνη για την τιμή της ομιλίας στο τηλέφωνο για μια ώρα».
Ο άλλος παράγοντας ήταν η ώρα της ημέρας. Οι κλήσεις ήταν φθηνότερες τα σαββατοκύριακα και αργά το βράδυ. 'Στα περισσότερα σπίτια, η μεγάλη απόσταση απαγορεύτηκε εκτός από τα σαββατοκύριακα », έγραψε ο blogger. 'Αν έπρεπε να καλέσετε απολύτως την ημέρα της εβδομάδας, θα πρέπει να είναι αργά το απόγευμα και θα πρέπει να το κάνετε εξαιρετικά γρήγορο. … Θυμάμαι ότι πρέπει να περιμένω μέχρι τις 10:00 μ.μ. την Κυριακή το βράδυ για να καλέσετε συγγενείς, και ο λογαριασμός πρόσθεσε συνήθως έως 17 $ για μια ώρα, που ήταν τότε πολλά χρήματα! '
17 Πριν από την ηλεκτρονική έκδοση εισιτηρίων, έπρεπε να αγοράσουμε εισιτήρια εκδηλώσεων σε ένα box office ή μέσω ενός συστήματος λαχειοφόρων αγορών.
Piotr Swat / Shutterstock
Σήμερα, όλοι γνωρίζουμε πόσο απογοητευτικό μπορεί να είναι να περιμένουμε το ψηφιακό σας σημείο όταν τα εισιτήρια πωλούνται για την αγαπημένη σας περιοδεία καλλιτέχνη. Αλλά πριν από μερικές δεκαετίες, ήταν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Έπρεπε να πάτε σε ένα πραγματικόλιανοπωλητής, όπως ένα δισκοπωλείο ή το box office του χώρου, για να λάβετε εισιτήρια.Ο Scott Hudson, κριτικός μουσικής στο Sioux Falls, Νότια Ντακότα, έγραψε για απεγνωσμένα που θέλουν να δουν Bruce Springsteen τη δεκαετία του 1980 στο Λίνκολν της Νεμπράσκα. «Την προηγούμενη ημέρα [τα εισιτήρια] πουλήθηκαν, ένας φίλος και εγώ έκανα το τετράωρο ταξίδι και ανακάλυψα ότι ήμασταν (περίπου) αριθμός 1.800 στη γραμμή», σημείωσε.
Το box office άνοιξε στις 10 π.μ. και ακόμη και με '10 περίπου υπάλληλοι που πωλούν εισιτήρια ', ακόμα δεν έφτασαν στο μπροστινό μέρος της γραμμής μέχρι περίπου τις 6 μ.μ. Αυτό επειδή 'θα δείγατε ένα σημείο στην κάτοψη του χώρου, και [οι υπάλληλοι] θα πήγαιναν να δουν αν υπήρχαν εισιτήρια σε αυτήν την ενότητα. Θα επαναλάβατε αυτήν τη διαδικασία μέχρι να βρείτε ανοιχτές θέσεις με τις οποίες θέλετε να ζήσετε. Δεν ενημέρωσαν καν αυτά τα φύλλα για να δείξουν ποιες περιοχές έχουν εξαντληθεί. 'Η μόνη άλλη επιλογή έκδοσης εισιτηρίων ήταν ακόμη πιο επικίνδυνη.«Οι γιγαντιαίες εκδρομές χρησιμοποιούσαν γενικά ένα σύστημα λαχειοφόρων αγορών μέσω ταχυδρομείου», εξήγησε ο Hudson. «Θα στείλατε μια εντολή χρημάτων και θα επιστρέφατε ένα φάκελο και κάθε μέρα περιμένατε από το γραμματοκιβώτιο για να δείτε αν κάνατε την περικοπή».
18 Πριν από τα drone, η αεροφωτογράφηση δεν ήταν εύκολο επίτευγμα.
Ως κινηματογράφος Royce Allen Dudleyεξήγησε στις Quora , αεροφωτογραφήσεις που επιτυγχάνονταν με ελικόπτερα και περιστασιακά αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας . «Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κάμερα ήταν τοποθετημένη στη μύτη ή στο πλάι μέσα σε μια διαφανή αεροδυναμική σφαίρα, μαζεύτηκε και ελέγχεται από απόσταση με χειριστήρια από το κάθισμα του συνοδηγού», έγραψε ο Dudley. «Οι περισσότεροι καλοί πιλότοι κάμερας ήταν / ήταν βετεράνοι πιλότοι μάχης. Η φινέτσα τους στο τιμόνι για να βάλουν το φακό εκεί όπου [ήταν απαραίτητο] ήταν φοβερό. '
Η διαδικασία δεν ήταν μόνο δύσκολη, αλλά και επικίνδυνη. Υπήρχε υψηλό ποσοστό θνησιμότητας για τα πληρώματα εναέριων ταινιών, σημείωσε ο Dudley. Στην πραγματικότητα, ήταν «ίσως η πιο επικίνδυνη δουλειά στον κινηματογράφο, εκτός από εκείνες των αδελφών κόλπων».
19 Πριν από τη Wikipedia, θα επενδύαμε σε ένα σύνολο εγκυκλοπαίδειας.
Σάττερκοκ
Κάθε οικογένεια του 20ού αιώνα που ήθελε «όλο το εικοσιτετράωρο» πρόσβαση σε τόνους πληροφοριών δεν θα μπορούσε απλώς να πάει στο Διαδίκτυο. Ως Ορλάντο Sentinel δημοσιογράφος είναιXplainedΣτα τέλη της δεκαετίας του '80, οι οικογένειες θα επενδύσουν σε ένα τεράστιο σύνολο εγκυκλοπαίδων που ήταν 'τόμοι με σκληρά γράμματα και χρυσούς τίτλους και ψευδο-ελληνικούς τίτλους, όπως η Εγκυκλοπαίδεια Britannica και η Encyclopedia Americana'. Και δεν ήταν φθηνά. Η τιμή κυμαινόταν μεταξύ 300 $ και 1.500 $.Υπήρχαν ακόμη και πωλητές από πόρτα σε πόρτα που χρησιμοποίησαν «τακτικές πωλήσεων υψηλής πίεσης» για να γεράσουν δαπανηρές εγκυκλοπαίδειες.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρημάτων για δείπνο, η Karen από τη Μοντάνα θυμάται να χρησιμοποιεί τις εγκυκλοπαίδειες της οικογένειάς της για να λύσει προβλήματα »όπως, «Οι μπανάνες μεγαλώνουν ή κατεβαίνουν;» «Θα συζητούσαμε το πρόβλημα, κάποιος τότε θα αποφασίσει να λύσει το ζήτημα κάνοντας ορμή για τις εγκυκλοπαίδειες και υποθέτοντας αν η απάντηση θα ήταν κάτω από το B για μπανάνα ή το F για φρούτα, »Υπενθύμισε. Το να ρίξουμε μια εγκυκλοπαίδεια θα μας «εισήγαγε» σε άλλα θέματα συνομιλίας και μακριά θα πήγαινε κάτω από την τρύπα της μάθησης… μαζί ».
20 Πριν από την Amazon, θα έχουμε τα βασικά μας στο κατάστημα δεκάδων.
Σάττερκοκ
χάνοντας βάρος μετά από 40 ιστορίες επιτυχίας
Πριν είχατε κάθε στοιχείο που μπορούσε να φανταστεί κανείς στα χέρια σας και χρειάστηκε ένα τυχαίο μαχαίρι, κατευθυνθήκατε στο τοπικό κατάστημα δεκάδων. «Το κατάστημα δεκάρα ήταν κάποτε μια καινοτόμος ιδέα στο λιανικό εμπόριο. Οι αγοραστές θα μπορούσαν να βρουν μια ποικιλία καθημερινών προϊόντων σε χαμηλές τιμές. Χαρτικά, είδη ραπτικής, παιχνίδια, προϊόντα υγείας και ομορφιάς, πιάτα και μερικά είδη ένδυσης παραμένουν τα βασικά είδη του καταστήματος ποικιλιών », έγραψε ένα L.A. Times δημοσιογράφος το 1988.
«Αν κάποιος θέλει πραγματικά ένα μωβ φερμουάρ, μπορεί να πάει στο κατάστημα του δεκάρα», Marvin A. Smith Sr., εκτελεστικός αντιπρόεδρος της National Assn. των καταστημάτων ποικιλιών, είπε εκείνη την εποχή. 'Και αν δεν το έχει, θα το παραγγείλει για σένα.' Επιπλέον, τα καταστήματα δεκάρα σερβίρουν τυρί σχάρας και milkshakes βύνης. Μπορεί το Amazon να το κάνει αυτό;Και για ορισμένα ειδικά διαδικτυακά ευρήματα, ρίξτε μια ματιά στο 27 υπέροχα χειροποίητα αντικείμενα που μπορείτε να αγοράσετε στο Amazon .
21 Πριν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έπρεπε να εργαστείτε σκληρότερα για να διατηρήσετε σχέσεις.
Σάττερκοκ
Διατήρηση του κοινωνικού σας κύκλου απαιτούσε λίγο περισσότερη προσπάθεια για τις προηγούμενες γενιές. Τον 20ο αιώνα, «έπρεπε να καλέσετε κάποιον στο τηλέφωνο και μετά να σχεδιάσετε να τον συναντήσετε», υπενθύμισε ο Cole. Και αν χάσατε την κλήση, αυτό το άτομο θα μπορούσε τελικά να πέσει έξω από τη ζωή σας, για το καλύτερο ή για το χειρότερο.Ο Τζον Π. Από το Σεντ Λούις πρόσθεσε, «Θα μπορούσατε να πάτε χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, χωρίς ποτέ να ακούσετε από τους παλιούς φίλους σας στο λύκειο ή έναν μακρινό ξάδελφο που έζησε έξι πολιτείες μακριά ή όλες τις πρώην φίλες σας. Δεν είχατε καμία υποχρέωση να αλληλεπιδράσετε με κανένα από αυτά. Ήταν καταπληκτικό.'
Και αν υπήρχαν πληροφορίες που θέλατε να ακούσει κάποιος, θα έπρεπε να τις πείτε απευθείας ή να τις μεταβιβάσετε μέσω τρίτου μέρους. «Αν υπήρχε μια συνάντηση ή μια επανένωση, θα έλεγες μόνο δύο ή τρία άτομα και θα τους αφήσεις να μεταδώσουν τις ειδήσεις προφορικά», θυμάται η Marita. 'Ή θα πήγαμε από σπίτι σε σπίτι για να ενημερώσουμε τους ανθρώπους για την ώρα και τον τόπο της συνάντησης. Ήταν ένα προσωπικό πράγμα. Επικοινωνήσαμε πρόσωπο με πρόσωπο. '
Ακόμα και όταν το Διαδίκτυο εισήχθη στη δεκαετία του 1990, μεσα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ δεν λειτούργησε όπως κάνει σήμερα. «Όταν ήμουν παιδί, είχαμε επίσης Bulletin Board Systems, τα οποία ήταν ο πρόγονος του Διαδικτύου», δήλωσε ο Cole. «Θα καλέσετε έναν υπολογιστή με τον υπολογιστή σας, θα συνδεθείτε και θα αφήσετε ένα μήνυμα σε μια πλακέτα υπολογιστή που θα μπορούσαν να διαβάσουν όλοι. Αυτός ήταν ένας πολύ καλός τρόπος για να το έχετε ομαδικές γάτες ' Και για περισσότερα σχετικά με την επικοινωνία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη χειρότερη, δείτε το 30 ψέματα όλοι λένε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης .
Για να ανακαλύψετε πιο εκπληκτικά μυστικά για να ζήσετε την καλύτερη ζωή σας, Κάντε κλικ ΕΔΩ για να μας ακολουθήσετε στο Instagram!
